Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο The Quietus, ο κιθαρίστας και τραγουδιστής των BEHEMOTH, Adam “Nergal” Darksi, ρωτήθηκε μεταξύ άλλων για το πώς συγκρίνεται το “The satanist” με άλλα άλμπουμ στην κατηγορία του extreme metal και απάντησε:
“Ένας από τους παράγοντες που κάνει αυτό το δίσκο τόσο διαφορετικό, και επίσης πραγματικά ελπίζω πως είναι κάτι που ξεχωρίζει το νέο μας δίσκο από την πλειοψηφία των extreme metal άλμπουμ που υπάρχουν στην αγορά αυτές τις μέρες, είναι ότι η περισσότερη μουσική που βγαίνει από αυτοαποκαλούμενες extreme metal μπάντες, δεν είναι extreme. Το παράδοξο είναι ότι η μέση extreme metal μπάντα στις μέρες μας είναι ακόμα μία φιλική μπάντα, κάτι το οποίο με τσαντίζει, επειδή δεν είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι κανονικά το ‘extreme metal’ – black metal, death metal. Για αυτό το λόγο δεν τις ακούω. Αν θέλω να ακούσω extreme metal, πάω στην αρχή του είδους, όταν στις μπάντες δεν καιγότανε καρφί (σ.σ. τα ακριβή του λόγια είναι ‘don’t give a fuck’) επειδή δεν υπήρχαν ούτε χρήματα, ούτε έμπαιναν στη μέση business, δεν υπήρχε συμβιβασμός. Είμαι πάρα πολύ εμπνευσμένος από μπάντες που δεν τους καίγεται καρφί, έτσι θα μπορούσες επίσης να πείς το ‘The satanist’ και ένα ‘i don’t give a fuck’ άλμπουμ! Αυτό που μου λείπει με αυτές τις ‘extreme metal’ μπάντες είναι ο παράγοντας κινδύνου σε αυτές τις μπάντες. Προσπαθούν να είναι φίλοι με όλους, παίζουν παντού blasts, το να παίζεις blasts για 45 λεπτά είναι απλά ηλίθιο, είναι βαρετό. Το ‘The satanist’ έχει να κάνει με δυναμικές και είναι πολύ ποικίλος δίσκος. Από τη μία, μπορείτες να πείς ότι είναι απόλυτα το πιο μοχθηρό άλμπουμ που έχουμε κάνει ποτέ, αλλά από την άλλη φλερτάρει με είδη. Υπάρχουν πολλά παραδοσιακά πράγματα, υπάρχει κλασικό hard rock, το οποίο μπορείς να το ακούσεις στα leads και σε μερικά riff και grooves. Δεν είναι ένας τυπικός death metal δίσκος. Μου αρέσει να σκέφτομαι αυτό το δίσκο σαν κάτι πολύ ιδιαίτερο. Άρα από τη μία μεριά, ναι, είμαστε μέρος του είδους, είμαστε ένα ακέραιο κομμάτι της black metal παράδοσης και ξέρουμε από πού προερχόμαστε, έχουμε τόσο πολύ σεβασμό για τις ρίζες μας, αλλά από την άλλη, είναι περισσότερα από αυτό…”
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ
