a
« …ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ένα συγκρότημα που τη τελευταία διετία, κυρίως, έχει κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στον χώρο του underground, με τον ήχο του και τις εξαιρετικές κυκλοφορίες που έχει να επιδείξει. Ένα συγκρότημα που αν προσέξει και συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, κρατώντας τη ταυτότητα, τη ποιότητα και τις αξίες της μουσικής του ίδιες και απαράλλαχτες, έχει όλα τα φόντα να μας κάνει στο μέλλον να παραμιλάμε…» (Underground Halls Vol. 61 – Απρίλιος 2021)
Ένα μικρό teaser εν είδει flashback ήταν αυτό, πριν προχωρήσουμε…
Οι THRONEHAMMER ανήκουν στο «βαθύ underground». Κάτι που αυτόματα τους κατατάσσει σε μια συγκεκριμένη «κάστα» συγκροτημάτων, αυτών που κινούνται και δημιουργούν μακριά από τις «μάζες». Η μουσική τους, δεν είναι για όλους. Όχι, με αυτό δεν εννοώ πως είναι περίπλοκη ή δυσνόητη. Κάθε άλλο, το αντίθετο ισχύει. Είναι όμως τέτοια η υφή της, που αποθαρρύνει και αποτρέπει τους επιφανειακούς ακροατές, από το να τη γνωρίσουν. Απαιτεί από τη μια προσήλωση και από την άλλη πολλά ακούσματα, ώστε να καταφέρει να αξιολογηθεί σωστά και ως εκ τούτου, να παρουσιάσει στον απόλυτο βαθμό τον χαρακτήρα της.
Δύο χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του “Incantation rites”. Στα δύο αυτά χρόνια που μεσολάβησαν, το album εκείνο δεν έχασε ούτε στο ελάχιστο την αρχική του εξαιρετικά θετική εικόνα. Έμεινε αλώβητο στον χρόνο, ως μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς, τουλάχιστον όσον αφορά τον συντάκτη που γράφει αυτό το κείμενο. Και το “Kingslayer”, έρχεται φέτος για να πάρει την σκυτάλη και να συνεχίσει τη διαρκώς ανοδική πορεία του group, ευελπιστώντας να του ανοίξει ακόμη μεγαλύτερους δρόμους και γιατί όχι, να το κάνει γνωστό σε ακόμη μεγαλύτερα ακροατήρια. Οι προϋποθέσεις, όπως θα δεις παρακάτω, υπάρχουν. Τί μέρος του λόγου είναι όμως το τρίτο και σημαντικότερο πόνημα της γερμανικής/βρετανικής πεντάδας;
Φαντάσου ένα αιματοβαμμένο πεδίο μάχης, κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, κάπου στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, όπου πολέμαρχοι και απλοί στρατιώτες συνάντησαν «αγκαλιασμένοι» την ίδια μοίρα… έγιναν τροφή για τα όρνια. Παντού πτώματα, σπασμένα όπλα, κομματιασμένα λάβαρα και η μυρωδιά το θανάτου να καλύπτει τα πάντα… Αν έπρεπε η εικόνα αυτή να μετουσιωθεί σε ένα album, αυτό θα ήταν το “Kingslayer”. Οι THRONEHAMMER ξέρουν να διαλέγουν. Ξέρουν πού πρέπει να στραφούν. Ακολουθούν την αφηγηματικότητα των BATHORY του “Hammerheart” και του “Twilight of the Gods”, θωρούν στα ίσα τη μεγαλοπρέπεια των SOLSTICE του “Lamentations” και του “New dark age” και διακατέχονται από το «νικημένος μα υπερήφανος» πνεύμα των PRIMORDIAL.
Θηριώδη riffs, εξίσου τεράστιο, πολεμικό rhythm section, «απλωτές μελωδίες», πολυποίκιλα φωνητικά (η Kat στις καλύτερες ερμηνείες της ως τώρα), που εναλλάσσονται μεταξύ υμνικού και ακραίου στυλ, ανάλογα τις επιταγές της μουσικής… Ό,τι λαχταρά να ακούσει ένας οπαδός του επικού metal είναι εδώ, μέσα από εννέα πελώριες συνθέσεις (με διάρκεια πάνω από 70 λεπτά), που δεν αφήνουν περιθώρια στον αφοσιωμένο ακροατή, να άρει την προσοχή του από πάνω τους. Επιπροσθέτως, τα τραγούδια είναι έτσι γραμμένα και τοποθετημένα στην tracklist (άλλο ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο που δυστυχώς αρκετοί το παραμελούν, «πυροβολώντας τα πόδια τους»), που η μεγάλη χρονική τους έκταση δεν αποτελεί τροχοπέδη.
Οι THRONEHAMMER όμως δε μένουν μόνον εκεί. Βυθίζονται στην «πίσσα» των πρώιμων PARADISE LOST, MY DYING BRIDE, KATATONIA, AMORPHIS και κατ’ επέκταση σε ολόκληρη την τότε ακμάζουσα doom/death σκηνή, δίνοντας ταυτόχρονα μπόλικο χώρο στους CELTIC FROST/TRIPTYKON. Ναι… Υπάρχει κομμάτι με τίτλο “Triumphant emperor” που ξεκινά με “ugh!” και είναι πιο Warrior και από τον ίδιον τον Tom Gabriel, τι άλλο να σου πω δηλαδή; Σε σχέση δε με τους προκατόχους του, στο νέο album παρατηρείται μια σταδιακή «αποβολή» των sludge στοιχείων και επέκταση των αντιστοίχων που προέρχονται καθ’ ολοκληρίαν από το αρχετυπικό doom. Το καταστάλαγμα όλων αυτών, είναι η δημιουργία ενός μοναδικού, εν τέλει, puzzle επιρροών, που δίνει με την σειρά του στο group τη δική του, προσωπική «σφραγίδα» όσον αφορά τον ήχο.
Είναι λοιπόν οι THRONEHAMMER, μια περίπτωση doom metal συγκροτήματος; Είναι, με διττή ταυτότητα, γιατί ανήκουν ταυτόχρονα στην οικογένεια του ευρύτερου επικού metal. Και από «άμβωνος», μας δείχνουν με τον πλέον ευθύ και κατηγορηματικό τρόπο πως το επίθετο «επικός» δεν πρέπει να δίνεται βάσει της «πηγής» από την οποία «αναβλύζουν» οι νότες (ποιητικός τρόπος για να γράψω αλλιώς το «μουσική», μη μπερδεύεσαι) αλλά βάσει ατμόσφαιρας, συναισθημάτων και στιχουργικής προσέγγισης. Στοιχεία από τα οποία το “Kingslayer” όχι μόνο χαρακτηρίζεται, μα ξεχειλίζει.
Ο καλύτερός τους δίσκος, ως τώρα.
Δίσκος μεγαλιθικών διαστάσεων.
(9 / 10)
Ας δώσουμε όμως τον λόγο στην Kat, την τραγουδίστρια του συγκροτήματος, για να μας δώσει μερικές ακόμη πληροφορίες…
Kat, σε συγχαίρω για το καινούργιο σας album και σε καλωσορίζω στο ελληνικό Rock Hard
Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη, χαίρομαι που θα τα πούμε!
Μιας και είναι η πρώτη φορά που μιλάμε, θα ήθελα αρχικά να μου πεις πως και διαλέξατε το “Thronehammer” για όνομα της μπάντας.
Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία πίσω από αυτό. Ο κιθαρίστας μας ο Stuart, που είναι και ιδρυτικό μέλος, όταν ξεκίνησε τη μπάντα εκεί κατά το 2011/2012, ήθελε απλά ένα όνομα που να ακούγεται εξαιρετικά επικό και μεγαλειώδες. Σκέφτηκε το “Thronehammer” και αυτό ήταν, ταίριαξε.
Δύο χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του “Incantation rites”. Κοιτάζοντας πίσω, πιστεύεις πως συνολικά ήταν μια επιτυχημένη κυκλοφορία;
Σίγουρα ναι! Είχαμε γενικά πολύ καλή ανταπόκριση για αυτό το album και μάλιστα μπήκαμε και στα γερμανικά charts! Αποσπάσαμε πολλές καλές κριτικές από τον Τύπο και είχαμε εξίσου καλές αντιδράσεις από τον κόσμο που το αγόρασε και το άκουσε. Πρόσφατα δε, επανακυκλοφόρησε σε βινύλιο, οπότε θα έλεγα πως ήταν απολύτως επιτυχημένο.
Λαμβάνοντας υπόψη και την όλη κατάσταση με την πανδημία, περιοδεύσατε αρκετά ώστε να το υποστηρίξετε;
Δυστυχώς, αρχικά, έπρεπε να περιμένουμε έναν χρόνο μέχρι να βγούμε σε περιοδεία. Τελικά, τα καταφέραμε πέρυσι τον Μάιο και δώσαμε κάποια shows σε Γερμανία και Αυστρία, δεκατέσσερα συνολικά. Συνεχίζουμε να το υποστηρίζουμε και στις τωρινές μας εμφανίσεις που ήδη ξεκίνησαν, παίζοντας κάποια κομμάτια του live.
Θα άλλαζες κάτι σε αυτό, αν είχες τη δυνατότητα;
Όχι, ακούγεται ακριβώς όπως θα ήθελα να ακούγεται.
Ας μιλήσουμε τώρα για το “Kingslayer”. Δεδομένης της απόστασης που σε χωρίζει από τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, μιας και εσύ μένεις στην Αγγλία, πως κύλησε η διαδικασία της ηχογράφησης;
Ακριβώς όπως συνέβη και στα προηγούμενα δύο albums μας. Η μουσική ηχογραφήθηκε και όταν ήταν έτοιμη, στάλθηκε σε μένα για να «περάσω» από πάνω τα φωνητικά μου, σε ένα τοπικό studio εδώ στο Durham. Όταν με την σειρά μου τελείωσα, έστειλα πίσω τα κομμάτια ολοκληρωμένα για να περάσουν από μίξη και mastering. Χάρη στην τεχνολογία, μπορώ να πω πως ήταν μια πολύ ομαλή διαδικασία!
Πόσο τα «δουλεύατε» τα τραγούδια;
Τα «δουλεύαμε» και τα «ραφινάραμε» για τα καλά για πάνω από έναν χρόνο, τα πρώτα demos που έλαβα, τα έλαβα προς το τέλος του 2021, αν θυμάμαι καλά.
Πάντως, αυτό που με εντυπωσιάζει στο υλικό σας, είναι πως τα νέα τραγούδια είναι «άμεσα», κι ας έχουν μεγάλη διάρκεια…
Ναι, όντως! Ο Stuart με τον Tim έχουν έναν δικό τους, πολύ επιτυχημένο και αποτελεσματικό τρόπο που γράφουν riffs, μελωδίες, refrain και τελικά ολόκληρα τραγούδια, ενώνοντας τα διαφορετικά τους στυλ ώστε να δημιουργήσουν κάτι πολύ δυνατό. Ο τρόπος που γράφουν σε «χτυπάει» κατευθείαν στο μυαλό!
Συνεχίζει το “Kingslayer” την πορεία του group, στα χνάρια των “Usurper of the oaken throne” και “Incantation Rites”;
Κοίτα, υπάρχουν ομοιότητες, μουσικά και στιχουργικά, φυσικό είναι αυτό. Υπάρχουν όμως κάποιες αλλαγές, ως προς τους στίχους.
Δηλαδή; Ποιες είναι οι επιρροές σας, όσον αφορά τους στίχους; Ιστορία, λογοτεχνία, φιλοσοφία ίσως…;
Ακόμη μιλάμε για αρχαίες μάχες, αρχαίους πολέμους και αγώνες για εδαφική κυριαρχία, αυτό είναι το μεγαλύτερο «κομμάτι» των στίχων μας. Έχουμε όμως επεκταθεί σχετικά και προς τη μυθολογία, ειδικά αυτή των Βίκινγκς, όπως επίσης καταπιανόμαστε με τοπικές ιστορίες. Θα έλεγα πως υπάρχει ένα BATHORY vibe στους στίχους μας, εποχής “Hammerheart” και “Twilight Of The Gods”, κάτι που είναι λογικό, ως αποτέλεσμα. Άκουγα πολύ αυτήν τη μπάντα, για να εμπνευστώ, την περίοδο των ηχογραφήσεων. Γενικά, το “Kingslayer” είναι ένα ποικιλόμορφο θηρίο που θα ταξιδέψει τον ακροατή μέσα από διάφορα μουσικά ηχοτόπια.
Επιρροές λοιπόν… ποιες είναι οι δικές σας; Εκτός από epic metal σχήματα σαν τους BATHORY και SOLSTICE, ακούω και πολύ 90s doom/death στη μουσική σας.
Λοιπόν… καταρχάς ναι, υπάρχουν πολλές επιρροές, από διαφορετικά είδη και καλλιτέχνες. Υπάρχει το επικό metal των BATHORY και PRIMORDIAL, όπως σωστά παρατήρησες το death/doom των πρώιμων PARADISE LOST, KATATONIA και AMORPHIS, οι CELTIC FROST, μέχρι και post metal ακούς στη μουσική μας (σ.σ: με κούφανε!). Όσο για μένα, φωνητικά, επιδραστικοί είναι τραγουδιστές όπως οι Messiah Marcolin, Tom G. Warrior, Bruce Dickinson, Quorthon, Tomas Lindberg, Jonas Renske, Nick Holmes και άλλοι…
Κατά βάση όμως, είστε μια doom metal μπάντα. Πόσο δύσκολο είναι λοιπόν για κάποιον, να παίξει doom metal σε υψηλό επίπεδο όπως εσείς;
Δε ξέρω για άλλους, θα σου πω για μας. Εμείς παίζουμε αυτό που μας αρέσει, γράφουμε ακριβώς αυτό που μας αρέσει και ίσως γι’αυτό έχουμε καταφέρει να συνθέτουμε τέτοιους doom, επικούς, πολεμικούς ύμνους!
Ξεχωρίζεις κάποιο από τα νέα τραγούδια;
Όχι, αλήθεια, δε μπορώ να διαλέξω κάποιο. Τα θεωρώ όλα ισάξια!
Στο εξώφυλλο του “Incantation Rites” βλέπουμε τον Kingslayer να παρακολουθεί από ψηλά τον στρατό που υπήρχε στο εξώφυλλο του “Usurper of the oaken throne“. Ωραία η σύνδεση αυτή. Στο καινούργιο εξώφυλλο; Υπάρχουν μήπως κάποια “Easter eggs”;
Στο εξώφυλλο του καινούργιου μας δίσκου, ο Kingslayer στέκεται ανάμεσα σε νεκρούς εχθρούς μετά από μια μάχη, οπότε ναι, μπορείς να κάνεις τη σύνδεση με τα προηγούμενα σκηνικά.
Τελικά ο Kingslayer είναι ο δικός σας “Eddie”, ο δικός σας “Hector”; (σ.σ: η mascot των HAMMERFALL)
Ναι, μπορείς να το πεις αυτό, μιας και εμφανίζεται στο artwork αλλά και στο merch μας γενικότερα, σε μπλούζες, patches κλπ.
Πως πάνε τα πράγματα στους NINE ALTARS; (σ.σ: για τους οποίους μπορείς να διαβάσεις εδώ)
Ήδη δουλεύουμε υλικό για τον δεύτερό μας δίσκο, αργά αλλά σταθερά και προσπαθούμε να κλείνουμε κάποια live για να προωθήσουμε το “The Eternal Penance”.
Ξέρω πως ακούς αρκετή μουσική, παρακολουθείς τις εξελίξεις. Τι σε «κέρδισε» πρόσφατα;
Πολλά και διάφορα! Ενδεικτικά, θα παραθέσω μια μικρή λίστα από albums τα οποία και ξεχώρισα:
RANA – “Richtfeuer”
UNHALLOWED – “Awaken the Black Flame”
THULCANDRA – “Hail the Abyss”
THE NIGHT ETERNAL – “Fatale”
GRAND CADAVER – “Deities of deathlike sleep”
SORCERER – “Reign of the Reaper”
THRON – “Dust”
ENDSEEKER – “Global warming”
PHANTOM CORPORATION – “Fallout”
SMOULDER – “Violent creed of vengeance”
RUNEMAGICK – “Beyond the cenotaph of Mankind”
UNPURE – “Prophecies ablaze”
Και φυσικά οι IRON MAIDEN, CANDLEMASS, TROUBLE, SLAYER, VENOM, BATHORY, MERCYFUL FATE και άλλοι, από τους κλασσικούς, πάντα παίζουν στο “rotation”!
Σίγουρα θα έχετε ήδη ξεκινήσει τις ζωντανές εμφανίσεις, έτσι;
Μόλις τελειώσαμε ένα tour εννέα ημερών, όπου παίξαμε Γερμανία, επίσης δώσαμε ένα show στην Ελβετία, στο Up in Smoke festival του Pratteln. Πήγαν όλα πολύ καλά! Έχουμε ακόμη μια εμφάνιση για τις 25 Νοεμβρίου στη Νυρεμβέργη και ήδη έχουμε «κλείσει» για το Alcatraz Festival στο Βέλγιο τον Αύγουστο, μαζί με PARADISE LOST, OPETH, DARK TRANQUILLITY, WATAIN, AMON AMARTH, BENEDICTION, CRO-MAGS, EXODUS και άλλους…
Ελπίζω να σας δούμε και από τα μέρη μας…
Κι εγώ το ελπίζω, φαίνεται πως υπάρχουν άνθρωποι, εκεί στην αρχαία γη σας, που μας γνωρίζουν και μας ακούν! Θα ήταν φανταστικό να μπορέσουμε να παίξουμε στην Ελλάδα!
Kat, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Οι τελευταίες λέξεις σου ανήκουν.
Εγώ σε ευχαριστώ, Δημήτρη! Ο Kingslayer καταφθάνει στις 3 Νοεμβρίου, μέσω της Supreme Chaos Records και έρχεται με άγριες διαθέσεις! Το νου σας!
Παρουσίαση/συνέντευξη: Δημήτρης Τσέλλος
Ευχαριστούμε τον Roland Moeck και την Arkana PhotoArt για την παραχώρηση live φωτογραφικού υλικού.
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Kat Shevil Gillham – Φωνητικά
Stuart “Bootsy” West – Κιθάρα
Tim Hammersmith – Κιθάρα
Uwe Void – Μπάσο
Markus Ströhlein – Τύμπανα
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Supreme Chaos Records
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
YouTube
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ:
“Vampire bites” split w/ LORD OF SOLITUDE (The Church Within Records, 2018)
“Usurper of the Oaken Throne” (The Church Within Records, 2019)
“Incantation rites” (Supreme Chaos Records, 2021)
“Kingslayer” (Supreme Chaos Records, 2023)
