Θυμάμαι το προηγούμενο Captain America, “The First Avenger” (2011) το είχα δει πολλούς μήνες μετά την κυκλοφορία του. Ενώ φίλοι και γνωστοί με συμβούλευαν ότι δεν θα έχανα και τίποτα αν δε το δω, ωστόσο δε μου πήγαινε η καρδιά να αφήσω έξω ένα κομμάτι από το παζλ του νέου κόσμου που επιχειρεί να δημιουργήσει η Marvel, μέσω των κινηματογραφικών μεταφορών ενός ψήγματος από τις αμέτρητες ιστορίες που μετράει στο ενεργητικό της. Όσοι είχατε μπει στον ίδιο πειρασμό, γνωρίζοντας ότι πρόκειται να δείτε μία από την πιο “πατριωτική” φιγούρα υπέρ-ήρωα που έχει δημιουργηθεί ποτέ, μάλλον θα απογοητευτήκατε, όπως κι εγώ, για ένα σωρό άλλα πράγματα πέραν του υπερβάλλοντα αμερικάνικου εγωισμού. Η, με-το-ζόρι, vintageατμόσφαιρα, οι κωμικοτραγικοί χαιρετισμοί της παρά-ναζιστικής οργάνωσης Hydra, αλλά και κάποιες σκηνοθετικές αστοχίες ήταν αυτά που κατέβασαν κατά πολύ το τελικό ποιοτικό αποτέλεσμα.
Σήμερα το “Captain America: The Winter Soldier” ήρθε να διορθώσει πολλά από τα λάθη του παρελθόντος, αναδεικνύοντας τους κρυμμένους άσους του κεντρικού χαρακτήρα τόσο με την βοήθεια της νέας τεχνολογίας, όσο και με την φρέσκια σκηνοθετική ματιά των αδελφών Anthony και Joe Russo, για τους οποίους αυτή η ταινία είναι το πρώτο μεγάλο blockbuster, αλλά και την έμπειρο σιγοντάρισμα του Joss Whedon (υπεύθυνος για το “Avengers”). Ο Chris Evans (ο άλλοτε Πυρσός των Fantastic 4) βρίσκεται για άλλη μία φορά πίσω από την ασπίδα του Captain America, έχοντας στο πλευρό του την σαγηνευτική Scarlett Johansson στον ρόλο της Black Widow, προσπαθώντας να αποτρέψουν το πρόγραμμα “Skynet”… εεε “Insight” στο να ενεργοποιηθεί πλήρως. Με όπλο τις αστείρευτες φυσικές του δυνάμεις, το ηγετικό του χαρακτήρα, την αποτελεσματική τακτική του στο πεδίο της μάχης αλλά και την αγαθή εμμονή στη δικαιοσύνη και τον αγνό πατριωτισμό, ο Steve Rogers προσπαθεί να αντιμετωπίσει έναν διττό αντίπαλο, που προέρχεται τόσο από το παρόν όσο κι από το παρελθόν. Σε όλη την διάρκεια της ταινίας η δράση είναι καταιγιστική ενώ ο ψευτορομαντισμός έχει αποφευχθεί συνειδητά με αποτέλεσμα το αποτέλεσμα να είναι συμπαγές. Εντάξει κάποια σεναριακά κενά υπήρξαν και η πλοκή είναι λίγο αναμενόμενη, αλλά νομίζω πως ελάχιστοι θα επιλέξουν αυτή την ταινία για το βαθυστόχαστο σενάριο της. Ο πανταχού παρών Samuel L. Jackson στο ρόλο του Nick Fury ευτυχώς περιορίζεται στα απαραίτητα, ενώ η στο κλείσιμο της ταινίας η μεταμόρφωσή του σε Denzel Washington από το “The Book of Eli” (2010) είναι πραγματικά το κάτι άλλο.
Κατά την ταπεινή μου άποψη το “Captain America: The Winter Soldier” στέκεται πολύ πιο ψηλά από τον προκάτοχό του, με τα σύγχρονα οπτικά εφέ να δημιουργούν ένα σκηνικό μαζικής καταστροφής σε ορισμένες σκηνές. Η γρήγορη και έξυπνη δράση είναι στα θετικά ενώ η ανικανότητα του θεατή να ταυτιστεί με τον ήρωα παραμένει στα αρνητικά. Αναμφίβολα ο Captain America δεν χαίρει της ίδιας εκτίμησης με αυτή του Thor ή του Tony Stark, ωστόσο όμως κρατάει ψηλά το λάβαρο στην ομάδα των Avengers, η παρουσία του οποίου προοικονομήθηκε λίγο μετά τους τίτλους τέλους. Για τους φανατικούς του είδους νομίζω πως εξ’ ορισμού δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Για όλους τους υπόλοιπους τσεκάρετε λίγο τι άλλο παίζει αυτές τις μέρες κι αν δε βρείτε κάτι, ε τότε δε θα πάνε χαμένα τα λεφτά σας.
Νίκος Ζέρης
Υ.Γ. Στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής προβολής είχαμε την ευκαιρία να δούμε ένα 20λεπτο footage από το sequel του “Amazing Spiderman”. Μπορώ να πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα τόσο οι κινήσεις τους Peter Parkerόσο και η παντοδυναμία του Mr. Manhattan-meets-Supreme Chancellor Palpatine που ενσαρκώνει ο Electro. Οψόμεθα!
