A Day to Remember… 30/5 [DESTRUCTION]

0
177

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Release from Agony” – DESTRUCTION 
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1988 
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Steamhammer 
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Kalle Trapp
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
Φωνητικά, μπάσο – Schmier
Κιθάρες – Mike Sifringer,  Harry Wilkens
Drums – Oliver Kaiser

Η ηχητική στροφή των Γερμανών thrashers DESTRUCTION σε πιο πολύπλοκες φόρμες, είχε ξεκινήσει από το 1987 και το διαβόητο EP “Mad Butcher”. Εκεί η μπάντα, ηχογράφησε ως κουαρτέτο για πρώτη φορά και πειραματίστηκε με πιο σύνθετα κομμάτια, τα οποία από τη μία ξένισαν τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς, από την άλλη ήταν και αυτοί που ενθουσιάστηκαν με την πιο…. ας πούμε progressive γραμμή του Schmier και της παρέας του (μιλάμε για “Mad Butcher” και “Reject Emotions”, πόσο ασυγκίνητος να μείνει κανείς;). Με την ίδια σύνθεση και ανάλογη μουσική σκέψη, οι DESTRUCTION μπήκαν στο στούντιο τον Σεπτέμβριο του 1987 για να ηχογραφήσουν το τρίτο τους full length άλμπουμ με τίτλο “Release from Agony”.

Ο δίσκος κυκλοφορεί και δημιουργεί αίσθηση, τόσο με την πολυπλοκότητα των συνθέσεων, όσο και με τους στίχους του. Πέραν της κλασικής horror θεματολογίας, οι DESTRUCTION καταπιάνονται και με πιο λεπτά ζητήματα που έχουν σχέση με την διεφθαρμένη πολιτική αλλά και με θέματα ταμπού για τους Γερμανούς, όπως τον Αδόλφο Χίτλερ. Από εκεί και πέρα όμως έχουμε και τις συνθέσεις. Χωρίς να έχουμε ένα κομμάτι που να κάνει το «μπαμ»  όπως το “ Mad Butcher”για παράδειγμα, το “Release from Agony” είναι περισσότερο ένας συμπαγής δίσκος συνόλου. Ο ήχος είναι πιο «πριμαριστός» σε σύγκριση με τις προηγούμενες δουλειές της μπάντας, αλλά αυτό μάλλον λειτουργεί πολύ περισσότερο θετικά παρά αρνητικά.  Όσο για τα κομμάτια, μετά από την φανταστική εισαγωγή του άλμπουμ, ο ακροατής βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν τοίχο από riffs σε όλη τη διάρκειά του. Μιλάμε για φοβερές συνθέσεις που ξεφεύγουν από τα τυπικά στεγανά ενός thrash άλμπουμ. Ένας δίσκος που, εξαιτίας της πολυπλοκότητας του, απαιτεί αρκετές ακροάσεις για να ξεδιπλώσει το μεγαλείο του. Υπάρχουν κομμάτια thrash ολοκαυτώματος, όπως το ομώνυμο, το “Our Oppression” και το “Survive to Die”. Από την άλλη υπάρχει το τόσο διαφορετικό για DESTRUCTION “Sign of Fear” με τις χαμηλές του ταχύτητες και την σκοτεινή του ατμόσφαιρα να κλέβουν την παράσταση ή τα πιο progressive “Dissatisfied Existence”, “Unconscious Ruins” και “Incriminated” να σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό με τις ιδέες της μπάντας. Η κιθαριστική δουλειά που υπάρχει σε αυτό το άλμπουμ είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ, τόσο στα riffs όσο και στα solos. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το “Release from Agony” και το “Cracked Brain” είναι τα πιο, ας μου επιτραπεί η έκφραση, κιθαριστικά άλμπουμ των DESTRUCTION. Η παραγωγή του πασίγνωστου Kalle Trapp (BLIND GUARDIAN, SAXON, PARADOX μεταξύ άλλων) χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό, είναι αυτή που πρέπει ώστε να αναδεικνύεται στο μέγιστο η ποιότητα των κομματιών. Πάνω από όλα, όμως το “Release from Agony” σηματοδοτεί το τέλος ενός μεγάλου κεφαλαίου για τους DESTRUCTION καθώς είναι το τελευταίο στούντιο άλμπουμ της μπάντας με τον Schmier (ακολούθησε και μια live κυκλοφορία, το “Live Without Sense” του 1989) μέχρι την επιστροφή του το 1999.

Did you know that:
Στο ομώνυμο κομμάτι συμμετέχουν στα backing vocals οι Mille Petrozza και Ventor από τους KREATOR, ενώ στα “Dissatisfied Existence”, “Our Oppression” και “Survive to Die” συναντούμε τους V.O. Pulver (CARRION, GURD) και Andre Grieder (POLTERGEIST). Ειδικά το όνομα του τελευταίου θα συμπεριλαμβανόταν ξανά στα credits ενός δίσκου των DESTRUCTION μετά από λίγα χρόνια, και πιο συγκεκριμένα το 1990, οπότε και ανέλαβε χρέη τραγουδιστή  για το “Cracked Brain” μετά τη φυγή του Schmier.
Θοδωρής Κλώνης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here