KARI RUESLATTEN – “Sørgekåpe” (Spindelsinn Recordings)

Φτάσαμε αισίως στο τέταρτο album της από το 2014 που επαναδραστηριοποιήθηκε και ένατο συνολικά από το 1995 και το συγκλονιστικό “Demo recordings 1995”, με το οποίο ξεκίνησε τη solo καριέρα της μετά τη φυγή της από τους 3^RD AND THE MORTAL. ‎To “Sørgekåpe” είναι μόλις ο δεύτερος δίσκος της με αποκλειστικά νορβηγικούς στίχους. Ο πρώτος της ήταν το τρομερό “Spindelsinn” του 1997, το οποίο κυκλοφόρησε από το νορβηγικό παράρτημα της Sony και είχε τρομερό αντίκτυπο όταν είχε κυκλοφορήσει. Τα χρόνια πέρασαν και της ήρθε ξανά η ανάγκη να γράψει τραγούδια στην μητρική της γλώσσα, καταλήγοντας σε ένα αποτέλεσμα που ούτε ο πιο φανατικός της οπαδός δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Ακροβατώντας ανάμεσα στη folk μουσική της πατρίδας της και δημιουργώντας ατμόσφαιρες με, διαφορετικές μεταξύ τους ενορχηστρώσεις, η νεράιδα από το Trondheim ερμηνεύει με τον δικό της ιδιότυπο τρόπο συνθέσεις που άλλη τραγουδίστρια δεν θα τόλμαγε καν να προσπαθήσει να τις προσεγγίσει. Και το λέω αυτό γιατί το χρώμα και η εκφορά του λόγου της στην μητρική της γλώσσα είναι τόσο ξεχωριστή που σε όλα τα τραγούδια του δίσκου η φωνή της δεν δημιουργεί φωνητικές γραμμές, αλλά οδηγούς για ένα επιπλέον όργανο στην ενορχήστρωση: τη φωνή της! Η νορβηγική γλώσσα είναι «σκληρή» και είναι πραγματικά δύσκολο έως αδύνατο να δημιουργήσει κανείς φωνητικές μελωδίες, αν όχι απλώς γραμμές. Η Kari το ξέρει πολύ καλά αυτό και είναι η πιο μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα αγγλόφωνα album της. Όμως η ικανότητα της σαν ερμηνεύτρια την φέρνει από θέση ισχύος να οδηγεί το “Ye for ye”, δημιουργώντας μια εσωτερική ένταση μοναδική! Το καταφέρνει με τον ίδιο μοναδικό τρόπο ακόμα και στο “Svever” όταν το χρώμα της φωνή της στο ρεφραίν αναδεικνύει τα γυρίσματα που κάνει και χρωματίζεται τέλεια από την gloomy ηλεκτρική κιθάρα. Στο δωματιακό “Blind” με την εύθραυστη μελωδία στο πιάνο φτάνει στο ζενίθ της μελαγχολίας με την εναλλαγή του με την είσοδο της κλασικής και της gloomy ηλεκτρικής κιθάρας. Το “Alt brenner na” είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι του δίσκου με τον up tempo ρυθμό του, που εντείνεται αριστοτεχνικά από την ερμηνεία της.

Αποστασιοποιημένη από την pop και με καθ’όλα folk/ορχηστρική μουσική ως χαλί, η φωνή της είναι πιο εύθραυστη από ποτέ με μοναδική αίσθηση μελαγχολίας. Κατάφερε με αυτό το album να επανατοποθετήσει τον εαυτό της και να είναι εν έτει 2020 μια κορυφαία ερμηνεύτρια της ευρύτερης folk/ατμοσφαιρικής σκηνής. Όσοι περιμένατε πολλά από την Kari, δε θα χρειαστεί παρά πολλές ακροάσεις από τον πιο πολυπρόσωπο δίσκο της, μέχρι τώρα, πορείας της.

9/10

Λευτέρης Τσουρέας