Μία από τις μπάντες «δορυφόρους» (έτσι τις λέω εγώ) της τριάδας ROTTING CHRIST-SEPTICFLECH-NIGHTFALL τη δεκαετία του ’90, στην ελληνική σκηνή ήταν οι ON THORNS I LAY. Ένα ποιοτικό συγκρότημα με πολύ καλές δισκογραφικές δουλειές, όπως το “Crystal Tears” του 1999, την εποχή που η μπάντα δεν ήταν αμιγώς ελληνική έχοντας στο ρόστερ της και μουσικούς από τη Ρουμανία. Οι επόμενοι δίσκοι όμως μέχρι και το 2003, ήταν πολύ μέτριοι, με αλλαγή ύφους, χάνοντας την όποια ταυτότητα είχαν. Η μπάντα έμεινε στο «πάγο» για 12 χρόνια επιστρέφοντας το 2015 με το “Eternal Silence”, το οποίο μάλλον πέρασε στα ψιλά από τους οπαδούς. Στις 12 Μαρτίου, επιστρέφουν με νέα δισκογραφική δουλειά, η οποία θα φέρει τον τίτλο “Aegean Sorrow”.
Ήδη έχουμε ακούσει δείγματα από αυτό το νέο πόνημα των ON THORNS I LAY, με πρώτο και καλύτερο, το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου. Για να είμαι ειλικρινής, είχα «παραιτηθεί» από το να περιμένω κάτι καλό από τη μπάντα, αλλά μόλις άκουσα το συγκεκριμένο κομμάτι… μου «έπεσαν τα σαγόνια». Δε θα κρύψω ότι ξανακοίταξα αν ακούω αυτή τη μπάντα ή έβαλα κάτι άλλο κατά λάθος. Το “Aegean Sorrow” είναι το απόλυτο μελωδικό doom τραγούδι, στα όρια του funeral, να τολμήσω να πω. Δακρύβρεχτη lead, πολλά κιλά παραμόρφωση, slow tempo drumming και πολύ βαριά βρώμικα φωνητικά και λίγα καθαρά, συνδέουν το μουσικό πάζλ της μπάντας. Και έπεται συνέχεια. Δεν είναι το μόνο κομμάτι που ξεχωρίζει. Το άλμπουμ στην ολότητα του ακούγεται έτσι, με κάποια ακουστικά περάσματα, ενώ το πιάνο όποτε σπάει τη βαριά κιθάρα, προσδίδει νοσταλγικές πινελιές θλίψης. Θα επιμείνω όμως στη lead κιθάρα. Πραγματικά τα lead riffs είναι μοναδικά και άκρως κολληματικά. Ιδιαίτερα το ομώνυμο και το “Erevos” δεν έχουν ξεκολλήσει από το μυαλό μου από τότε που άκουσα το δίσκο. Οι επιρροές τους πηγάζουν κυρίως από τη δεκαετία του ’90, όπως οι PARADISE LOST, οι ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ (του “Brave Murder Day”), αλλά και οι πιο «μοντέρνοι» SWALLOW THE SUN. Την ανάδειξη του δίσκου, βοηθά τα μάλα η αψεγάδιαστη παραγωγή την οποία έχει αναλάβει ο πολύς Dan Swano (NIGHTINGALE, WITHERSCAPE), ενώ η ηχογράφηση έχει γίνει στα Devasound studios του Φώτη Benardo (ex SEPTICFLESH, SIXFORNINE).
Δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να πω πως μετά από 22 χρόνια ύπαρξης, οι ON THORNS I LAY έβγαλαν τον καλύτερο και πιο ώριμο δίσκο της καριέρας τους. Μετά από μια «άσχημη» μουσικά δεκαετία των 00s, επέστρεψαν, «ζεστάθηκαν» και μας παρουσιάζουν μια πάρα πολύ καλή μουσική δουλειά. Κατάφεραν να με κάνουν να ξεχάσω ακόμη και τα πρώτα τους άλμπουμς. Εύχομαι να είναι το “Aegean Sorrow” ο ήχος που γουστάρουν, γιατί απλά είναι αυτός που τον έχουν στο 100%.
8,5/10
Γιώργος Δρογγίτης
Υ.Γ. Τέλος τα γυναικεία φωνητικά. Πότε ξανά! Δε σας πάει!
