8 / 10
Αυτό ναι, ήταν ένα ανέλπιστα ευχάριστο χτύπημα! Δεν περίμενα ότι αυτό το «πτώμα» θα μπορούσε επιτέλους να σηκωθεί και να πατήσει γερά στα πόδια του, όμως ο Jon Schaffer μετά από πολλά χρόνια βάλθηκε να αποδείξει ότι ακόμα «το ‘χει»!
Το “Dystopia” είναι το δέκα το καλό για τους ICED EARTH. Όχι γιατί είναι το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας τους. Ούτε καν. Ούτε επειδή είναι το άλμπουμ που θα τους κάνει παγκόσμια γνωστούς. Αυτό έγινε αρκετά χρόνια πριν. Πολύ απλά το “Dystopia” είναι το άλμπουμ που θα ξαναβάλει στις συνειδήσεις των μεταλλάδων τους ICED EARTH ως μία από τις μεγάλες δυνάμεις του χώρου. Και φυσικά θα ξαναφέρει τους οπαδούς της χρυσής εποχής τους (μέχρι δηλαδή το 2001) πίσω… Τουλάχιστον όσους έφυγαν (συμπεριλαμβανομένου και εμένα) και σταμάτησαν να ασχολούνται μετά τα απογοητευτικά το λιγότερο τελευταία άλμπουμ τους. Και πολλοί ίσως διαφωνείται, αλλά πώς να το κάνουμε. Κάθε προηγούμενο άλμπουμ ήταν και καλύτερο για τους ICED EARTH στη μετα- “Horror show” εποχή.
Ο Schaffer έκατσε επιτέλους και έγραψε ωραία κομμάτια! Δούλεψε τις ενορχηστρώσεις, έγραψε ξανά ωραία ρεφρέν, αποφάσισε να μην είναι τραγικά επαναλήψιμος πλέον (εδώ έχει δύο μπαλαντοειδή και δε μοιάζει κανένα με τα αντίστοιχα προηγούμενα!!!) και να προσπαθήσει να πειραματιστεί, πάντα με μέτρο όμως και χωρίς να χάνει η μουσική την ταυτότητα των ICED EARTH σε κανένα σημείο.
Το καλύτερο πράγμα όμως που έκανε ο ίδιος για τη μουσική του την τελευταία δεκαετία, ήταν η πρόσληψη του κα-τα-πλη-κτι-κού Stu Block (ο οποίος τόσα χρόνια μας τρέλαινε με τους σπουδαίους INTO ETERNITY) πίσω από το μικρόφωνο! Ο άνθρωπος πραγματικά ξεπέρασε σε αυτό το άλμουμ ό,τι προσδοκίες είχα, και σαν οπαδός του. Όσοι δεν τον γνωρίζετε, φανταστείτε εδώ μια μίξη των χαμηλών και μεσαίων του Barlow, με τις ψηλές να φτάνουν επίπεδα Halford και καλύτερες από του “Ripper”, χωρίς όμως να είναι «μίμος» κάποιου από αυτούς, έχοντας το χαρακτηριστικό του ύφος, και προσθέτωντας και πιο «άγριες» στιγμές! Πως λέμε ο «τα πάντα όλα»; Αυτό ακριβώς είναι ο άνθρωπος! Παίρνει τα τραγούδια από το χεράκι και τα απογειώνει με μια από τις καλύτερες φωνητικές ερμηνείες που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό σε metal δίσκο. Μια φωνή που επιτέλους αξίζει να γίνει ευρέως γνωστή!
Πίσω στα κομμάτια τώρα, το άλμπουμ δεν κινείται πολύ γρήγορες ταχύτητες γενικά, με δύο μόνο τραγούδια να είναι speed-αριστά και να θυμίζουν έντονα εποχές “Dark saga” και πίσω (“Boiling point” και “Days of rage”). Με εξαίρεση ενός μέτριου (“V”), το άλμπουμ έχει μια σταθερά πολύ καλή ποιότητα και ποικιλία κομματιών που το κάνει ακόμα πιο ευχάριστο στο άκουσμα. Ειδικά το εξαιρετικό “Anguish of youth” (power ballad, η καλύτερη από την εποχή του “Dark saga” και ναι, δε θυμίζει καμία από τις προηγούμενες παρακαλώ!), το speed “Boiling point”, αλλά και το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, “Tragedy and triumph” (το οποίο είναι ιδιαιτέρως ευχάριστα περίεργο για ICED EARTH!) είναι κομμάτια που χρόνια είχαμε να ακούσουμε από αυτούς.
Δε ξέρω αν είναι «έμπνευση της στιγμής» ή όχι, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι οι ICED EARTH με το “Dystopia” δείχνουν ότι είναι ακόμα εδώ! Και αυτό μόνο καλό είναι για τους οπαδούς του heavy metal! Μην περιμένετε την «αποκάλυψη» ή κανένα νέο “Burnt offerings”, “Dark saga” ή “Something wicked…”. Απολαύστε ένα πολύ καλό άλμπουμ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ από τους ICED EARTH! Well done Mr Schaffer!
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
