7o άλμπουμ λοιπόν για τη διασημότερη ίσως (δεν είναι και πολλές) μπάντα από τα Νησιά Φερόε, της οποίας τα μέλη είναι κάτοικοι Δανίας και συγκεκριμένα της Κοπεγχάγης πλέον.
Προσωπικά, οι TYR είχαν και καλές και κακές στιγμές στη δισκογραφία τους, αλλά δεν κατάφεραν παρά τις 6 κυκλοφορίες τους να ξεχωρίσουν ιδιαίτερα από τις folk metal μπάντες. Τώρα, μεταπηδούν στη Metal Blade Records, παίρνουν τον Γιώργο Κόλλια (NILE) να ηχογραφήσει τα τύμπανα στο νέο τους δίσκο (ο drummer τους αποχώρησε το Μάιο), ξανασυνεργάζονται με τον Jacob Hansen για την παραγωγή και έχουν και την Liv Kristine (LEAVES’ EYES, ex- THEATRE OF TRAGEDY) να συμμετέχει σε ένα κομμάτι. Ως εδώ ακούγεται super. Αρκούν όμως αυτά;
Το “Valkyrja” είναι ένας concept δίσκος που αφηγείται την ιστορία ενός ανώνυμου πολεμιστή Βίκινγκ που εγκαταλείπει τη γυναίκα του και ξεκινάει για να εντυπωσιάσει μία Βαλκυρία στο πεδίο της μάχης, ώστε αυτή να τον πάει είτε στη Valhalla είτε στο Folkvangr, σπίτι της Freyja, θεάς της αγάπης, σεξουαλικότητας, ομορφιάς, χρυσού, πολέμου, θανάτου κλπ. “Η γυναίκα που εγκαταλείπει ο πολεμιστής μπορεί να αντιπροσωπεύσει τη γήινη γυναίκα. Η Freyja μπορεί να αντιπροσωπεύσει την τελειότητα των γυναικών και η Βαλκυρία είναι ο σύνδεσμος μεταξύ των δύο, που παίρνει τους άντρες από τις γήινες στις θεϊκές γυναίκες” δηλώνει ο τραγουδιστής της μπάντας, Joensen για το concept.
Μουσικά τώρα, οι TYR πάνε σε πιο καθαρά heavy/power μονοπάτια σε αυτό το δίσκο, αφήνοντας τα folk στοιχεία πολύ πίσω στη μουσική τους. Σε κάποιες στιγμές θυμίζουν RAGE, χωρίς να υπάρχει κάποιο θέμα σύγκρισης. Απλά σαν ύφος. Ένα πράγμα που προσέχει εύκολα κάποιος είναι το drumming του Κόλλια. Πάντα είχα την περιέργεια να τον ακούσω σε κάτι διαφορετικό από NILE, με περισσότερο χώρο έκφρασης και η αλήθεια είναι ότι σε σημεία νιώθεις ότι του βγάζουν τις αλυσίδες και τον απελευθερώνουν για καταστροφή. Εντυπωσιακό, σε στιγμές, drumming! Η παραγωγή του Hansen είναι μια χαρά (αν και αναμενόμενο), αλλά κάπου εκεί τελειώνουν τα καλά.
Μπορεί το άλμπουμ να ξεκινάει πάρα πολύ καλά, με το καλύτερο κομμάτι του, και όχι τυχαία όπως φαίνεται το πρώτο που έδωσαν στη δημοσιότητα, το “Blood of heroes”, αλλά η συνέχεια δεν είναι σε αντίστοιχα επίπεδα. Εκτός από το εναρκτήριο και με εξαίρεση το πολύ ωραίο ντουέτο-power ballad με την Liv, το “The lay of our love”, το “Another fallen brother”, το ικανοποιητικό πιο folky “Fanar burtur brandaljod” και το συμπαθητικό up tempo “Lady of the slain”, τα υπόλοιπα κομμάτια δεν έχουν κάτι που να σου μένει ή να σε κάνει να θες να τα ακούσεις και δεύτερη φορά. Κάποιες διάσπαρτες καλές στιγμές, όχι ολοκληρωμένες ιδέες όμως και χωρίς ιδιαίτερα καλές φωνητικές γραμμές. Η δε φωνή του Joensen δε μου κάνει καθόλου για πιο heavy/power ύφος, μιας και είναι μονοδιάστατη. Οι δύο διασκευές που επέλεξαν να κάνουν, μία στο “Where eagles dare” των IRON MAIDEN και μία στο “Cemetery gates” των PANTERA δε βοήθησαν καθόλου τη γενικότερη εικόνα το άλμπουμ.
Το “Valkyrja” μπορεί να είναι ένας δίσκος που στα χαρτιά έχει όλες τις προδιαγραφές για κάτι πολύ καλό και ένα βήμα παραπάνω για τους TYR, όμως η ουσία και αυτή είναι η μουσική, δε βοηθάει καθόλου. Κακή στιγμή για τη μπάντα, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις κομματιών. Ελπίζω σε καλύτερη συνέχεια γιατί μπορούν πολύ καλύτερα από αυτό.
4/10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
