Η επαναδραστηριοποίηση του The Magus με τη συνεισφορά του στους YOTH IRIA και το καταληκτικό album των NECROMANTIA φάνηκε να κλείνει έναν κύκλο δραστηριότητας για έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς της black metal σκηνής της χώρας μας. Με την αποχώρηση από τους YOTH IRIA και τον τερματισμό των NECROMANTIA, περιμέναμε το επόμενο βήμα του πέρα από την ηχογράφηση του 7ιντσου “Daemoniorum” των THOU ART LORD που κυκλοφόρησε πέρσι. Έτσι ένα νέο κεφάλαιο ξεκινά ως THE MAGUS με το “Βυσσοδομώντας”, το οποίο θα κυκλοφορήσει ανήμερα του Halloween στις 31 Οκτωβρίου από την The Circle Music.
To ραντεβού στο Ignite studio έφερε φίλους του σχήματος, αλλά και συντάκτες περιοδικών και από το εξωτερικό και η αναμονή να ακούσουμε ολόκληρο το album ήταν μεγάλη. Ανάμεσα τους και ο Γιώργος Εμμανουήλ που ήταν υπεύθυνος της ταιριαστής παραγωγής του δίσκου και έλαβε από τον The Magus δώρο ένα φοβερό σπαθί. Αφού ήπιαμε και από το επίσημο κόκκινο κρασί “The Magus”, είμασταν έτοιμοι να μπούμε στο δεύτερο group, αφού μας χαροποίησαν τα χαμόγελα όσων το άκουσαν από το πρώτο group όταν βγήκαν.
Αυτό που θα περίμενε κανείς είναι ένα solo project του, αλλά είναι περισσότερο μια μπάντα που διαμόρφωσε συλλογικά και τα 9 μέρη που το περιλαμβάνουν. Έτσι ο Βασίλης Ζόμπολας μαζί με τον – μόνιμο συνεργάτη του στα drums – Γιάννη “Maelstrom” Βότση, είναι το νέο group υπό τον τίτλο THE MAGUS. Για το ντεμπούτο τους η συνεισφορά από τραγουδιστές και τραγουδίστριες, αλλά και μουσικούς, ήταν καταλυτική ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι πολύπλευρο και πολυδιάστατο.
Το “Lux tenebrarum: The illuminating darkness” μας προϊδέασε ηχητικά για το τι να περιμένουμε, αλλά τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου κινούνται σε διαφορετική λογική, έχοντας το καθένα τη δική του υπόσταση. Επέλεξαν για την προακρόαση να αλλάξουν τη σειρά των κομματιών, αφήνοντας για το τέλος το “Lux tenebrarum: The illuminating darkness”, ενώ κανονικά ο 50λεπτος δίσκος κλείνει με το πιο ξεχωριστό κομμάτι του δίσκου, το “Give the Devil His Due: The Story”. Το γιατί θα το καταλάβετε όταν το ακούσετε, μιας και η επιλογή της συμμετοχής του King Dude δικαιολογεί τον όρο που χρησιμοποίησε ο The Magus για να το προλογίσει κατά τη διάρκεια του listening session. «Η ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Ορλεάνη και είναι σαν prequel των NECROMANTIA. Είναι σαν black metal blues και τραγουδάει σε σημεία ο King Dude. Τραγουδάει και ο Μάνος σε αυτό το κομμάτι. Είναι αρκετά θεατρικό και πρέπει κανείς να διαβάσει τους στίχους. Θυμίζει λίγο “Faust” στη δεκαετία του 50. Θα γυριστεί και video clip με noir ατμόσφαιρα». Ξεκινά με ήχους που μπορείς να ακούσεις σε ένα bar και η δομή του είναι τόσο ιδιότυπη που θα σας κάνει να θέλετε να το ξανακούσετε.
Πέρα από το “ Give the Devil His Due: The Story ”, άλλο ένα κομμάτι επέλεξε να προλογίσει ο The Magus και αυτό ήταν το “Ana Lilith”, το οποίο είναι το λιγότερο εντυπωσιακό με το απίστευτα κολλητικό του χορωδιακό ρεφραίν που θα σας κερδίσει από την πρώτη ακρόαση. Πολύπλευρο συνθετικά και με γυναίκες να αναλαμβάνουν τιμητικά τα φωνητικά. Στα όσα μας είπε έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην διαφορά των γυναικών από των αντρών, τοποθέτηση στην οποία με βρήκε απόλυτα σύμφωνο, δίνοντας του το χέρι μου. «Η σκοτεινή πλευρά της θηλυκής δύναμης. Είναι το δυνατό φύλο γιατί οι άντρες μόνο καταστρέφουν, ενώ οι γυναίκες αναπαράγουν και είναι το δυνατό φύλο. Η Ελίνα κάνει φωνητικά και εγώ επίκληση, Χωρίς την θηλυκή αρχή δεν υπάρχει αναγέννηση». Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι το κομμάτι που θα ξεχωρίσει από τον δίσκο με τις χορωδίες που διηύθυνε ο Χρήστος Αντωνίου (SEPTICFLESH) να ενισχύουν την αντίθεση με τα ακραία φωνητικά της Ελίνας (NERVOSA).
Το concept του δίσκου είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον να το παρακολουθήσετε να αποκαλύπτεται από κομμάτι σε κομμάτι. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία και για τον The Magus, μοιράζοντας όλους τους στίχους εκτυπωμένους σε μια τουλάχιστον καλαίσθητη έκδοση με πανέμορφα γραφιστικά σε κάθε του σελίδα. «Όλο το concept υπήρχε πριν ξεκινήσει τη σύνθεση του δίσκου και βασίζεται στην ιδέα ότι ο Εωσφόρος τα έχει πάρει στο κρανίο με την ανθρωπότητα επειδή τα έχει κάνει σκατά. Για εμάς ο Εωσφόρος είναι ο ευεργέτης (σ.σ. χρησιμοποίησε τον αγγλικό όρο benefactor). Ο τίτλος του δίσκου σημαίνει «συνωμοτώ στα βάθη». Όλα έχουν βάθος σε αυτόν τον δίσκο». Και πραγματικά έχουν βάθος που μόνο με πολλές ακροάσεις μπορεί να αποκαλυφθεί.
Ο, σχεδόν, 50λεπτος δίσκος ξεκινά με τον Magus να απαγγέλει πειστικά τα λόγια του Εωσφόρου. Με το μαγικό του χέρι οι συνθέσεις έχουν τον ήχο που αναδεικνύει κάθε σύνθεση που στέκεται αυτόνομα στο δίσκο. Από το καταιγιστικό “The fall of man” μέχρι το σχεδόν prog “Idolatrous Discord” και το doomy, ομότιτλο με το album, κομμάτι είναι ξεκάθαρο ότι η δομή κάθε κομματιού έχει πολλές εναλλαγές ρυθμών, ατμόσφαιρας και έντασης με συνεχείς αυξομειώσεις στην ταχύτητα. Κοινό χαρακτηριστικό σχεδόν σε όλα τα κομμάτια είναι το γεγονός ότι το κύριο riff επαναλαμβάνεται αποκτώντας κάθε φορά μια διαφορετική εξέλιξη, κάτι που επισημάναμε στον The Magus. Αυτό το γεγονός αποδεικνύει πόσο δουλεμένος είναι ο δίσκος. Η χορωδία εμφανίζεται μόνο σε σημεία που κολλάνε όπως στο “The peacock king” Οι πολλές αλλαγές μέσα σε κάθε κομμάτι θα αποδειχτεί αν είναι ομαλές μόνο με συνεχείς ακροάσεις όταν θα έχουμε τον δίσκο στη διάθεσή μας για να σας τον παρουσιάσουμε εκτενώς. Εσείς μέχρι τότε μπορείτε να ακούσετε και το “Βυσσοδομώντας”, το οποίο είναι το δεύτερο lyric video από τον ομότιτλο δίσκο.
Καταληκτικά ο The Magus μας είπε μεταξύ άλλων «Για μένα το black metal είναι οι VENOM, CELTIC FROST, BATHORY και MERCYFUL FATE και έχουμε αυτά σαν βάση χωρίς να σκέφτομαι επιρροές, αλλά να βγάζει την αίσθηση που θέλω να είναι εκεί σε κάθε κομμάτι. Κάθε κομμάτι είναι αυτόνομο. Βγήκαν 9 κομμάτια γιατί θέλω τόσα να είναι σε όλες τις κυκλοφορίες μου».
Κείμενο/Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
