H.E.A.T. – Ταξίδι στο όνειρο

0
156

Μέσα από δυο μπάντες που δεν μπόρεσαν να ξεχωρίσουν (DREAM, TRADING FATE) κάπου στο 2004 ξεκινά η ιστορία των H.E.A.T. οι οποίοι με τα χρόνια έδωσαν πραγματικά πνοή και φρεσκάδα στο μελωδικό hard rock της εποχής μας. Στα μέσα λοιπόν της πρώτης δεκαετίας του 2000, ήδη γνωρίζαμε πάρα πολύ καλά όχι μόνο την προσφορά αλλά και την επιδραστικότητα σε παγκόσμιο της Σκανδιναβικής rock σκηνής. Ένα δεύτερο κύμα συγκροτημάτων στο ευρύτερο χώρο του hard rock είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνιση του και μπάντες όπως οι CRASHDIET, CRAZY LIXX, DYNAZTY οι επανεμφανιζόμενοι HARDCORE SUPERSTAR και πολλοί ακόμα τράβηξαν το ενδιαφέρον των οπαδών του χώρου που μοιραία είχαν ξεμείνει στις δόξες των 80’s.

Ανάμεσα σε όλα αυτά τα σχήματα, ιδιαίτερη αίσθηση δημιούργησε το ντεμπούτο άλμπουμ των  H.E.A.T. Το 2008, που μας έδειξε μια μπάντα η οποία φυσικά και βασίζονταν μουσικά  στα μεγαθήρια του χώρου. Είχαν φρεσκάδα, ορμή, έξυπνες ιδέες, κέφι καλή παραγωγή αλλά το στοιχείο που τους έκανε να ξεχωρίζουν ήταν μια ωριμότητα στις συνθέσεις τους που ήταν πραγματικά αξιοπρόσεχτη και τους έδωσε ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με το σύνολο πολύ καλών σχημάτων που ήρθαν μαζί τους στην επιφάνεια εκείνα τα χρόνια. Οι  H.E.A.T. γνώρισαν αμέσως την επιτυχία κι έγιναν αποδεκτοί από το σύνολο των οπαδών του hard rock και σε κάποιες χώρες όχι και μόνο απ’ αυτούς. Σχηματίζοντας μια καλή λοιπόν βάση οπαδών, δουλεύουν και πολύ καλά την σκηνική τους παρουσία, κάνουν συνεχώς εμφανίσεις, δεν αργούν να κυκλοφορήσουν και το “Freedom rock” (2010)  το οποίο κατά τον γράφοντα μουσικά ξεπερνά έστω και κατ’ ελάχιστο το ντεμπούτο τους διότι προσδίδει στην μπάντα και στοιχεία πιο classic rock, χωρίς όμως να αλλάζει την μουσική τους ταυτότητα.


Με δυο λοιπόν πετυχημένα άλμπουμ, εξώφυλλα σε περιοδικά, περιοδείες κλπ, συμμετοχή στα Σουηδικά προκριματικά της Eurovison με το εντελώς Αμερικάνικου ήχου “1000 miles” το 2010 ο frontman τους  Kenny Leckremo παίρνει την άγουσα προς τα αποδυτήρια, ίσως κάτω από συνθήκες που δεν είναι και πολύ ξεκάθαρες ακόμα και σήμερα. Μουσικές διαφορές; προσωπικές διαφορές; Πολλά ακούστηκαν, η μπάντα φυσικά είπε τα δικά της και αυτά που έπρεπε, οι δημοσιογραφικές πηγές έλεγαν άλλα. Δεν είναι και θέμα το οποίο συντάραξε την παγκόσμια μουσική σκηνή αν και συζητήθηκε πολύ τότε. Το θέμα ήταν οι H.E.A.T. όφειλαν να κάνουν το αποφασιστικό βήμα όχι μόνο για να επιβιώσουν, αλλά και να πάνε ένα σκαλοπάτι πιο μπροστά. Αυτό θέλανε. Η επιβίωση δεν ήταν αρκετή για αυτούς. Άρα ο νέος τους τραγουδιστής και frontman θα έπρεπε να ήταν κάτι πολύ περισσότερο από τον καλό Kenny που συν της άλλης και ήταν και πολύ αγαπητός. Το όνομα αυτού λοιπόν… Erik Grönwall! Γνωστός στην Σουηδία και πολυβραβευμένος μουσικός, δέχεται να αφήσει την προσωπική του καριέρα και να ενταχθεί στο σχήμα. Ο Grönwall δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής. Είναι ένας showman, μια ιδιαίτερη προσωπικότητα που θα δέσει με την μπάντα απόλυτα και θα τους δώσει αυτό το κάτι παραπάνω που κανείς μας ομολογουμένως δεν το περίμενε. Τους δίνει νέες δυνατότητες και προοπτικές στον ήχο τους, γίνονται ακόμα πιο σύγχρονο hard rock, παντρεύουν άριστα  το παρελθόν με το παρόν, μας δίνουν εύκολα στιγμές που καταλαβαίνεις πως η μπάντα κοιτά μόνο μπροστά.

Κακά τα ψέματα και η ιστορία μέχρι σήμερα το δείχνει. Με τον Grönwall η μπάντα ανεβάζει στροφές, ανεβάζει επίπεδο. Τα επόμενα τους άλμπουμ “Address the nation” (2012), “Tearing down the walls”  (2014) και κυρίως το “Into the great unknown” (2017), απλά είναι το ένα καλύτερο από το άλλο, εκμοντερνισμένος ήχος, πάρα πολύ καλές συνθέσεις, έξυπνες ενορχηστρώσεις και τραγούδια γεμάτα ορμή. Και όχι μόνο αυτό. Επί σκηνής είναι σαρωτικοί κυρίως λόγο του show που κάνει ο  Grönwall, την επαφή του με το κοινό αλλά και τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Δεν είναι ότι οι H.E.A.T έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας στο στούντιο και γράφουν εύκολα το ένα καλό τραγούδι μετά το άλλο. Η πραγματική τους δύναμη είναι όλα αυτά που κάνουν επί σκηνής  και αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος, Είναι η μπάντα που ζει για να παίζει live! Προσωπικά δεν νομίζω πως αυτή τη στιγμή μπορεί κάποιος να δει καλύτερο σχήμα της γενιά τους live. Άλλωστε λίγες μέρες μείνανε μέχρι να το διαπιστώστε και μόνοι σας.

Δημήτρης Σειρηνάκης