ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “R.I.B.” – TANKARD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Michael Mainx
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Gerre
Κιθάρες – Andy Gutjahr
Μπάσο – Frank Thorwarth
Drums – Olaf Zissel
Πιστοί στο ραντεβού τους με τους οπαδούς τους, οι Γερμανοί thrashers TANKARD κυκλοφόρησαν σαν σήμερα το δέκατο έκτο άλμπουμ τους, μόλις δύο χρόνια μετά το “A girl called Cerveza”, με τον πανέξυπνο (για μια ακόμη φορά ) τίτλο “R.I.B.”. ή αλλιώς Rest In Beer. Προφανώς και δεν υπάρχουν ιδιαίτερες εκπλήξεις, οι TANKARD έχουν βρει εδώ και χρόνια την επιτυχημένη για αυτούς δοκιμασμένη συνταγή και πατούν γερά σε αυτήν, τόσο συνθετικά όσο και.. στιχουργικά. Αναπόφευκτα λοιπόν , το “R.I.B.” κρίνεται συγκριτικά με το προηγούμενο άλμπουμ τους, και χωρίς να είναι κακό, νομίζω ότι είναι ελαφρώς κατώτερο. Ίσως να είμαι και ελαφρώς προκατειλημμένος, καθώς το “…. Cerveza” είναι από τα πολύ αγαπημένα μου άλμπουμ των Γερμανών αλκοολικών thrashers. Πάμε όμως να θυμηθούμε το “R.I.B.” λίγο πιο διεξοδικά.
Η ποικιλία και οι αυξομειώσεις στις ταχύτητες των προηγούμενων άλμπουμ, υπάρχουν και στο “R.I.B.” μόνο που εδώ εκτιμώ ότι υπάρχουν σημεία όπου ο δίσκος κάνει μια μικρή (μπυρο)κοιλιά. Εντάξει, όχι πολύ μεγάλη, αλλά είναι εμφανής. Από τη μία έχουμε κομματάρες όπως το θυελλώδες εναρκτήριο “War cry”, το ομώνυμο κομμάτι και το προσωπικό μου αγαπημένο “Enemy of order” που φανερώνει τις κρυφές συνθετικές αρετές των Γερμανών. Από την άλλη όμως, στιγμές όπως το “Hope can’t die”, κρίνεται ως μια όχι και τόσο επιτυχημένη προσπάθεια των TANKARD να παρουσιάσουν μια μπαλάντα ( που όμως έχει τον σκοπό της καθώς είναι αφιερωμένη σε φίλο τους που πέθανε εκείνο τον καιρό) ενώ ακόμη και στα πιο γρήγορα κομμάτια, εκεί δηλαδή όπου θεωρητικά οι TANKARD παίζουν παραδοσιακά μεγάλη μπαλίτσα, εδώ ακούγονται ελαφρώς κουρασμένοι, σαν να έχουν αποφορτιστεί λιγάκι και αυτό ρίχνει κάπως το συνολικό αποτέλεσμα, χωρίς όμως τα κομμάτια να είναι κακά. Κλασική τέτοια περίπτωση είναι το “Breakfast for champions” που δίνει αυτήν την εντύπωση της κόπωσης πίσω από τις υπερηχητικές ταχύτητες. Σαφώς και υπάρχουν και άλλες δυνατές στιγμές όπως τα “Clockwise to deadline” και “ No one hit wonder” αλλά και πάλι και εκεί ένας προσεκτικός ακροατής θα διαπιστώσει εύκολα αυτήν την μικρή πτωτική τάση στην ενέργεια των TANKARD.
Στιχουργικά, αναμφίβολα ξεχωρίζει το ομώνυμο κομμάτι με την αναφορά στον τρελό επιστήμονα του “Chemical invasion” του 1987 σε μια έξυπνη σύνδεση με το παρελθόν τους, το συνηθίζουν άλλωστε συχνά πυκνά οι TANKARD αυτό. Προφανώς το αλκοόλ ρέει άφθονο σε τραγούδια όπως τα “Fooled by your guts”, “Breakfast for champions” και “The party ain’t over ‘ til we say so”, και αυτοσαρκάζονται με απίστευτο τρόπο στο “No one hit wonder”. Τα υπόλοιπα κομμάτια έχουν πιο σκοτεινή και σοβαρή θεματολογία και σίγουρα θα προβληματίσουν, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το πάντα επίκαιρο “Enemy of order” και τις αναφορές του στο διαδίκτυο.
Συνοψίζοντας, το “R.I.B.” δεν είναι καθόλου κακό άλμπουμ, έχει όμως την ατυχία να έχει κυκλοφορήσει ανάμεσα σε δύο σαφώς καλύτερους δίσκους των TANKARD, το “…Cerveza” που προηγήθηκε και το “One foot in the grave” που ακολούθησε τρία χρόνια αργότερα, οπότε μοιραία, ίσως, χάνει στη σύγκριση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ακούσουμε το “R.I.B.” ξανά πολύ δυνατά, συνοδεία πάντα φυσικά μιας παγωμένης μπύρας. TANKARD είναι αυτοί, να μην χαλάμε τις παραδόσεις!
Did you know that:
- Η περιορισμένη έκδοση του άλμπουμ περιλαμβάνει ένα DVD με την ζωντανή εμφάνιση των TANKARD στο Graspop το 2013.
- Τρίτο και τελευταίο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, άλμπουμ που συναντούμε τον Michael Manx στη θέση του παραγωγού σε δίσκο των TANKARD. Για την ιστορία, τα άλλα δύο ήταν τα “Vol(l)ume 14” του 2010 και “A girl called Cerveza” του 2012.
Θοδωρής Κλώνης
