Εδώ μιλάμε για τους DESOLATE GRAVE, μια one-man μπάντα από το τιμημένο Goteborg της Σουηδίας, από τον David “Pos” Mauritzon με βιογραφικό σε άλλες ντόπιες death metal μπάντες. Το ύφος του(ς), είναι αργόσυρτο funeral doom/death που στις πιο μελωδικές του στιγμές (όταν μπαίνουν τα συμφωνικά στοιχεία δηλαδή) θυμίζει πρώιμους MY DYING BRIDE. Στις 14 του Γενάρη, παρέδωσε στο κόσμο το πρώτο του EP “Det sista steget” από την Grind To Death Records. O τίτλος αγγλιστί μεταφράζεται ως “the last step”, και οι στίχοι είναι εξ ολοκλήρου τραγουδισμένοι στα Σουηδικά. Δεν θα αποπειραθώ να τους μεταφράσω φυσικά, μια και η σχέση μου με τη Σουηδική γλώσσα είναι χειρότερη κι από τη σχέση μου με το αδυνάτισμα! Ωστόσο, δεδομένου του τίτλου, ε, δε θα μιλάει για πεταλούδες που ελεύθερα πετούν (ναι, και το άλλο που σκεφτήκατε – δεν το είπα εγώ αφεντικό, αυτοί!).
Αν και μέσα στα 18 λεπτά που διαρκεί ετούτη εδώ η κυκλοφορία (τρία “κανονικά” κομμάτια, μια εισαγωγή, ένα ιντερλούδιο λίγο πριν το τέλος), δεν θα έλεγα ότι έπεσε τόσο η διάθεσή μου όσο ενδεχομένως φανταζόμουν. Εντάσσεται θα έλεγα στην εξυψωτική, καθαρτική και λυρική πλευρά του doom/death (ο συνάδελφος Δημήτρης Τσέλλος χειροκροτάει από μια μεριά!), με τις μελωδίες αντί να βυθίζουν τον ακροατή σε ένα απύθμενο σκοτάδι, να τον εξυψώνουν αργά αλλά σταθερά προς ένα ομορφότερο, αγνότερο, και πιο αιθέριο εν γένει κόσμο. Οι ψίθυροι, όπως και τα βαθιά death metal φωνητικά κολακεύουν εξίσου το αποτέλεσμα, με τα πιο υμνικά δεύτερα φωνητικά προς το τέλος, να προσθέτουν στην λυρική και αιθέρια διάθεση ετούτης εδώ κυκλοφορίας.
Εντυπωσιάστηκα, τολμώ να πω, και αυτό εδώ το σχήμα μου δείχνει πως έχει πραγματικές προοπτικές. Δεν ξέρω αν έχει σκοπό να σχηματίσει κανονικό συγκρότημα ή στα πρότυπα των συμπατριωτών BATHORY να το κρατήσει μόνο για το studio, πάντως, έχει ζουμί. Μη σας φοβίζει, ούτε το ιδίωμα, ούτε οι προκατασκευασμένες ιδέες που μπορεί να έχετε γι’ αυτό. Η κυκλοφορία κυλάει “νεράκι” και θα το ξανακούσετε πολλές φορές χωρίς να το καταλάβετε, ειδικά αν είστε θιασώτες του doom/death, αλλά και του doom ήχου εν γένει.
Γιάννης Σαββίδης
