«Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το συγκρότημα; Από ποια εταιρεία κυκλοφορεί το άλμπουμ; Παίζει μέσα κανένας γνωστός;». Ερωτήματα που τουλάχιστον εδώ, δεν υφίστανται. Και δεν υφίστανται, διότι πολύ απλά, δε μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις τους. Η ποιότητα στη μουσική είναι αυτό που μας ενδιαφέρει. Το να ανακαλύπτει κανείς νέες αγαπημένες μπάντες εκεί που δεν το περιμένει, θα αποτελεί πάντα, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση, την πλέον ευχάριστη πρόκληση, καθώς κι εμείς είμαστε πρωτίστως οπαδοί. Σε μια στήλη λοιπόν όπου τα «αδηφάγα» αυτιά των ολοένα και αυξανόμενων φίλων της δεν έχουν σύνορα, έτσι κι εμείς θα προσπαθούμε κάθε φορά να παρουσιάζουμε τη μεγαλύτερη δυνατή γκάμα ήχων και συγκροτημάτων. Άλλωστε, κανένα best seller δε θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η σκηνή του UNDERGROUND.
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: CHRISTIAN MISTRESS
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Children of the Earth”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Cruz Del Sur
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Christine Davis – Φωνητικά
Tim Diedrich – Κιθάρα
Jonny Wulf – Κιθάρα, μπάσο
Reuben Storey – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Spotify
Deezer
Η επανασύνδεση των Αμερικανών CHRISTIAN MISTRESS το 2022, έξι χρόνια μετά την διάλυσή τους το 2016, σίγουρα ευχαρίστησε μια ικανοποιητική μερίδα ακροατών που παρακολουθούν στενά το underground heavy metal της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Οι CHRISTIAN MISTRESS, πριν 10-15 χρόνια, στη γιγάντωση της επανόδου του 70s-80s ήχου, έφτασαν να θεωρούνται από αυτές τις περιπτώσεις συγκροτημάτων που θα μπορούσαν εύκολα να κρατήσουν την ταμπέλα του “next big thing” και να γράψουν τη δική τους ιστορία. Έγινε έτσι; Όχι.
Δεν θα εξετάσουμε το πώς και το γιατί, αλλά η μπάντα που τρέλανε κόσμο και κοσμάκη (incl. Fenriz) κι έδωσε υπέροχους δίσκους σαν το “Possession” (το οποίο σημειωτέον είχε κυκλοφορήσει από την «μεγάλη» Relapse Records, το 2012), μπορεί καλλιτεχνικά να τα πήγε εξαίσια, εμπορικά όμως, κάπου «βάλτωσε». Να ’ταν βέβαια η μόνη… πόσες και πόσες αντίστοιχες περιπτώσεις δεν έχουμε δει, πόσα και πόσα αξιόλογα συγκροτήματα δεν έχουμε «θρηνήσει» επειδή δεν τα κατάφεραν, είτε με υπαιτιότητα δική τους, είτε λόγω ατυχίας και άλλων συγκυριών.
Από την τότε σύνθεση, υπάρχουν η Christine Davis, ο Jonny Wulf και ο Reuben Storey, με τον Tim Diedrich να έχει έρθει στη μια, προς το παρόν, κιθάρα και να περιμένουμε ένα ακόμη μέλος ή να συμπληρώσει το κιθαριστικό δίδυμο. Οι CHRISTIAN MISTRESS ανέκαθεν είχαν και στηρίζονταν σε διπλό κιθαριστικό ήχο, συνεπώς μια ακόμη κιθάρα τους είναι απαραίτητη. Ή έστω, το νέο μέλος να αναλάβει το μπάσο και να πάρει την εξάχορδη ο διπλοθεσίτης Jonny Wulf, που τα πάει καλά και στα δύο.
Κάπου μεταξύ 70s heavy rock, proto-metal και NWOBHM και με ένα εντελώς retro/vintage ύφος να διακατέχει συνθέσεις και εικόνα, οι Αμερικανοί καταθέτουν οκτώ νέα τραγούδια, στα οποία ξεχωρίζουν όπως πάντα τα φωνητικά της Christine Davis, οι πρώιμες Maiden-ικές δισολίες, η riff-ολογία των DIAMOND HEAD και U.F.O, το μπάσο που «βγαίνει μπροστά», τα γκρουβάτα τύμπανα… Και όσον αφορά τις συνθέσεις; “Voiceless”, “Demon’s night”, “Mythmaker” (θα ακουστεί πολύ φέτος στα «στέκια» που πρέπει, σημείωσέ το), “Lake of memory”, “Shadow”… έχει πολλά κομμάτια ο δίσκος για να σε «κερδίσει»!
Οι CHRISTIAN MISTRESS θέλουν, με το καινούργιο τους άλμπουμ, να αποδείξουν και να πετύχουν. Να αποδείξουν πως η μπάντα που, δεν έχει ξοφλήσει. Να πετύχουν στην επανεκκίνησή τους και να δουν το μέλλον με αισιοδοξία. Μπορούν να το κάνουν, άραγε; Το “Children of the Earth” έχει την ποιότητα να μπει μπροστά και να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο για τους Αμερικανούς. Οι καιροί, είναι ακόμη κατάλληλοι. Αλλά όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, «ο χρόνος θα δείξει».
(8 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: MALACATH
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Eternal roar of the thunder and rain”,
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Eternal Death Records/Fólkvangr Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Lykos – Κιθάρες, μπάσο, φωνητικά
Hiraeth – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Eternal Death Bandcamp
Malacath Bandcamp
Facebook
Instagram
Spotify
“Forged in dedication to the old ways of black metal…”
Νέο άλμπουμ για τους MALACATH. Μην επηρεάζεστε από το όνομα, πονηροί, η λέξη “mal’akh” είναι εβραϊκή και σημαίνει «άγγελος» (σ. Δ.Τ: Μήπως όμως μιλάει για τον Malacath, τον θεό των Orcs και προστάτη των περιφρονημένων και εξοστρακισμένων στο Elder Scrolls; Λέω μήπως;) (σ.Σ.Φ: μήπως απλά εννοούμε αυτό που οι περισσότεροι καταλαβαίνουν;). Το “Eternal roar of the thunder and rain“, είναι το πέμπτο κατά σειρά άλμπουμ του συγκροτήματος από το New Hampshire και αποτελεί μια επιβλητική προσθήκη στη δισκογραφία τους, προσφέροντας μια βαθιά εξερεύνηση στον κόσμο του ατμοσφαιρικού και μελαγχολικού black metal.
Το “Eternal roar of the thunder and rain” αποτελείται από τέσσερα εκτενή κομμάτια, συνολικής διάρκειας 54 λεπτών, που οδηγούν τον ακροατή σε ένα επίπονο ταξίδι θριάμβου και τραγωδίας. Η μουσική τους συνδυάζει στοιχεία από funeral doom και παγανιστικό black metal, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που κυμαίνεται από μελαγχολική μελωδία έως μυστικιστική ατμόσφαιρα. Η παραγωγή είναι επαγγελματική, αναδεικνύοντας την ισχύ των οργάνων και την ένταση των συνθέσεων.
Οι στίχοι του άλμπουμ επικεντρώνονται σε θέματα παγανισμού και φύσης, ενισχύοντας την ατμοσφαιρική εμπειρία που προσφέρει η μουσική. Οι ερμηνείες χαρακτηρίζονται από υψηλής έντασης φωνητικά, που μεταφέρουν συναισθήματα απόγνωσης και μελαγχολίας, ενώ οι μελωδικές κιθάρες και τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα δημιουργούν ένα πλούσιο ηχητικό τοπίο.
Το άλμπουμ κλείνει με το κομμάτι “Eleusis”, μια ήρεμη ακουστική σύνθεση που λειτουργεί ως καταληκτική νότα σε αυτό το μουσικό ταξίδι. Η επιλογή αυτή προσφέρει μια στιγμή ανάπαυλας και περισυλλογής, ολοκληρώνοντας με επιτυχία την αφήγηση που εξελίσσεται σε ολόκληρο το άλμπουμ.
Συνολικά, το “Eternal roar of the thunder and rain” αναδεικνύει την ικανότητα των MALACATH να δημιουργούν πολυδιάστατες και συναισθηματικά φορτισμένες συνθέσεις, παραμένοντας πιστοί στις ρίζες του black metal, ενώ ταυτόχρονα εξερευνούν νέες μουσικές κατευθύνσεις. Αυτό το άλμπουμ αποτελεί μια σημαντική προσθήκη στη δισκογραφία τους και αναμένεται να εντυπωσιάσει τόσο τους παλιούς όσο και τους νέους ακροατές.
(8 / 10)
Φανούρης Εξηνταβελόνης
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: MORAX
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “The Amulet”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: High Roller Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Remi A. Nygård – Τα πάντα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
Οι MORAX από το Μπέργκεν (Bergen) της Νορβηγίας είναι το πνευματικό παιδί του Remi A. Nygård. Ως φίλος της αλήθειας που είμαι, θα πω ότι πρώτη φορά ακούω το όνομά του και θέλοντας να μάθω περισσότερα για την καλλιτεχνική του υπόσταση, διάβασα πως παίζει σε διάφορες μπάντες για αρκετό καιρό, με σημαντικότερες ενασχολήσεις του να είναι οι thrashers INCULTER και οι Viking metallers HJELVIK. Διαφορετικά τα projects μεταξύ τους, όπως βλέπεις (και θα δεις ακόμη καλύτερα παρακάτω) και συ ο ίδιος, άρα ο Remi, ο οποίος να πούμε εδώ ότι στους MORAX παίζει όλα τα όργανα και τραγουδά, είναι «πολύπλευρη» μουσική προσωπικότητα.
Πληροφορούμαι επίσης ότι η πρώτη προσπάθεια των MORAX ήταν το EP “Rites and curses“ που κυκλοφόρησε κι αυτό από την High Roller Records, τον Οκτώβριο του 2023. Τώρα, ακολουθεί το πρώτο full-length άλμπουμ, με την ονομασία “The Amulet”. Με πλήρη άγνοια λοιπόν, πράγμα καλό αλλά και κακό ταυτόχρονα, αναλόγως τι θα τύχει, πατώ το “play” και στα σαράντα μουσικά λεπτά που ακολούθησαν, έρχομαι πρόσωπο με πρόσωπο με μια ακόμη πτυχή των καλλιτεχνικών ανησυχιών του Remi: αυτήν του occult heavy metal.
Οι μπάντες που κυριαρχούν στις επιρροές για τη δημιουργία του “The Amulet”, είναι οι MERCYFUL FATE, οι JUDAS PRIEST της δεκαετίας του ’70, οι BLACK SABBATH της περιόδου 1980-1982 και από σύγχρονες με τους MORAX περιπτώσεις, οι MIRROR, FRIENDS OF HELL, IN SOLITUDE, PORTRAIT και TRIBULATION. Άρα, έχουμε εκ των πραγμάτων σκοτεινή ατμόσφαιρα, αιχμηρές κιθάρες, αποκρυφιστικούς στίχους και μυστικιστικές μελωδίες, κάποιες εκ των οποίων είναι αρκούντως «πιασάρικες» και «κολλητικές», όπως για παράδειγμα αυτές στο δεύτερο μισό των τραγουδιών “Belial rising” και “A thousand names”. Δύο από αυτά που ξεχώρισα, μαζί με τα “The descent”, “Seven pierced hearts” και “Inverted church”.
Αν και θα πρέπει ο φίλος μας να βρει συνεργάτες, σε περίπτωση που θέλει οι MORAX να μην είναι ένα studio project, εντούτοις η απόδοσή του σε όλα τα πόστα είναι πολύ αξιόλογη και μπράβο του που τόλμησε κάτι τέτοιο, αρνούμενος να αποταθεί στη βοήθεια της τεχνολογίας (“programming”), ειδικά για τα τύμπανα. Χίλιες φορές ένα φυσικό παίξιμο με ατέλειες, παρά ένα «τέλειο» από κάποιον Γιαπωνέζο «μουσικό» με κουμπιά, if you know what I mean…
Κλείνοντας, θα ήθελα να «απαντήσω» σε κάτι που θίγει ο ίδιος ο Remi. Θα ήθελε, όπως γράφει, να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στο “The descent”, όχι μόνο επειδή το θεωρεί μια από τις καλύτερες συνθέσεις του άλμπουμ, αλλά επειδή βρίσκεται στο τέλος του. Δυστυχώς, λέει με παράπονο, πολύ συχνά στις μέρες μας, ο ακροατής δεν φτάνει ως το τέλος του δίσκου ή αν φτάσει, δεν δίνει την ίδια σημασία και προσοχή. Αγαπητέ Remi, μην ανησυχείς για μας εδώ στο Rock Hard. Για να παρουσιαστεί ένα άλμπουμ, το έχουμε ακούσει τόσες φορές, που και να σου έλεγα τον αριθμό, δεν θα τον πίστευες. Καλή αρχή και περιμένουμε ακόμη καλύτερα πράγματα στο μέλλον!
(7,5 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ/ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: PREHISTORIA
ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΣΚΟΥ: “Cryptic halo”
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Stormspell Records
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Alonso Zo Donoso – Φωνητικά
Shaun Cothron – Κιθάρα
Max Otworth – Κιθάρα
Ian Bender – Μπάσο
Kevin Cody Johns – Τύμπανα
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Bandcamp
Facebook
Spotify
Deezer
Άλλο ένα καινούργιο συγκρότημα, κάνει την εμφάνισή του στην στήλη μας. Πρόκειται για τους PREHISTORIA, οι οποίοι δημιουργήθηκαν στην Indiana των Η.Π.Α πριν πέντε χρόνια, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP (“Cursed lands”) δύο χρόνια μετά και τώρα έφτασε η στιγμή για την πρώτη τους, ολοκληρωμένη δουλειά, το “Cryptic halo”. “Power metal” γράφουν τα κιτάπια, Αμερική η χώρα προέλευσης, φαντάζεσαι και συ, βάζοντας μπροστά τη λογική, πως θα ακούσεις USPM ή «με μπλε κολλάρο» (JAG PANZER, OMEN, HELSTAR για παράδειγμα) ή «με λευκό» (QUEENSRYCHE, FATES WARNING, SAVATAGE κλπ).
Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι! Γιατί, αν σου έλεγα να πάμε μέχρι την Indiana των Η.Π.Α, για να ακούσουμε ΣΟΒΑΡΟ, ευρωπαϊκό κατά βάση, power/speed metal, μάλλον θα με κοιτούσες περίεργα! Όντως, οι PREHISTORIA είναι «μάστορες» σε ένα είδος metal το οποίο δημιουργήθηκε στη Γηραιά Ήπειρο στα μέσα της δεκαετίας του ’80, άνθισε, ήκμασε και αποθεώθηκε στα ‘90s, για να περάσει σε σχεδόν πλήρη ανυποληψία μετά τα πρώτα (λίγα) χρόνια της νέας χιλιετίας. Και είναι «μάστορες», γιατί ξέρουν από ΠΟΥ θα πάρουν και ΤΙ.
Η πρώτη επιρροή που «πιάνει» το αυτί, είναι οι BLIND GUARDIAN και κάποια από τα «παιδιά» τους, όπως οι SAVAGE CIRCUS και οι PERSUADER. Έχουν την ίδια προσέγγιση, με τις υψηλές ταχύτητες, τη μελωδικότητα και τα «τραγουδιστά» leads, το Wagner-ικό ύφος. Μετά, έρχονται οι ICED EARTH, ή πιο σωστά, οι DEMONS AND WIZARDS, οπότε πάλι σε αυτό το στυλ επανερχόμαστε και αν ψάξεις λίγο καλύτερα, θα βρεις και στοιχεία thrash και black (!) metal. Το drumming είναι δυναμικό και ενίοτε ξέφρενο, τα «γεμίσματά» εντυπωσιακά και αλλάζει από κλασικούς heavy ρυθμούς σε blast beats με χαρακτηριστική άνεση.
Οι κιθάρες προσκυνούν τους BLIND GUARDIAN και τα φωνητικά επίσης λατρεύουν τον Hansi, ειδικότερα την εποχή που ακουγόταν πιο «άγουρος» και «γηπεδικός» (δηλαδή την καλύτερη εποχή των BLIND GUARDIAN). Αν ακουγόταν και λίγο περισσότερο το μπάσο, θα ήταν ακόμη πιο ελκυστικό, στα δικά μου αυτιά, το τελικό αποτέλεσμα. Αν όμως δεν είσαι σαν εμένα και δεν έχεις πρόβλημα με αυτό, απλά προσπέρασε την τελευταία παρατήρηση.
Σαφώς και δεν πρόκειται για αριστούργημα. Το “Cryptic halo” είναι δίσκος συγκεκριμένου ύφους, συγκεκριμένων δυνατοτήτων που απευθύνεται σε συγκεκριμένους ακροατές. Αυτοί, που ξέρουν και οι ίδιοι ποιοι είναι, θα περάσουν 44 ποιοτικά λεπτά, με την ακρόασή του. Για τους υπολοίπους, αρκεί να πατηθεί το “play” 1-2 φορές για να βγουν τα όποια συμπεράσματα. Εύκολο, άμεσο άλμπουμ, θα σε κερδίσει αμέσως αν είσαι fan.
(7,5 / 10)
Δημήτρης Τσέλλος
