“The king of rock n’ roll”
Ο Lemmy μπορεί να είναι πολύ άρρωστος, αλλά σίγουρα δεν έχει χάσει την αίσθηση του χιούμορ του. Συναντήσαμε τον πιο cool από τους cool τύπους, λίγο πριν την εμφάνισή του στο Wacken Open Air. Ήταν πολύ αδύναμος στα πόδια, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει. Το αντίθετο!
Πριν από τη συνέντευξη, που διήρκεσε περίπου τρία τέταρτα κι έγινε σ’ ένα σκοτεινό ξενοδοχείο με air-condition στο Βερολίνο, ο Lemmy ζήτησε συγνώμη για τις ακυρώσεις των εμφανίσεών τους σε φεστιβάλ. «Λυπάμαι πολύ γαμώτο. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Ήμουν πολύ σοβαρά άρρωστος. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, είχα χεστεί πάνω μου από το φόβο. Όλα όμως πάνε καλά πάλι»!
Βρισκόμαστε μπροστά από το γραφείο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Αυτός είναι ξυπόλητος, με σορτσάκι, t-shirt κι ένα καπέλο cowboy, και χαζεύει μ’ ένα iPad φορώντας ακουστικά.
Θέλεις να ακούσεις το δίσκο;
Βεβαίως…
(αφού έγινε η προακρόαση του δίσκου)…
Αφού ακούσαμε το δίσκο, ο Lemmy έπιασε ένα Marlboro, αλλά τράβηξε μόνο δύο τζούρες και ήταν έτοιμος για τη συνέντευξη:
Ακούσαμε rough mix, έτσι;
Ναι, πρέπει να αλλάξω κάποια μέρη στα φωνητικά, αλλά γενικά έτσι θα ακούγεται.
Στο ίδιο στούντιο με τον ίδιο παραγωγό;
Άλλο στούντιο, ίδιος παραγωγός.
Ο Cameron Webb;
Ναι, ακούγεται.
Άκουσα 14 τραγούδια. Πρέπει να είναι ο πιο μεγάλος σε διάρκεια δίσκος σας, σωστά;
Ναι, νομίζω ότι βγήκε καλός.
Το τραγούδι που ξεκινά το δίσκο, θα μπορούσε να είναι σε οποιοδήποτε παλιό άλμπουμ των MOTORHEAD, όπως το “Overkill” για παράδειγμα, αλλά τα υπόλοιπα τραγούδια ακούγονται όπως τα πιο πρόσφατα άλμπουμ σας. Όχι «μοντέρνα», αλλά καινούργια…
Ναι.
Το blues “Lost woman blues” και η μπαλάντα “Dust and glass” είναι αυτά που ξεχώρισα.
Ναι, μου αρέσουν κι εμένα.
Έχεις κάποια αγαπημένα τραγούδια;
Όχι πραγματικά. Μου αρέσει όλος ο δίσκος, ακούγεται πολύ αυθεντικός!
Καλύτερος από τον προηγούμενο;
Δεν συγκρίνω ποτέ δίσκους.
Ποτέ;
Ποτέ δεν το κάνω.
Είναι απλά ένα νέο άλμπουμ των MOTORHEAD δηλαδή;
Όχι. Είναι ένα νέο άλμπουμ. Τελεία. Δεν χρειάζεται να συγκρίνουμε τα πάντα. Αυτό σε τρελαίνει. Είναι αυτό το άλμπουμ καλύτερο από τα δύο προηγούμενα; Το δεύτερο τραγούδι είναι καλύτερο από το τρίτο; Το τέταρτο τραγούδι θα έπρεπε να είναι πέμπτο. Άκουσέ με σ’ αυτό…
(γέλια)
Κι όμως, έτσι τα ανέλυε κάποιος. Χριστέ μου!
Πέντε, έξι πολύ δυνατά τραγούδια σ’ έναν καινούργιο δίσκο των MOTORHEAD, είναι καλή συγκομιδή.
Εμείς κάνουμε ολοκληρωμένα άλμπουμ. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με αυτόν το δίσκο αλλά και με τους πιο πρόσφατούς μας. Όλα είναι καλά. Οι MOTORHEAD δεν με απογοητεύουν.
Ούτε εμένα. Οι τελευταίοι σας δίσκοι, ήταν όλοι αρκετά καλοί.
Ορίστε…
Σε καθένα από τα τελευταία άλμπουμ σας, υπάρχει τουλάχιστον ένα τραγούδι που είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Στον καινούργιο δίσκο είναι η μπαλάντα, έτσι;
Δεν ξέρω… Έχουμε ήδη αρκετές μπαλάντες στο ενεργητικό μας.
Αλλά αυτή είναι διαφορετική. Δεν είναι ούτε ένα αργό blues, ούτε μία τυπική power ballad. Και τραγουδάς με μία ασυνήθιστα απαλή φωνή…
Θα πρέπει να το δεχτείς έτσι όπως είναι γιατί δεν θα ξανατραγουδήσω έτσι!!!
(γέλια) Σπουδαία!
Σοβαρολογώ. Δεν με νοιάζει τι νομίζεις. Κάνουμε δίσκους που να μας αρέσουν. Αν τους βρίσκεις καλούς, αυτό είναι bonus. Αλλά δεν είναι και το πιο σημαντικό. Δεν μας ενδιαφέρει.
Ναι.
Δεν ζητιανεύουμε να αρέσει η μουσική μας. Παίρνουμε τα τραγούδια που θέλουμε και τα βάζουμε στο άλμπουμ.
Μου ακούγεται λογικό.
Βασικά πιστεύεις ότι λέω αλαζονικές μαλακίες, ε; Αλλά δεν είναι έτσι. Αν έχεις μικρή εμπιστοσύνη στο συγκρότημά σου και δεν είσαι σίγουρος αν βγάλεις καλό δίσκο, τότε κάνεις συνεχώς το ίδιο και το ίδιο, ναι.
Ήταν δύσκολο να δημιουργήσετε αυτό το άλμπουμ;
Όχι, αντιθέτως. Πήγε αρκετά ομαλά.
Έπρεπε όμως να κάνετε κάποια διαλείμματα για λόγους υγείας.
Ναι, αλλά δεν αξίζει καν να αναφερθούν. Φυσικά, έπρεπε να διακόψω τη διαδικασία, όπως όλοι γνωρίζουν, αλλά επέστρεψα κανονικά στις ηχογραφήσεις. Έχω κι ένα τραγούδι, που στην πραγματικότητα το έκανα κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο νοσοκομείο, κάτι που δεν είναι και κακό, έτσι; Είμαι περήφανος για τον εαυτό μου!
Και πως είσαι τώρα;
Είμαι καλά. Πάει καλύτερα.
Κάνεις ακόμα και γυμναστική (σ.σ. στο δωμάτιο του Lemmy υπάρχει ένα ποδήλατο γυμναστικής, στο οποίο ο Lemmy γυμνάζεται μισή ώρα κάθε μέρα, σύμφωνα με δήλωση του βοηθού του).
(στραβώνει το στόμα του) Ναι, ακριβώς (σ.σ. αργότερα μου είπαν ότι ο Lemmy εκείνη τη μέρα έκανε ποδήλατο για εφτά ολόκληρα λεπτά!!!).
Γιατί είσαι τώρα στο Βερολίνο;
Επειδή εδώ μένει ο γιατρός που εμπιστεύομαι και νιώθω πολύ καλύτερα όταν είμαι εδώ. Εδώ ερχόμουν για πολλά χρόνια για θεραπείες. Εκτός των άλλων, ούτως ή άλλως ήμουν στο Βερολίνο, οπότε όταν αρρώστησα σοβαρά έμεινα, όπως είναι φυσικό, εδώ.
Γιατί ήσουν «ούτως ή άλλως στο Βερολίνο»;
Είχαμε πολλά φεστιβάλ στην Ευρώπη και το κέντρο της ζωής μου σε παρόμοιες φάσεις είναι είτε το Βερολίνο είτε το Λονδίνο. Προτιμώ το Βερολίνο. Εδώ ζει και ο κολλητός μου φίλος, ο Jim από τους SKEW SISKIN, με τον οποίο δουλεύω πάνω σ’ ένα σόλο δίσκο. Βέβαια τώρα κάνω διάλειμμα… Είμαι εδώ ήδη τέσσερις εβδομάδες και θα παραμείνω τουλάχιστον μέχρι το Wacken Open Air.
Θέλεις να παίξεις οπωσδήποτε;
Ναι, θα κάνω τα πάντα γι’ αυτό. Αυτός είναι ο στόχος μου. Με τσάντισε πολύ που έπρεπε να ακυρώσουμε τα άλλα φεστιβάλ. Δεν είναι αυτός ο τρόπος που λειτουργώ, αλλά δυστυχώς δεν είχα κι άλλη επιλογή. Ζητώ συγνώμη, αλλά δεν πρόκειται να απογοητεύσω τον κόσμο στο Wacken!
Πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις;
Ναι, είμαι βέβαιος. Ίσως να μην κάνουμε ένα πολύ μεγάλο σε διάρκεια σετ, αλλά θα κάνω τα πάντα για να μην απογοητεύσω τους οπαδούς μας.
Που είναι ο Mickey και ο Dee τώρα;
Και οι δύο είναι στα σπίτια τους, στη Σουηδία και την Ουαλία. Με περιμένουν, αφού θα πρέπει ακόμα να τελειώσω μερικά μέρη μου στα φωνητικά για τον καινούργιο δίσκο.
Ποια είναι η καθημερινή σου ρουτίνα εδώ στο Βερολίνο;
Κάθομαι εδώ στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μπροστά από το iPad μου και διαβάζω ακούγοντας μουσική (σ.σ. ανοίγει το iPad του και μου δείχνει τα άλμπουμ που έχει αποθηκευμένα. Τα πιο πολλά είναι rock n’ roll classics από τα 50’s, 60’s και τα 70’s).
Ακούς ολόκληρα αυτά τα άλμπουμ;
Φυσικά.
Εννοώ μαζί με το νέο άλμπουμ των MOTORHEAD που δουλεύεις…
Ναι, ακούω το μεγαλύτερο μέρος τους, να σου πω την αλήθεια. Για παράδειγμα, σήμερα το πρωί, άκουσα τον live δίσκο των EAGLES. Πολύ καλό!
Σου προτείνει κανείς δίσκους για το iPad ή τους βρίσκεις μόνος σου;
Τους βρίσκω μόνος μου.
Σοβαρολογείς; Με εκπλήσσεις! Δεν σου φαινόταν!!!
(γελώντας) Γιατί; Δεν έκανα επέμβαση στον εγκέφαλο!!!
Δεν εννοώ αυτό, αλλά κάποιος πολύ εύκολα θα μπορούσε να υποθέσει ότι δεν θα μπορείς να αντέξεις τη μοντέρνα τεχνολογία. Στη δική μου γενιά, υπάρχουν πάρα πολλοί οπαδοί της μουσικής, που δεν μπορούν να χειριστούν iPad ή iPod…
Θεέ μου… Όταν άρχισα να ακούω μουσική, έπρεπε να βάζεις τους δίσκους στο γραμμόφωνο!!!
Ακόμη πιο απίστευτο που συμβαδίζεις λοιπόν με την τεχνολογία!
Βλέπω πράγματα να έρχονται και να φεύγουν. Όλα είναι προσωρινές φάσεις.
Είναι η ιδανική σου μέρα ακόμα αυτή που στέκεσαι το βράδυ στη σκηνή; Το βρίσκεις πραγματικά σέξυ να ξυπνάς κάθε μέρα σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου;
Ναι, ακόμα μου αρέσει. Είμαι ένα σκυλί του δρόμου! Η ζωή σε περιοδεία, είναι πολύ καλύτερη από ζωή ενός συνταξιούχου με ασφάλεια. Δεν έχω οικογένεια, κάτι που κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Όταν το κοιτάζω από την άλλη πλευρά, τα προβλήματα που είχε ο Phil, ήταν να μπορέσει να βάλει στην ίδια μασχάλη και την οικογένεια και τη ζωή στην περιοδεία… Και τελικά ένιωθε δύο φορές περισσότερη μοναξιά. Ο Mikkey, από την άλλη, τα καταφέρνει με κάποιον τρόπο καλύτερα. Προφανώς δεν έχει πρόβλημα ή μας λέει ψέματα!
Έχεις και καινούργια κοπέλα; (σ.σ. μία όμορφη κοπέλα, την Cheryl, την οποία δεν είδα στο πλευρό του Lemmy, αλλά μπήκε στο δωμάτιο μισή ώρα πριν, μου πρόσφερε ουίσκι με κόλα και γέμισε το ποτήρι του Lemmy μόνο με κόλα και μερικά παγάκια)
Όχι, είναι ήδη 40!!! Χαχαχα!
Χαχαχα!
(γελώντας ακόμη) Γνωρίζω τη Cheryl εδώ και 20 χρόνια. Ήμασταν κάποιο χρόνο μαζί. Οι παλιές αγάπες δεν σκουριάζουν. Είχε άλλους άνδρες στο μεταξύ κι εγώ άλλες γυναίκες, αλλά προφανώς της αρέσω ακόμα!
Και πως και την έφερες εδώ στο Βερολίνο μαζί σου;
Πήρε το αεροπλάνο και ήρθε, επειδή ήμουν άρρωστος. Πολύ ωραίο εκ μέρους της.
Τι θα έκανες τώρα αν ήσουν στο σπίτι σου στο Los Angeles;
Απλά θα άραζα. Δεν μπορώ να πάω πλέον στο Rainbow. Πίστεψέ με, η καταραμένη αρρώστια μ’ έπιασε για τα καλά. Ποτέ δεν είχα σοβαρά προβλήματα με την υγεία μου στη ζωή μου. Και ξαφνικά κάθομαι εδώ ξαπλωμένος και αβοήθητος σαν μωρό. Σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι για να κάνω τα πάντα ώστε να κινούμαι. Πολύ κουραστικό.
Έχεις αλλάξει τον τρόπο ζωής σου;
Ναι, λίγο. Ακόμα πίνω, αλλά λιγότερο. Επίσης, καπνίζω πολύ λιγότερο. Προηγουμένως κάπνιζα τρία πακέτα την ημέρα, τώρα μόνο τρία την εβδομάδα. Το ουίσκι με την κόλα το έκοψα επίσης και πίνω λίγο κρασί αντ’ αυτού. Γι’ αυτό και δεν βήχω τόσο πολύ πια.
Και τι κάνεις με τα δάχτυλά σου;
Τι εννοείς;
Είχες κάποιο πρόβλημα από τη στιγμή που σταμάτησες να καπνίζεις και να πίνεις ουίσκι, που χρησιμοποιούσες τα δάχτυλά σου;
Όχι, είμαι μια χαρά. Όλα είναι υπό έλεγχο. (σ.σ. Ο Lemmy ανακάλυψε ένα νέο υποκατάστατο για ναρκωτικά, όπως άκουσα από την κοπέλα του. Τώρα τρώει blueberries. Λίγες μέρες πριν τη συνέντευξη, πήρε όχι λιγότερα από 14 ποτήρια συνεχόμενα!!! Βέβαια, αυτό τον οδηγούσε συνεχώς στην τουαλέτα! Ο Lemmy τα κάνει όλα σε υπερβολή και πλέον οι δόσεις από blueberry είναι αυστηρά δύο ποτήρια την ημέρα!)
Πως αισθάνεσαι τώρα;
Ναι, με αργούς ρυθμούς όμως… Πολεμώ συνεχώς. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, αλλά ανεβαίνω τη σκάλα σιγά-σιγά προς τα πάνω.
Έχασες και αρκετό βάρος, έτσι;
Ναι, είχαν μαζευτεί στο σώμα μου δέκα λίτρα νερό, τα οποία κι έχασα μέσα σε μία νύχτα.
Πως κι έτσι;
Το νερό προερχόταν από τους μύες μου. Ο γιατρός μου με νάρκωσε και μου έκανε κάτι, το οποίο προκάλεσε να τρέχει το νερό από μέσα μου λες και είχες ανοίξει βρύση. Το σώμα μου πια κάνει περίεργα πράγματα.
Τώρα έχει βγει όλο το νερό από το σώμα σου;
Όπως μπορείς να δεις, ναι. Ζυγίζω πλέον 85 κιλά. Όταν έφτασα εδώ στο Βερολίνο, ζύγιζα πάνω από 100…
Ήδη είχες αδυνατίσει πριν μερικά χρόνια εξαιτίας του διαβήτη.
Ποτέ δεν ήμουν όμως χοντρός. Ίσως να είχα λίγη κοιλίτσα από το αλκοόλ, αλλά δεν ήμουν υπέρβαρος.
Αν κάποιος σε παρατηρούσε όλα αυτά τα χρόνια προσεκτικά, θα έβλεπε αλλαγές στο βάρος σου.
Ναι, αλλά ποτέ δεν ήμουν χοντρός (γελά).
Σκέφτεσαι ποτέ τα παλιά χρόνια, πριν το “Ace of spades” , που ο κόσμος έκανε πλάκα με τους MOTORHEAD;
Ω, ναι. Δεν το ξεχνάω ποτέ.
Και πολλοί από αυτούς που τότε γελούσαν με σένα, τώρα σε θεωρούν είδωλο!
Ναι, το ξέρω. Πάντα ήξερα ότι θα τα καταφέρναμε. Οι MOTORHEAD με τον Eddie και τον Philthy, ήταν πολύ καλοί. Όταν παίξαμε πρώτη φορά στο Marquee, στο Λονδίνο και είδα δύο κόπιες του Lemmy –ίδιο μούσι, άσπρες μπότες και σφαίρες- ήξερα ότι τα είχαμε καταφέρει. Αν ήταν δύο άτομα που με μιμούνταν, θα γίνονταν πολύ περισσότεροι σύντομα. Η μπάντα τότε, έχει τη δική της ταυτότητα και μόνο τότε είναι πετυχημένη.
Υπάρχει αυτή η ικανοποίηση και στις συνεντεύξεις που γίνονται αυτόν τον καιρό;
Όχι, αυτοί οι κωλόγεροι δεν γράφουν πια κριτικές και οι νέοι δημοσιογράφοι μας σέβονται! Αυτά έγιναν πολλά χρόνια πίσω… Χριστέ μου!
Ακόμα όμως έχεις τακτικά προβλήματα με δημοσιογράφους…
Ναι, με κάποιους που δεν έχουν κάνει καμία προεργασία. Όταν προφανώς δεν ξέρουν με ποιον μιλάνε, τσαντίζομαι πάρα πολύ. Πρέπει να προετοιμάζεσαι. Σήμερα είναι εύκολο. Πρέπει να λέω συνέχεια πότε και για ποιον λόγο ίδρυσα τους MOTORHEAD;
Ο κόσμος έχει αλλάξει και πλέον με ένα κλικ παίρνεις όποια πληροφορία θέλεις. Δεν χρειάζεται καν «κατ’ οίκον εργασία»…
Ακριβώς. Γι’ αυτόν το λόγο δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την τεμπελιά και την ανικανότητα.
Από την πλευρά του μουσικού, είναι καλύτερα ή χειρότερα από πριν;
Και τα δύο. Σήμερα είναι πιο εύκολα τα πράγματα με τα media, αλλά ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Όπως και να έχει όμως, όποιος κάνει συνέντευξη μαζί μου, πρέπει να ξέρει τι έχουν κάνει οι MOTORHEAD τα τελευταία 38 χρόνια. Δεν μπορώ να ανοίξω ένα διυλιστήριο πετρελαίου, χωρίς να έχω ιδέα τι είναι αυτό…
Ωραία σύγκριση!
Είναι αλήθεια. Αλλά πρέπει να ασχολείσαι σοβαρά με αυτό που κάνεις. Δεν ζητάω πολλά, σωστά; Όποιος δεν το καταλαβαίνει, να πάει να γαμ**εί!
Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που σε κάνουν να θυμώνεις;
Ναι. Αλλιώς δεν θα είχα πολύ υλικό για τις συνθέσεις. Υπάρχουν ακόμα πολλά παιδιά που σκοτώνονται σε πολέμους δίχως νόημα ή μένουν ανάπηρα και μαραζώνουν χωρίς καμία βοήθεια. Ο κόσμος είναι άδικος και οι άνθρωποι δεν είναι καλοί.
Γενικά;
Ναι, δυστυχώς. Κυβερνά ο όχλος. Κοίτα τι γίνεται στην Αίγυπτο.
Βλέπεις συχνά ειδήσεις στην τηλεόραση;
Όχι συχνά. Με πιάνει κατάθλιψη. Άσε που οι ειδήσεις στην τηλεόραση δεν είναι και οι πιο αξιόπιστες. Οι τηλεοπτικές εκπομπές, καθοδηγούνται.
Πως προέκυψε κάτι σαν το “Silence when you speak to me”;
Είναι μία παλιά Βρετανική αηδία. Είναι αστείο πιστεύω. Γιατί όχι;
Θα ήθελες να σταθείς σε άλλους στίχους;
To “Lost woman blues” είναι καλό. Έχει τον ήχο του blues.
Καταλαβαίνω.
Ναι, το blues, απαιτεί τέτοιου είδους στίχους. Αλλά και τα άλλα τραγούδια έχουν, πιστεύω, καλούς στίχους. Θα δούμε. Μπαίνω στο στούντιο σύντομα και πάλι και μετά θα μπορούμε να κρίνουμε ολοκληρωμένο το αποτέλεσμα.
Έχουν λόγο ο Mikkey και ο Phil στο στιχουργικό περιεχόμενο ενός κομματιού;
Όχι.
Δεν έχουν ούτε κάποιες προτάσεις;
Όχι, όχι ακόμα. Είναι πολύ τεμπέληδες. Βρίσκουν όλους τους στίχους μου καλούς. Πιθανώς δεν λέμε τίποτα επειδή δεν μπορώ να τους κάνω να γράψουν στίχους. Τεμπέληδες, καταλαβαίνεις;
Υπάρχουν άνθρωποι στο περιβάλλον σου στους οποίους διαβάζεις τους στίχους σου για να τεστάρεις αντιδράσεις;
Όχι. Δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύουν οι άλλοι. Αν δεν αρέσει κάτι σε μένα, απλά δεν το δημοσιοποιώ.
Αλλά δεν συνέβαινε πάντα αυτό. Παλιότερα υπήρχε κόσμος που θεωρούσε ότι δεν γράφεις καλούς στίχους κι αυτό σε ενοχλούσε πολύ.
Πιστεύεις ότι τώρα έχουν αλλάξει γνώμη;
Σαφώς.
Ωραία.
Σε προηγούμενες συνεντεύξεις, μου είχες πει ότι θυμώνεις όταν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τους στίχους σου και είσαι περήφανος όταν τους καταλαβαίνουν.
Ναι, αυτό μπορεί να είναι αλήθεια… Όλοι είναι χαρούμενοι όταν τους λένε καλά λόγια για τη δουλειά τους. Μόνο που εγώ δεν περίμενα να κρατήσει τόσο πολύ καιρό!
Ξέρεις ότι υπάρχουν πολλοί οπαδοί των MOTORHEAD, οι οποίοι διαβάζουν τους στίχους σου λέξη προς λέξη…
Σοβαρά;
Ναι, γνωρίζω πολλούς οι οποίοι διαβάζουν τους στίχους ώστε να βρουν μία ατάκα σου που να τους μείνει για πάντα…
Και χιούμορ όμως…
Ναι. Rock n’ roll σοφία και cool χιούμορ του δρόμου. Κάτι που έκανε καλά κι ο Bon Scott.
Ω, ναι! Το έκανε καλά. Πρέπει να είναι μία μίξη χιούμορ και δύναμης χαρακτήρα, τότε μόνο βγαίνει καλή ποίηση του δρόμου. Το μεγάλο μέρος του κοινού, δεν καταλαβαίνει τέτοιους στίχους.
Οπότε το rock n’ roll δεν είναι για τα μεγάλα κοινά…
Ακριβώς. Τώρα το έπιασες.
Ήσασταν φίλοι με τον Bon Scott;
Η λέξη φίλος είναι ίσως υπερβολική. Παίξαμε μόνο δύο φορές με τους AC/DC προτού πεθάνει ο Bon. Αλλά τον γούσταρα. Αν είχε ζήσει περισσότερο, σίγουρα θα ήμασταν φίλοι. Θα ήθελα να γνωρίσω και τον Kurt Cobain. Θα του μάθαινα να αντιμετωπίζει όλες αυτές τις βλακείες και τα κλαψουρίσματα. Θα του έδειχνα τα πράγματα που έχουν πλάκα. Αυτή είναι και η ουσία της ζωής: να βρίσκεις τα πράγματα που σ’ ευχαριστούν και να τα κάνεις.
Götz Kühnemund
(μετάφραση: Σάκης Φράγκος)
www.imotorhead.com
Line-up:
Ian “Lemmy” Kilmister – φωνητικά, μπάσο
Phil “Wizzo” Campbell – κιθάρες
Mikkey Dee – ντραμς
Δισκογραφία:
“Motorhead” (1977)
“Overkill” (1979)
“Bomber” (1979)
“On parole” (1979)
“Ace of spades” (1980)
“Iron fist” (1982)
“Another perfect day” (1983)
“Orgasmatron” (1986)
“Rock n’ roll” (1987)
“1916” (1991)
“March or die” (1992)
“Bastards” (1993)
“Sacrifice” (1995)
“Overnight sensation” (1996)
“Snake bite love” (1998)
“We are Motorhead” (2000)
“Hammered” (2002)
“Inferno” (2004)
“Kiss of death” (2006)
“Motorizer” (2008)
“The world is yours” (2010)
