“High octane power metal”
Οι DIVINER είναι ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της γενιάς του. Με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου τους δίσκου “Abaton”, πριν λίγες μέρες, ο Θοδωρής Μηνιάτης συνομίλησε με τον ιθύνοντα νου και τραγουδιστή του σχήματος, Γιάννη Παπανικολάου για τον καινούργιο δίσκο και για άλλα ενδιαφέροντα θέματα γύρω από το group.
Γιάννη καλησπέρα! Πολλά συγχαρητήρια για την καινούργια σας δουλειά! Πέσμου τις πρώτες σου σκέψεις για το νέο δίσκο.
Καλησπέρα Θοδωρή, σε ευχαριστώ πολύ εκ μέρους της μπάντας. Αρχικά δεn σου κρύβω σου ότι είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με το “Avaton” που χαλαρά το θεωρούμε από κάθε άποψη το καλύτερο άλμπουμ που έχουμε κάνει ως τώρα. Από την άλλη η όλη διαδικασία της δημιουργίας ήταν εκτός από παραγωγική και ευχάριστη. Και φυσικά ανυπομονούμε να τον ακούσει ο κόσμος, να τον λατρέψει και να τον κάνει σύντροφό του.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται όσον αφορά την δημιουργία ενός album; Από την δημιουργία ενός demo μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.
Προσωπικά ανέκαθεν έγραφα τραγούδια πάνω στην ακουστική κιθάρα. Σε ένα κομμάτι συνήθως έρχομαι με ολοκληρωμένες ιδέες σε ότι αφορά δομή, κατεύθυνση, riffs, μελογραμμές και θεματολογία στίχου καθώς όλα μου σκάνε ταυτόχρονα στο μυαλό. Όμως είμαι πολύ ευέλικτος στο να λειτουργήσω και ομαδικά πάνω σε ιδέες των συνοδοιπόρων μου ώστε να δημιουργήσουμε παρέα ένα τραγούδι. Σε κάθε περίπτωση ότι υλικό υπάρχει σε πρωτόλεια μορφή στήνεται μέσω υπολογιστή ώστε να καταλήξουμε στις τελικές φόρμες και να αποφασιστεί η κατάλληλη ενορχήστρωση στην οποία μας οδηγεί η σύνθεση.
Υπήρχαν διαφορές στην δημιουργία του “Avaton”, σχετικά με τα προηγούμενα albums;
Όχι ιδιαίτερες σε ότι αφορά τη διαδικασία. Απλά εδώ νιώσαμε απόλυτα ελεύθεροι και απαλλαγμένοι από κάθε αυτολογοκρισία για το πως πρέπει να ακουστούμε, συν το γεγονός ότι υπήρξε αβίαστη σύμπνοια και εμπιστοσύνη των μελών στο όραμα της μπάντας. Ασφαλώς βρεθήκαμε πιστεύω σε περίοδο μεγάλης έμπνευσης αλλά και η πολυετής εμπειρία όλων μας στο χώρο είναι μεγάλο ατού που διαισθητικά μας οδήγησε σοφά. Οπότε όλα αυτά μαζί έπαιξαν κατά τη γνώμη μου ρόλο στο να παρουσιάσουμε έναν πολύπλευρα ποιοτικό heavy metal δίσκο, που αφενός συγκεντρώνει αμέτρητα αγαπημένα αντιπροσωπευτικά κλισέ του χαρακτήρα αυτής της μουσικής και αφετέρου περικλείει όλη τη διαχρονική μαγεία της που μας γοητεύει.
Τι πραγματεύονται οι στίχοι των νέων τραγουδιών;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη στιχουργική κατεύθυνση στο άλμπουμ. Η θεματολογία του είναι ένα πολύχρωμο μωσαϊκό που άλλοτε αφορά τη δυστοπία του σύγχρονου κόσμου ή την παρακμή μας σε ανθρώπινο επίπεδο και άλλοτε αλληγορίες, ενδοσκόπηση, βιώματα, φιλοσοφική ή μεταφυσική αναζήτηση, μυθοπλασίες, αφηγήσεις, περιγραφές ιστορικών γεγονότων, προσωπικές αλήθειες, την αιώνια μάχη καλού-κακού, σκοτάδι, φως, μεγαλείο, περηφάνεια και ελπίδα.
Υπήρξε κάποιο τραγούδι που σας δυσκόλεψε αρκετά στην δημιουργία/υλοποίηση του;
Υπό το πρίσμα ότι στη μουσική η λέξη δυσκολία μεταφράζεται ως πρόκληση, τα πιο απαιτητικά τραγούδια στο θέμα στησίματος και ενορχήστρωσης ήταν σίγουρα τα μεγάλα σε διάρκεια έπη του δίσκου “Hall Of The Brave” και “The Battle Of Marathon”. Θέλαμε η πομπώδης επιβλητική τους ατμόσφαιρα να συμβαδίζει άρρηκτα με τη ηρωϊκή μεγαλοπρέπεια του στίχου με τρόπο άμεσο και απόλυτα κινηματογραφικό, με μία ισορροπία μεταξύ ήχου μπάντας, χορωδίας και φυσικών ή παραδοσιακών οργάνων. Και πιστεύω το καταφέραμε. Ωστόσο από θέμα συνολικής μας άποψης πάνω στο πως αντιμετωπίζουμε την τραγουδοποϊία, επιδιώκουμε πάντα μία ομοιογένεια στίχου και μουσικής, πράγμα πολύ εμφανές σε αυτό το δίσκο.
Ποιο τραγούδι πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει άμεσα επιτυχία;
Δεν μπορώ να σου πω κάποιο συγκεκριμένο. Αυτό το άλμπουμ βρίθει από τραγούδια που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «κράχτες» κάτι που φάνηκε και στα singles που ο κόσμος άκουσε πριν την κυκλοφορία. Παρόλα αυτά δεν επικροτώ τη λογική κομματιού-πυροτέχνημα γιατί θέλω οι ακροατές να εστιάσουν στην ολότητα του δίσκου που έχει πολύ ζουμί.
Ποιο τραγούδι θεωρείς ότι είναι το αντιπροσωπευτικό του δίσκου;
Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Το «Avaton» είναι έργο που ακούγεται στο σύνολο του κι αν επιχειρήσω να ονομάσω οποιοδήποτε τραγούδι ως αντιπροσωπευτικό, αυτόματα αδικώ κατάφορα τα υπόλοιπα και το δίσκο συνολικά. Αλλά αν με το πιστόλι στον κρόταφο είχα μόνο μία αναγκαστική επιλογή, για σήμερα ως αγαπημένο μου θα σου έλεγα το “Hall of the brave”!
Κάποιος που θα ακούσει πρώτα την νέα σας δουλειά, τι διαφορές θα βρει σχετικά με τις προηγούμενες;
Αν και η ουσία της μουσικής μας από θέμα ταυτότητας δε νομίζω ότι έχει αλλάξει, οι ηχητικές και αισθητικές διαφορές του νέου άλμπουμ σε σχέση με τα δύο πρώτα είναι πασιφανείς, χωρίς να θέλω να τα αδικήσω γιατί τα θεωρώ εξαιρετικά. Το ντεμπούτο μας “Fallen empires” είναι ωμό, επιθετικό, ξεκάθαρα κιθαριστικό, τραχύ, και ατσάλινο, γεμάτο δύναμη και απωθημένα ετών. Με δυο λόγια, το “Alpha male” των DIVINER! Στο επόμενο «Realms of time» ο ήχος μας νομοτελειακά εκσυγχρονίστηκε προς μία κατεύθυνση που πειραματιστήκαμε πολύ στο θέμα κιθαριστικών αρμονιών, κουρδίσματος, ατμόσφαιρας και θεματικών ενοτήτων, παρουσιάζοντας μία συνθετική ποικιλομορφία που μας άνοιξε το πεδίο να καταλάβουμε τι θέλουμε ή τι ταιριάζει περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία της μπάντας. Κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στο “Avaton” το οποίο είναι η χρυσή τομή πλουραλισμού αλλά και ταυτόχρονης ομοιογένειας, μελωδίας και μεταλλικού όγκου, αμεσότητας και λελογισμένου πειραματισμού, εξέλιξης και ταυτόχρονης πίστης στις ρίζες μας, με την ιδανική παραγωγή που ανέδειξε ισόποσα και άκρως κολακευτικά όλο το συνθετικό μας καμβά.
Τι σημαίνει Άβατο για σένα;
Ετυμολογικά η λέξη προσδιορίζει τον ιερό χώρο που απαγορεύει την είσοδο σε όλους, πλην των μυημένων στα μυστικά του. Δίνοντας αυτό τον τίτλο στο άλμπουμ κάνω μία σαφή επισήμανση της αναγκαιότητας μας σαν οντότητες, σαν ανθρωπότητα, σαν είδος αν θέλεις, να κάνουμε την υπέρβαση για ένα άλμα εξέλιξης και συνειδητότητας προς ένα ανώτερο επίπεδο ύπαρξης και νοημοσύνης, που μεταφορικά είναι ο χώρος που οδηγείσαι μέσα από την Πύλη του Άβατου. Είναι ουσιαστικά η σύνδεση και επικοινωνία με τον Ανώτερο Εαυτό μας. Διαφορετικά οδεύουμε προς την σταδιακή παρακμή και τον πνευματικό αφανισμό.
Γιατί επιλέξατε να έχει το CD ένα επιπλέον τραγούδι και όχι το βινύλιο, όπως κάνουν κάποια groups;
Οι λόγοι αυτής της επιλογής είναι οι εξής:
Η βασική κυκλοφορία αποτελείται από τα κομμάτια που περιέχει η έκδοση του βινυλίου γιατί το έξτρα τραγούδι “Dead new world” δεν μας ταίριαζε αισθητικά στην ατμόσφαιρα των υπολοίπων και στη ροή του άλμπουμ όπως είχε διαμορφωθεί. Ωστόσο επειδή μας άρεσε πολύ δεn θέλαμε να το «θάψουμε» και σκεφτήκαμε να μπει ως bonus track, τελευταίο στο CD δωράκι για τους φίλους μας.
Επειδή τα τελευταία χρόνια το CD περνάει μία κρίση σαν φορέας ήχου έναντι του βινυλίου που γύρισε στη μόδα, θέλαμε η δική μας έκδοση να γίνει κάπως πιο ελκυστική. Έτσι η ιδέα του bonus track μαζί με έξτρα φωτογραφικό και εικαστικό υλικό του artwork, μας φάνηκε ιδανική για να δώσουμε στον κόσμο μας ένα δυνατό κίνητρο να πάρει το CD.
Μαζί με τους παραπάνω λόγους εάν το συγκεκριμένο τραγούδι έμπαινε τελικά στο βινύλιο, θα έπρεπε λόγω μεγάλης διάρκειας (που θα υπερέβαινε το επιτρεπτό όριο χρόνου μετά το οποίο η ποιότητα πέφτει λόγω υπερβολικής συμπίεσης στις αποστάσεις που έχουν τα αυλάκια μεταξύ τους) ο δίσκος να βγει διπλός. Κάτι που δε θέλαμε να συμβεί, αφενός για λόγους κόστους παραγωγής και τελικής τιμής αγοράς, αφετέρου γιατί στη σημερινή εποχή το format «διπλό βινύλιο» είναι ξεπερασμένο, δύσχρηστο και ο κόσμος βαριέται να μπει στη διαδικασία να αλλάξει 3 φορές πλευρά για να το ακούσει τη στιγμή που μπορεί να το κάνει άκοπα από διαδικτυακές πλατφόρμες. Το παίρνει μόνο για συλλεκτικούς λόγους. Οπότε προτιμάμε το μονό παραδοσιακό βινύλιο όπως τον παλιό καλό καιρό της χρυσής εποχής του που ακούγαμε σωρηδόν όλες τις μεγάλες δισκάρες που έχτισαν το μύθο αυτής της μουσικής.
Τι περιμένετε σαν group από τον καινούργιο δίσκο;
Περιμένουμε ο κόσμος που θα έρθει σε ουσιαστική επαφή μαζί του να αφεθεί στο ταξίδι εικόνων και συναισθημάτων που έχει να του προσφέρει η εμπειρία της ακρόασης. Και φυσικά είναι η καλύτερη αφορμή για να βγούμε να παίξουμε ζωντανά όπου μπορούμε ύστερα από 4 χρόνια παύσης.
Σχετικά με τον προηγούμενο δίσκο, εκτός από σένα όλα τα υπόλοιπα μέλη είναι καινούργια. Τι μεσολάβησε για αυτές τις ριζικές αλλαγές;
Δυστυχώς ακόμα κι από τον πρώτο δίσκο τότε που ξεκινήσαμε τους DIVINER με Θύμιο Κρίκο, τα κριτήρια επιλογής των υπολοίπων μελών μας ήταν βιαστικά και επιφανειακά. Οπότε αναγκαστικά έπρεπε κάποια στιγμή η ισορροπία να αποκατασταθεί για να προχωρήσουμε σωστά. Οι άνθρωποι που πέρασαν από το συγκρότημα μέχρι το δεύτερο δίσκο, ήταν όλοι τους σπουδαίοι μουσικοί και παίχτες, που προσέφεραν ότι καλύτερο μπορούσαν, πράγμα για το οποίο τους είμαι ευγνώμων. Όμως μεταξύ μας δεν υπήρχε η απαραίτητη συνολική χημεία και η συνεννόηση ήταν δύσκολη. Για να λειτουργήσει ένα σχήμα δεν φτάνει το ταλέντο και οι ικανότητες. Πρέπει να υπάρχει σύγκλιση απόψεων σε μία κοινή κατεύθυνση, αφοσίωση στο όραμα της μπάντας, να παίζουν όλοι μουσική για τους ίδιους λόγους με ίδιους στόχους και το πολύ βασικό να ταιριάζουν που λέμε τα χνώτα σου σε ανθρώπινο επίπεδο στοιχειωδώς. Κάτι που πιστεύω πως στο σημερινό μας line-up συμβαίνει σε αρκετά μεγάλο βαθμό και συμπληρωματικά δίνω τα εύσημα στους τωρινούς bandmates μου για την καθοριστική συμβολή τους συνθετικά και εκτελεστικά στην ποιότητα του “Avaton”!
Πρόσφατα έγινες πατέρας. Πως είναι η ζωή ενός μουσικού σε αυτή την κατάσταση, έτσι ώστε να δημιουργεί μουσική;
Όπως γνωρίζεις πολύ καλά, το θαύμα της ζωής και η χαρά του να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο δε συγκρίνεται τίποτε άλλο. Στη φάση που βρίσκομαι σαν άνθρωπος ήταν ότι ομορφότερο θα μπορούσε να μου συμβεί όντας ένα γεγονός κομβικής σημασίας που αλλάζει ριζικά προς το καλύτερο το πρίσμα με το οποίο αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα. Σαν μουσικός νιώθω πως με έχει επηρεάσει πολύ θετικά στο να αντιμετωπίζω την τέχνη και το ρόλο μου σε αυτήν με ακόμα πιο βαθύ και ουσιώδη τρόπο. Τώρα στο δημιουργικό κομμάτι της μουσικής το μέλλον θα δείξει. Πιστεύω όμως ότι γενικά βρίσκομαι στην καλύτερη και πιο δημιουργική περίοδο μου.
Ποια είναι η πιο άβολη ερώτηση που σου έχουν κάνει;
Δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο. Απεχθάνομαι τις πολύ προσωπικές ερωτήσεις που κρύβουν πονηριά, υποτίμηση, χυδαιότητα και ενέχουν δόση σκανδαλοθηρίας πράγμα που αντιμετώπισα από αρκετούς «κίτρινους» δημοσιογράφους την εποχή της διαδρομής μου στον εκκλησιαστικό χώρο. Ήρθα πολλές φορές σε δύσκολη θέση καθώς καλούμουν να απολογηθώ για μαλ**ίες άλλων! (χαχα)
Θα ήθελες να έχεις έναν διάσημο καλεσμένο σε μια επερχόμενη δουλειά;
Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αλλά αν η συνεργασία θα είχε κάποιο σοβαρό καλλιτεχνικό υπόβαθρο θα το έκανα ευχαρίστως. Ειδικά αν αυτός ο «διάσημος» χαίρει της εκτίμησης μου.
Θα ήθελες να δημιουργήσεις ένα θεματικό album κάποια στιγμή;
Ναι θα το ήθελα πολύ. Είναι κάτι που πάντα με γοήτευε σαν ιδέα αλλά και σαν οπαδό όταν συνέβαινε από τα μουσικά μου είδωλα.
Ποια είναι η άποψη σου για το crowd funding;
Δεν είναι κάτι που έχω ασχοληθεί οπότε το γνωρίζω πολύ επιφανειακά. Αλλά εάν αυτή η χρηματοδότηση αφορά έναν ανθρωπιστικό ή κοινωφελή σκοπό δεν βλέπω κάτι αρνητικό.
Ποιο είναι το ιδανικό line up συγκροτημάτων σε συναυλία με εσάς opening act (μπορείς να αναφερθείς και σε groups που δεν υπάρχουν πια);
Ειλικρινά δεν με απασχόλησε ποτέ τέτοια σκέψη και δεν το κυνήγησα. Αλλά θα ήταν οπωσδήποτε μεγάλη τιμή να παίξω σε οποιοδήποτε line-up με ιερά τέρατα αυτής της μουσικής… Το θέμα είναι να μας θέλουν κι αυτά!
Τι θα συμβούλευες έναν νέο μουσικό;
Η δική μου εμπειρία στη μουσική με δίδαξε πως τίποτα δεν χαρίζεται, τίποτα δεν αγοράζεται, κανείς δε δικαιούται και σε κανέναν δε χρωστάει η ζωή. Όλα χτίζονται με κόπο, θυσίες, αφοσίωση, ταλέντο ασφαλώς, πάθος, μεράκι, άστρο, σκληρή δουλειά και ειλικρίνεια σε αυτό που κάνεις. Και αργά ή γρήγορα οι καρποί της προσπάθειάς σου θα φανούν είτε κυνηγάς την επιτυχία, είτε την επαγγελματική, είτε την καλλιτεχνική καταξίωση. Αν δεις ότι δεν τα καταφέρνεις σε κάτι από αυτά, σημαίνει πως κάπου υστερείς για τέτοιο επίπεδο, αλλά και πάλι δε τρέχει τίποτα. Κάτσε σπίτι σου και απόλαυσέ το γιατί το να παίζεις για πάρτη σου ή με τα φιλαράκια σου για να τρέφεται η ψυχή σου είναι κάτι απολύτως δικό σου που κανείς δεν μπορεί να στο πάρει.
Οι τελευταίες κουβέντες δικές σου…
Ευχαριστώ πολύ Θοδωρή για το βήμα και την όμορφη συζήτηση. Εύχομαι στους αναγνώστες του Rock Hard καλή ακρόαση στο “Avaton” και σας περιμένουμε στο Κύτταρο το ερχόμενο Σάββατο 18 Νοεμβρίου να το γιορτάσουμε ζωντανά, παρέα με τους SIRIUS.
Θοδωρής Μηνιάτης
Φωτογραφίες: EvelG
