Από τις πολύ καλές και ιδιαίτερες μπάντες του heavy/power metal χώρου οι BRAINSTORM, είναι από αυτά τα συγκροτήματα τα οποία πολλές φορές αναρωτιέσαι γιατί δεν έκαναν μεγαλύτερο όνομα ή καριέρα αν θέλετε. Σπουδαία άλμπουμ είχαν (ειδικά τα “Soul temptation” και “Liquid monster”), έναν εξαιρετικό τραγουδιστή επίσης, στο πρόσωπο του Andy B. Franck, προσωπικό ήχο (οι πιο Αμερικάνοι Γερμανοί που μπορείτε να ακούσετε στο heavy/power) και μία δισκογραφική πορεία που ακόμα και στις όχι και κάτι φοβερό στιγμές της, ήταν από ένα καλό επίπεδο και πάνω (με μία μόνο εξαίρεση). Συν ότι ήταν πολύ συχνή.
To νέο τους άλμπουμ (και 10ο σε 17 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας παρακαλώ), “Firesoul”, συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ποιοτικά το “On the spur of the moment” του 2011, κάνοντας όμως μία «βουτιά» στην κορυφαία συνθετική περίοδό τους, αυτή του 2003 με 2005 και την κυκλοφορία των “Soul temptation” και “Liquid monster”, έχοντας κάποιες μικρές πινελιές από το “Downburst”, το οποίο μέσα στη διαφορετικότητά του παραμένει ένα καλό άλμπουμ που απλά θέλει λίγο να το χωνέψεις.
Το κλασικό για BRAINSTORM ξεκίνημα με ένα πολύ δυνατό και καλό κομμάτι δε λείπει και από εδώ και το “Erased by the dark” είναι ιδανικό για να σε κάνει να συγκεντρωθείς στο δίσκο. Τα “Firesoul” (πρώτο βίντεο) και “Descendants of the fire” κρατάνε το ξεκίνημα σε πολύ ποιοτικά heavy/power μονοπάτια, για να έρθει η πρώτη κλασική BRAINSTORM mid-tempo μελωδική στιγμή με το “Entering solitude” και το πολύ ωραίο ρεφραίν του. Το “Recall the real” είναι ένα επίσης πολύ καλό μελωδικό mid-tempo τραγούδι, με το ρεφραίν να θυμίζει σε νοοτροπία το “Crystalline dream” των SHADOW GALLERY. Με τα “Shadowseeker” και “Feed me lies” ξανανεβαίνουν οι ταχύτητες και επιστρέφουμε στις heavy/power φόρμες, όμως ποιοτικά ο δίσκος κάνει «κοιλιά», μιας και τα κομμάτια δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Το πολύ ωραίο heavy 6άρι “What grows inside” επαναφέρει τα πράγματα σε τάξη, το μελωδικό “The chosen” περνάει σχετικά απαρατήρητο, για να κλείσει ο δίσκος με το πολύ ωραίο μελωδικό “… And I wonder”.
O Andy B. Franck για ακόμα μία φορά, χωρίς να το έχει φυσικά ανάγκη, δείχνει γιατί θεωρείται μία από τις κορυφαίες φωνές στο χώρο τα τελευταία πολλά χρόνια. Φωνή δυνατή, άλλοτε τσαμπουκαλεμένη, άλλοτε μελωδική και άλλοτε λυρική. Η παραγωγή του δίσκου, δουλειά του Achim Koehler, ο οποίος «τυχαία» ήταν ο ίδιος που είχε κάνει τις παραγωγές στα “Soul temptation” και “Liquid monster”, είναι μια χαρά και βοηθάει από τη μεριά της να αναδειχτούν τα κομμάτια. Κομμάτια που με λίγες εξαιρέσεις, όπως ανέφερα πιο πάνω, είναι χαρακτηριστικά της ποιότητας που μας έχουν συνηθίσει οι Γερμανοί.
Το “Firesoul” δεν είναι ο καλύτερος δίσκος των BRAINSTORM. Δεν είναι και εύκολο να ξεπεράσεις άλλωστε άλμπουμ όπως εκείνα της μεσαίας περιόδου τους. Όμως είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, ακόμα μία δουλειά γεμάτη ποιότητα, ωραία ρεφραίν και αυτό τον προσωπικό ήχο των Γερμανών που ανήκει στην Αμερική, αλλά λοξοκοιτάζει και προς τη χώρα τους. Δίσκος που κοιτάει μεν στο παρελθόν, αλλά πατάει γερά και στο σήμερα. Πολύ αδικημένη μπάντα στο χώρο του heavy/power, από τις λίγες με τόση συνέπεια, ειδικά στην εποχή μας που το είδος είναι εκτός μόδας.
7.5 / 10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
