Από τα πρώτα βήματα των REDEMPTION ανακαλύψαμε μια διαφορετική μπάντα στο χώρο του progressive metal. Σε κάθε της κυκλοφορία, προοδεύει κι εξελίσσεται, δημιουργώντας έναν πιο σκληρό πυρήνα, μια πιο δυνατή ταυτότητα. Στο όγδοο άλμπουμ τους σε 20 χρόνια δισκογραφικής πορείας, οι Αμερικάνοι ακούγονται πιο σκληροί από ποτέ, αλλά με το γνωστό, τεχνικό τους ύφος που είναι τόσο, μα τόσο περίπλοκο.
Για χρόνια, η προσπάθεια του Nick Van Dyke υποστηριζόταν από δύο μουσικούς που συνέβαλαν τα μέγιστα για την ωρίμανση και την επιτυχία των REDEMPTION. Από την μια ο αγαπημένος τραγουδιστής των FATES WARNING, Ray Alder κι από την άλλη ο low-key παιχταράς, κιθαρίστας των AGENT STEEL, Bernie Versailles. Οι δυο τους μάλιστα συνεργάστηκαν τόσο στο συγκρότημα του πρώτου, όσο και στους ENGINE. Δυστυχώς όμως, για διαφορετικούς λόγους, εδώ και χρόνια, έχουν αποχωρήσει και οι δύο (ο Bernie μετά από ένα ανεύρυσμα στα τέλη του 2014, για λόγους υγείας).
Ο Chris Quirarte είναι μάλλον ο καλύτερος drummer που δεν έχετε ακούσει ποτέ (αφού τον Eloy Casagrande τον γνωρίζουμε όλοι πλέον). Ο άνθρωπος από το 2005 που ηχογραφεί με το συγκρότημα, παίζει σε σημείο που θα έκανε καταξιωμένους συναδέλφους του (βλ. Jarzombek) να τον μελετούν σε αργή κίνηση. Γενικά, η μουσική των REDEMPTION αποτελεί μαγνήτη για μένα και κάθε τους δουλειά, απανωτά ακούσματα. Αυτό που παρατηρώ όμως, είναι πως με την αλλαγή τραγουδιστή, έχουν χάσει ένα μεγάλο πλεονέκτημα που είχαν.
Από το 2017 κι έπειτα, στο μικρόφωνο βρίσκεται ο Tom Englund, παράλληλα με τους EVERGREY βέβαια, αναλαμβάνοντας το δύσκολο φορτίο να συνεχίσει την πορεία που χάραξε ο Alder. Το “I am the storm” είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά τους μαζί και παρόλο που μουσικά είναι ακριβώς εκεί που περιμέναμε όλοι, φωνητικά είναι σαφώς πεσμένο το επίπεδο. Η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή του “I am the storm”, είναι το επιθετικό ομότιτλο τραγούδι και από κοντά το δαιδαλώδες “Action at a distance”, που φαίνεται να ταιριάζουν ιδανικά με το ύφος του Englund. Μπορεί ο Σουηδός να είναι καλός φίλος του van Dyke, αλλά πιστεύω πως ο κιθαρίστας πρέπει να επιλέξει έναν πιο πολυ-επίπεδο ερμηνευτή που μπορεί να ανεβάσει τα τραγούδι. Όσο κι αν ακούω EVERGREY, πιστεύω πως στους REDEMPTION ο πήχης είναι σε άλλο επίπεδο, αφού η σύγκριση με τον Alder είναι αναπόφευκτη. Τραγούδια όπως το “Remember the dawn” απλά δεν απογειώνονται!
Μουσικά τώρα, αν σας αρέσει ο τεχνικός, βαρύς, πολύπλοκος ήχος που σταδιακά εξελίσσουν οι REDEMPTION, θα αγκαλιάσετε το “I am the storm”. Θα βρείτε αρκετές αναφορές στο μουσικό τους χαρακτήρα, σε κάθε ένα από τα τραγούδια του άλμπουμ, με φανταστικές ιδέες (ιδιαίτερα στο “All this time” και στο “Seven minutes from sunset”), αλλά και μια αρκετά διαφορετική κατεύθυνση στο “The emotional depiction of light”. Ένα 6άλπετο τραγούδι το οποίο υπάρχει σε δυο εκδοχές. Μια ακριβώς έτσι όπως το εμπνεύστηκε ο Vikram Shankar, ο εντυπωσιακός πληκτράς τους. Υπάρχει και μια δεύτερη που είναι προσαρμοσμένη στο στυλ των REDEMPTION βέβαια.
Θαυμάζω τον Nick van Dyke, που παρά τα προβλήματα με την υγεία του, παραμένει δημιουργικός, ενώ μου αρέσει ο τρόπος που γράφει μουσική. Για άλλη μια φορά, έχει φοβερές ιδέες, αν και τα ρεφραίν ήθελαν περισσότερη δουλειά πιστεύω. Επειδή τα είπα αρκετά παραπάνω, κλείνω με τον βαθμό, που θα μπορούσε να ήταν πολύ υψηλότερος με άλλον τραγουδιστή.
6,5 / 10
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
