HELLO ME…MEET THE REAL ME: Η περίπτωση SKID ROW και Erik Gronwall

0
240

REAL ME: Ωχ, τι θέλει πάλι αυτός ο ταλαίπωρος και με παίρνει τέτοια ώρα;

ME: Πες μου ότι διάβασες τα νέα; Έχει βουήξει ο τόπος…
REAL ME: Ελπίζω να αναφέρεσαι στην αγωνιστική άνοδο της αρμάδας του Γιοβάνοβιτς και όχι σε αυτό που φοβάμαι…

ME: Ποιος διάτανο είναι ο Γιοβάνοβιτς; Αυτός των STEELHEART;
REAL ME: Ήξερα ότι είσαι άσχετος άλλα όχι τόσο, αδερφάκι μου. Ματίγιεβιτς λέγεται αυτός και είναι φανταστικός. Και που τα λέω όμως…

ME: Τέλος πάντων…πες τον και έτσι, που λέει και ο Αλέφαντος. Τα έμαθες τελικά τα νέα της πρόσληψης του Gronwall από τους SKID ROW.
REAL ME: Μόνο πότε θα πεθάνω δεν ξέρω ο άτιμος! Φανταζόμουν ότι θα μου ξεφουρνίσεις τη ζεστή πατάτα με την οποία ασχολούνται όλοι τις τελευταίες μέρες.

ME: Πες μου κιόλας ότι δεν σου άρεσε σαν κίνηση ή ότι δεν σου αρέσει ο Erik σαν τραγουδιστής για να τρελαθώ…
REAL ME: Δεν είπα αυτό αλλά δεν είναι και αυτό το ζητούμενο.

ME: Ποιο είναι το ζητούμενο;
REAL ME: Το ζητούμενο είναι ότι για μία ακόμη φορά οι SKIDS πήραν μία λανθασμένη απόφαση καριέρας. Είναι κάτι που κάνουν εδώ και δεκαετίες με ολέθρια αποτελέσματα τόσο για τους ίδιους όσο και για τους οπαδούς… Και αυτό το τελευταίο πονάει περισσότερο.

ME: Και για πες μου για ποιο λόγο, δηλαδή, θεωρείς ότι η πρόσληψη του Erik είναι λανθασμένη;
REAL ME: Αλήθεια τώρα; Σε ενδιαφέρει πραγματικά ή κουβέντα να γίνεται;

ME: Με ενδιαφέρει γιατί ξέρω ότι γουστάρεις τους SKID ROW, αυτή τη μουσική και σέβεσαι ταυτόχρονα τον Erik… Γι’ αυτό μου κάνει εντύπωση.
REAL ME: Δεν ξέρω αν είναι έκλαμψη της στιγμής αλλά και στα τρία έχεις δίκιο. Δεν σου το είχα. Και ναι…θα πρέπει να είσαι κουφός για να μη διακρίνεις το ταλέντο του Erik. Ο τύπος έχει φωνάρα αλλά δεν κάνει για τους SKIDS.

ME: Θέλεις να μου πεις γιατί;
REAL ME: Πρώτον, είναι fan boy της μπάντας. Είναι δεδομένο ότι από τα αποδυτήρια θα βλέπει σαν Θεούς τον Bolan και τον Snake και αυτό εξ ορισμού δεν είναι καλό και υγιές για μία μπάντα. Άσε που δεν είναι καλό για το γενικότερο προφίλ και image της μπάντας. Πάρε για παράδειγμα τον Φιλιππινέζο στους JOURNEY. Είχε Θεούς τον Perry και τον Schon και οι JOURNEY έχουν καταντήσει μία αξιοπρεπέστατη μπάντα-διασκευών του εαυτού της!

ME: Είσαι υπερβολικός… μΜα χαρά είναι οι JOURNEY και η τελευταία τους περιοδεία σε στάδια στην Αμερική μαζεύει άπειρο κόσμο.
REAL ME: Μαζεύει άπειρο κόσμο όχι για τον Φιλιππινέζο –ο οποίος έχει καλή φωνή αλλά μηδέν σκηνική παρουσία- αλλά για να ακούσει τους ύμνους που έχει γράψει ο Perry, o Cain και ο Schon.

ME: To όνειρο του έγινε πραγματικότητα όμως.
REAL ME: Μπράβο του αλλά ούτε η ΟΥΝΕΣΚΟ είμαστε ούτε το «Πες το και έγινε» με τη Τζοβάνα Φραγκούλη.

ME: Που τη θυμήθηκες δαύτη; Ξεφύγαμε όμως…για ποιον άλλο λόγο διαφωνείς με την πρόσληψη του Erik; Γιατί αποκλείεται να είναι μόνο αυτός ο λόγος…
REAL ME: Φυσικά και όχι. Δεύτερος λόγος, λοιπόν… Ο Erik όσο φωνάρα και να έχει, όσο ταλαντούχος και να είναι, δεν έχει το σωστό attitude για να είναι ο frontman μιας μπάντας σαν τους SKIDS. Μην με βάλεις να σου αναλύσω ξανά την έννοια του σωστού attitude…στα έχω ξαναπεί. Δεν αρκεί να στέκεσαι καλά πάνω στη σκηνή αλλά και να βγαίνει φυσικά και από μέσα σου. Δηλαδή, ο Sebastian δεν έχει τη φωνή που κάποτε είχε αλλά όταν βγαίνει πάνω στη σκηνή είναι ο απόλυτος rock star. Αυτή είναι η αλήθεια. Με άλλα λόγια, ο Erik ήταν ο κατάλληλος frontman για τους H.E.A.T. αλλά όχι για τους SKIDS.

ME: Πήρες φόρα και δεν σταματάς…
REAL ME: Έχω και άλλα… Μην στεναχωριέσαι! Καλώς ή κακώς, όταν παίζεις αυτή τη μουσική, δηλαδή το αμερικάνικο hard rock, σχεδόν νομοτελειακά ή αν προτιμάς εξ ορισμού θα πρέπει να είσαι… Αμερικάνος! Ούτε ρατσιστικό, ούτε μεταφυσικό είναι. Επίσης, θα πρέπει να είσαι σχεδόν συνομήλικος με τους υπολοίπους και να έχεις ζήσει τις ίδιες καταστάσεις ώστε να βγαίνει αυτό προς τα έξω και αληθινό σε όσους είναι από κάτω και σε βλέπουν. 

ME: Και τι να έκαναν, ρε συ; Αφού με τον προηγούμενο τραγουδιστή δεν πήγαινε άλλο.
REAL ME: Να σου θυμίσω ότι ένα μήνα πριν τον αποθέωναν και έλεγαν ότι είναι ο ιδανικός τραγουδιστής τους.

ME: Έκαναν λάθος… Να τους κρεμάσουμε;
REAL ME: Δεν είπα αυτό… Αλλά πολλά λάθη κάνουν, βρε αδερφάκι μου, οι Snake και Bolan όλα αυτά τα χρόνια. Αλλάζουν πιο συχνά τραγουδιστή και από προπονητή στην μετά-Ρεχάγκελ Εθνική Ελλάδος.

ME: Εσύ, δηλαδή, τι θα έκανες αν ήσουν ο manager των SKID ROW;
REAL ME: Καλή ερώτηση. Έτσι όπως το βλέπω είχαν δύο επιλογές. Η πρώτη –και αυτή που θα προτιμούσα λιγότερο- είναι να έπαιρναν έναν τραγουδιστή τύπου Jizzy Pearl ή Phil Lewis. Δηλαδή, κάποιον από το χώρο που ήταν σύγχρονος με τους SKIDS την περίοδο που εκείνοι ξεκινούσαν την καριέρα τους. Μη μένεις σε αυτούς τα δύο που ανέφερα…για να πάρεις μία εικόνα, το λέω.

ME: Ναι, κατάλαβα… Η δεύτερη επιλογή ποια είναι;
REAL ME: Χωρίς δεύτερη σκέψη, να πάρουν πίσω τον Seb.

ME: Μα αυτοί δεν θέλουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον;
REAL ME: Και; Με ρώτησες τι θα πρότεινα αν ήμουν manager τους. Φιλαράκι, δεν είναι παιδική χαρά αυτό εδώ το πράγμα. Είναι μία επιχείρηση που βασίζεται αποκλειστικά στους οπαδούς που στηρίζουν το συγκρότημα. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι το 90% των οπαδών της μπάντας θέλουν τον Seb πίσω. Διάολε, μέχρι και ο ίδιος ο Seb θέλει να γυρίσει.

ME: Φαντάσου τι τους έχει κάνει για να μην το θέλουν οι άλλοι δύο.
REAL ME: Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Πάρτε τον πίσω, κάντε τις πρόβες σας, δώστε τις συναυλίες σας και μη μιλάτε μεταξύ σας. Ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είστε. Δώστε ξανά μία ευκαιρία στο brand των SKID ROW για να επανέλθουν στις συνειδήσεις των οπαδών εκεί που είναι οι MOTLEY CRUE οι οποίοι παίζουν σε στάδια και ας μην είναι οι καλύτεροι φίλοι ο Tommy με τον Vince.

ME: Δεν έχεις άδικο πάνω σε αυτό.
REAL ME: Γενικά, δεν έχω άδικο αλλά μην βγει παραέξω… Χεχε. Πέρα από την πλάκα, αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα για τους SKID ROW: αρκείστε σε headlining tours σε clubs ή θέλετε να επαναφέρετε τη μπάντα εκεί που της αξίζει;

ME: Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε την απάντηση πάνω σε αυτό.
REAL ME: Μην παίρνεις και όρκο. Για να μην με παρεξηγήσεις, πάντα θα στηρίζω τους SKIDS, θα αγοράζω τους δίσκους και θα πηγαίνω στις συναυλίες τους. Δεν είμαι υπέρ της πρόσληψης του Erik αλλά είμαι πάντα υπέρ των SKID ROW.

ME: Ναι, το ξέρω αυτό…νομίζω πάντως ότι πρέπει να γκρινιάζεις λιγότερο.
REAL ME: Μπερδεύεις τις λέξεις και τις έννοιες… Δεν είναι γκρίνια. Αγάπη για ένα συγκρότημα είναι.

ME: Καταλαβαίνω τι λες…
REAL ME: Ελπίζω. Και να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο τώρα.

ME: Πες..
REAL ME: Αν την ίδια μέρα έπαιζαν στην Αθήνα οι SKID ROW με τον Erik και ο Sebastian Bach μόνος του, που θα πήγαινες;

ME: Δεν γίνονται αυτά…
REAL ME: Πες για χάρη της κουβέντας.

ME: Στον Sebastian Bach φυσικά γιατί δεν τον έχω δει, γιατί έχω συνδέσει όλα τα κλασικά τραγούδια με τη φωνή του, γιατί έχει τον αέρα rock star πάνω στη σκηνή κτλ.
REAL ME: Με κάλυψες…

Σάκης Νίκας

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here