Οι US Metallers, SANCTUARY, του αγαπημένου όσο λίγοι στην Ελλάδα, Warrel Dane, μας επισκέπτονται ακόμα μία φορά για συναυλία στις 21 Ιουλίου. Μιλάμε για ένα συγκρότημα που στην κυριολεξία τάραξε τα ήρεμα νερά του heavy metal λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και πιο συγκεκριμένα το 1987 με την κυκλοφορία του “Refuged denied”. H μπάντα έκανε τόσο μεγάλο και ηχηρό κρότο που η συνέχεια ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστική. Η κατάθεση ψυχής που έγινε στο “Into the mirror black” δεν είχε γίνει από κανένα άλλο συγκρότημα εκείνη την εποχή. Σκεπτόμενο metal, περίεργη riffολογία και στίχοι που όχι απλά καίνε αλλά στην κυριολεξία ζεματάνε. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 διαλύονται γιατί τους κατάπιε η μόδα του grunge για να επανέλθουν σαν SANCTUARY το 2014 με τον ολοκαίνουργιο δίσκο τους “The year that sun died” μεταφέροντας όσο μπορούσαν λίγο από τη μαγεία του παρελθόντος. Φέτος κυκλοφόρησαν ένα νέο άλμπουμ με τίτλο “Inception”, το οποίο στην ουσία είναι τραγούδια πριν καν κυκλοφορήσουν το πρώτο τους άλμπουμ τα οποία μιξαρίστηκαν και έγιναν remaster για να μπορέσουν να κυκλοφορήσουν σε μορφή CD. Η κασέτα που ακολουθεί είναι μια μορφή best of με τα πιο σημαντικά τραγούδια που έγραψαν οι αμερικάνοι power metallers.
SIDE A
1. “Battle angels” 4.51 (Refuged denied – 1987): Η αρχή των πάντων. Το πρώτο τραγούδι στο πρώτο άλμπουμ της μπάντας. Το εναρκτήριο λάκτισμα. Η παράνοια αποτυπωμένη στο πεντάγραμμο. Ένας Dane που φτύνει κάθε λέξη των στίχων. Μυθικό τραγούδι
2. “Eden lies obscured” 5.24 (Into the mirror black – 1990): Από τα χαρακτηριστικότερα τραγούδια του συγκροτήματος. Η μπάντα μιλάει για το ψέμα στη κοινωνία την οποία την παρουσιάζει σαν την Εδέμ.
3. “Arise and purify” 4.13 (The year that sun died – 2014): Η επιστροφή των SANCTUARY σηματοδοτείται από το εν λόγω τραγούδι. Πολλά περάσματα που θυμίζουν το παρελθόν της μπάντας, ειδικά στο refrain.
4. “Veil of disguise” 4.01 (Inception – 2017): To τελευταίο τραγούδι από το “Inception” που πραγματικά συγκλονίζει. Μια slow ballad με απίστευτα εκρηκτικά περάσματα. Φωνητικά που θυμίζουν KING DIAMOND και σου διαλύουν τον εγκέφαλο. Κομματάρα, έτσι για να το πούμε λαϊκά.
5. “Long since dark” 5.08 (Into the mirror black – 1990): Ακόμα ένα τραγούδι από τον καλύτερο δίσκο της μπάντας. Επιθετικό από όποια πλευρά και αν το πιάσεις, διαμορφώνει με το στυλ του το metal της νέας δεκαετίας.
6. “Soldiers of steel” 5.32 (Refuged denied – 1987): Είναι από τα πρώτα δείγματα γραφής για το που θέλουν να κινηθούν μουσικά οι SANCTUARY. Τραγούδι με πολλές εναλλαγές , μεταφέρει τη βία και το συναίσθημα που είχε το συγκρότημα εκείνη την εποχή.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 28.29
SIDE B
1. “White rabbit” 3.13 (Refuged denied – 1987): Μία από τις καλύτερες διασκευές που έχουν γίνει στο metal. Οι SANCTUARY παίρνουν το κομμάτι των JEFFERSON AIRPLANE και το κάνουν πραγματικά αγνώριστο, σαν να είναι εντελώς δικό τους. Καταπληκτική διασκευή.
2. “I am low” 5.15 (The year that sun died – 2014): Χαρακτηριστικό κομμάτι SANCTUARY, οι οποίοι μεταφέρουν όλα τα cliché που έχουν σαν συγκρότημα στα πέντε λεπτά που διαρκεί το τραγούδι.
3. “Dream of Incubus” 4.26 (Inception – 2017): Το ένα από τα δύο τραγούδια από το “Inception” που δεν είχαμε ακούσει. Ό,τι και να λέμε από τα ντέμο φαινόταν το πόσο ξεχωριστή μπάντα θα ήταν.
4. “The mirror black” 5.50 (Into the mirror black – 1990): Το απόλυτο έπος του συγκροτήματος για τον γράφοντα. Στίχοι καυστικοί, μουσική που ξεπερνάει τον ανθρώπινο νου, μελωδίες βγαλμένες από τον πιο σαδομαζοχιστικό άνθρωπο. Έπος ολκής!
5. “Future tense” 5.09 (Into the mirror black – 1990): Το Metal της δεκαετίας του 1990 μέσα σε πέντε ολόκληρα λεπτά μουσικής πανδαισίας. Ο Dane στιχουργικά καταθέτει εικόνες από το μέλλον λες και είχε ένα μοναδικό χάρισμα και έβλεπε μπροστά στο χρόνο. Ασύλληπτο κομμάτι.
6. “Taste revenge” 5.03 (Into the mirror black – 1990): To εισαγωγικό riff σκοτώνει, τα τύμπανα διαλύουν τα όποια άλατα έχεις στον εγκέφαλό σου, το refrain αλλάζει ρυθμό και σε στέλνει να βόσκεις χαμομήλια.
7. “Die for my sins” 3.42 (Refuge denied – 1987): Όσο και να το χαντάκωσε η πολύ μέτρια παραγωγή του Dave Mustaine, πρόκειται για το -ίσως- απόλυτο τραγούδι των SANCTUARY. ΕΠΟΣ! Τόσο απλά, όμορφα και κατανοητά. Ιδανικό για το κλείσιμο της εν λόγω κασέτας.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 31.59
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
