Μια από τις καλύτερες death metal μπάντες των τελευταίων 10 ετών, είναι οι VITRIOL από το Portland του Oregon. Μια από τις αρτιότερες μετεξελίξεις των θεών HATE ETERNAL, με ολίγη από ORIGIN και NILE, με τσιμπίες σε black metal δυσαρμονίες. Αρρωστημένα τεχνικοί μα και άρτιοι μελωδικά, όπου η μελωδία χρησιμεύει σαν ανάσα σωτηρίας μέσα στον πανικό που σπέρνουν μουσικά. Από το “Pain will define their death” EP (2017) είχα μυριστεί τη δουλειά. Το “To bathe from the throat of cowardice” (2019) απλά επιβεβαίωσε τις υποψίες μου, αλλά και την ανοδική τους πορεία από πλευράς εμπορικής απήχησης, όντας εκτός από το ντεμπούτο full-length και το ντεμπούτο με την σπουδαία Century Media.
Για το “Suffer & become”, τα δείγματα είχαν ήδη αρχίσει να προμηνύουν πράγματα. “Shame and its afterbirth” (άμα είστε μουσικοί, με ρέγουλα το playthrough video – εγώ ένα σοκ το έπαθα!), “The flowers of sadism” – μόλις τα πρώτα 10 λεπτά του δίσκου, ήδη η μπάλα έχει χαθεί και τρέχουμε να σωθούμε! Χώρια το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ εξώφυλλο του Dylan Humphries: τα έντονα, φωτεινά χρώματα και τα φίδια που διαπερνάνε το σκελετό….μπορώ να μιλάω για ώρες γι’ αυτό το εξώφυλλο! Έχω τεράστια αδυναμία στα ακραία εξώφυλλα με έντονα χρώματα. Ο Humphries, είχε συνεισφορά στο layout του προηγούμενου δίσκου, όπου το εξώφυλλο το φιλοτέχνησε ο θρυλικός Joe Pentagno (μη μου πείτε ότι θέλετε συστάσεις!).
Αν τα δύο εναρκτήρια κομμάτια μας έδειξαν πόσο γρήγορα μπορούν να το πάνε οι VITRIOL, τότε, τα “Nursing from the mother wound”, “The isolating lie of learning another” και το ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ instrumental “Survivals careening inertia” μας άνοιξαν κι άλλο τη βεντάλια. Μας έδειξαν πόσο σημαντικές είναι οι δυνατές μελωδίες, η διαστημική σχεδόν ατμόσφαιρα από πλήκτρα και οι δυναμικές εν γένει. Αυτά περνάνε μια μπάντα στο επόμενο επίπεδο. Στο δε instrumental, το μπάσο σπέρνει το πανικό και να δημιουργεί μια τέρμα “χάσιμο” ατμόσφαιρα, που μου θύμισε μια ανάλογη του “Spheres” των PESTILENCE. Το “Weaponized loss” έρχεται στα καπάκια, για να επιστρέψουμε στη κανονική ροή του προγράμματος μας.
Τρίτο και φαρμακερό single από το δίσκο, στέλνοντας πολύ κόσμο για τσάι και βουτήματα. Παράνοιας το ανάγνωσμα. Το πιο περίεργο, είναι ότι ενώ παίζουν ΚΕΡΑΤΑ, χτυπάνε τόσο όμορφα στο αυτί, χωρίς να σε κουράζουν. Οι μόνες μπάντες τέτοιου στυλ που παίζουν με παραπλήσιο τρόπο υπερτεχνικά, είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Ύστεροι CATTLE DECAPITATION, FIRST FRAGMENT…ίσως και καναδύο ακόμα. Και πάλι, όχι έτσι. Δεν έχουν τη γκρούβα του “Flood of predation” φερ’ ειπείν ή την λύσσα ενός “Locked in thine frothing wisdom”. Δεν αποπνέουν αυτό το συναίσθημα λύτρωσης μέσα από βρυχηθμούς που προσδίδει μια έξτρα θεατρικότητα (ω ναι) στα τραγούδια. Τα διπλά φωνητικά, συνεισφέρουν τα μάλα σε αυτό το αποτέλεσμα, που κλείσει με το σαρωτικό δίδυμο “I am every enemy”/”He will fight savagely”.
Έχοντας τη πολυτέλεια να το ακούσω πολλές φορές, πριν τη κυκλοφορία του, μπορώ να πω με ασφάλεια τα εξής: οι VITRIOL μας παρέδωσαν ξεκάθαρα τη καλύτερη τους δουλειά ως τώρα. Έχουν μεγαλύτερη ποικιλία από ποτέ, παραμένουν υπερηχητικά βίαιοι αλλά έχουν προσέξει πάρα πολύ τόσο τα riffs, όσο και τις δυναμικές τους. Από τα άλμπουμ που δε βλέπω την ώρα να μπουν στη συλλογή μου σε φυσική μορφή, προκειμένου να εισπράξουν το λιώσιμο το παραδοσιακό, το ορθόδοξο. Συγκλονιστικό, κυριαρχικό, αρχοντικό αποτέλεσμα το “Suffer & become”, μέσα στους καλύτερους δίσκους της χρονιάς (κι ας μην έχουμε κλείσει ακόμα μήνα στο 2024)!
9 / 10
Γιάννης Σαββίδης
