Δίχως αμφιβολία, η άνοδος της δημοτικότητας του thrash και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού το τελευταίο διάστημα, σε συνδυασμό με την επιτυχημένη πορεία των EVILE, την εντυπωσιακή επιστροφή των ONSLAUGHT και τη σταδιακή άνοδο underground ονομάτων σαν τους GAMA BOMB, έχουν καταστήσει το thrash πολύ πιο ελκυστική επιλογή για την βρετανική metal σκηνή σε σχέση με το παρελθόν. Συνεπώς, δεν φαντάζει παράλογο που αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια συγκροτήματα όπως οι SHRAPNEL.
Το πενταμελές συγκρότημα από το Norwich δημιουργήθηκε το 2009 και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να ηχογραφήσει και να κυκλοφορήσει το πρώτο του EP, με τίτλο “No saviours”. Ένα χρόνο μετά σειρά είχε το δεύτερο του EP, “The devastation to come”, το οποίο εκτός από τις καλές εντυπώσεις που άφησε, του χάρισε την ευκαιρία για μια σειρά κοινών εμφανίσεων με τους SACRED REICH, DEATH ANGEL και SEPULTURA, αλλά και για τη συμμετοχή του στο Bloodstock Festival του 2013.
Το ντεμπούτο τους, “The virus conspires”, είναι ποτισμένο μέχρι τα μπούνια με την αισθητική και την ανεξάντλητη τεστοστερόνη της Bay-area σκηνής. Εκείνο ωστόσο που το διαφοροποιεί από την συνομοταξία των υπόλοιπων συγκροτημάτων που κινούνται στα όρια της μετριότητας, έχοντας ως μοναδικό τους όπλο το στυγνό κοπιάρισμα της αφρόκρεμας του thrash, είναι το γεγονός ότι οι SHRAPNEL χρησιμοποιούν μια μοντέρνα μουσική εξίσωση αποτελούμενη από ισόποσες αναλογίες οργανικής τεχνικής και δύναμης. Όπως αποδεικνύουν τα “Braindead”, “Red terror” και “Pseudocommando”, το βάρος του άλμπουμ σηκώνουν κυρίως τα ρυθμικά μέρη, που εκτός από τo speed-άτο tempo που βαδίζει στα χνάρια των EXODUS, SLAYER, ΗΕΑΤΗΕΝ και OVERKILL, έχουν υιοθετήσει επίσης και επιρροές από το μελωδικό death. Στην αντίπερα όχθη, υποδειγματικά είναι και τα leads, τα οποία από κοινού με το καταιγιστικό, πλην όμως άκρως εγκεφαλικό, drumming, προσδίδουν στο συνολικό ύφος του “The virus conspires” μια μοντέρνα αύρα που κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την ακρόαση κομματιών σαν τα “22”, “The watchers” και “Poison the mind”.
Συμπερασματικά, το “The virus conspires” έχει όλο το απαιτούμενο πακέτο για να σαγηνεύσει τον πιο αμετανόητο και δύσπιστο thrasher. Αδρεναλίνη, τσαγανό και πάνω απο όλα τεχνική. Αν απουσίαζαν και 2-3 κομμάτια ακόμα, τότε θα μιλάγαμε σίγουρα για έναν από τους πιο εντυπωσιακούς thrash δίσκους της χρονιάς. Παρόλα αυτά, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δυνατό ντεμπούτο που αφήνει πολλές και καλές υποσχέσεις για την μελλοντική πορεία του σχήματος.
7.5/10
Πάνος Δρόλιας
