W.E.B. – “For bidens” (No Remorse)



















    Στα τέλη Μαρτίου επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα μετά από σχεδόν 6 χρόνια οι Αθηναίοι W.E.B, με εξαίρεση το EP “My storm upon you” του 2012, το οποίο όμως ουσιαστικά περιείχε μια μόνο νέα σύνθεση, οπότε δε μπορώ να το εκλάβω και ως νέα δουλειά. Ο νέος full length δίσκος με τίτλο “For bidens” κυκλοφορεί από τη νέα τους δισκογραφική εταιρία No Remorse Records. Η τελευταία τους ολοκληρωμένη δουλειά ήταν το πολύ καλό “Jesus Heist”, πίσω το 2008.

    Με γνώμονα το ομώνυμο τραγούδι του EP, είχα την εντύπωση ότι οι W.E.B. θα βάλουν πολύ περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία στη μουσική τους, κάτι που δε με ενθουσίαζε. Μου φαινόταν όμως και λογική εξέλιξη. Άλλωστε, ο ιθύνων νους της μπάντας Sakis Darkface, αρέσκεται σε αυτό το είδος, κάτι που βλέπουμε και στο project του 6.ABORTED.6.FETUS.6, ένα είδος που εγώ απέχω μίλια. Σπάνια πέφτω έξω σε τέτοια θέματα… Κι εδώ είναι μια από αυτές τις σπάνιες φορές! Ομολογώ ότι όταν έλαβα το promo, ήμουν κάπως μαγκωμένος, γιατί μου άρεσαν πάρα πολύ σαν μπάντα, για την «παράξενη» μουσική τους που συνδυάζει πάμπολλα είδη, metal και μη. Και αισθανόμουν έτσι γιατί όπως προείπα, περίμενα να ακούσω κάτι που… δε θα μου άρεσε. Πολύ χάρηκα λοιπόν που έπεσα έξω στις προβλέψεις μου. Βέβαια για να το συνειδητοποιήσω αυτό χρειάστηκε να φτάσω στο 3ο τραγούδι, το ομώνυμο δηλαδή. Αυτό γιατί το 2ο “Nightmares in disguise”, είναι αρκετά industrial. Αν ήταν έτσι όλος ο δίσκος θα είχα θέμα. Όχι ότι δεν είναι καλό κομμάτι, απλά είπαμε, not my cup of tea. Το ομώνυμο με έβαλε στη θέση μου και μου υπενθύμισε να μην είμαι προπέτης! Ένα γρήγορο κιθαριστικότατο κομμάτι, με φοβερό ρεφρέν και μια lead που το γεμίζει και το αναδεικνύει ακόμα πιο πολύ. Απ’ ότι διαβάζω θα είναι και το 1ο τους video clip για το δίσκο, μια πολύ σωστή και αντιπροσωπευτική επιλογή. Οι επιρροές “Animatronic” των THE KOVENANT εμφανίζονται στο “God plays-dead”. Στο “Eligos”, ένα από τα ταχύτερα και ακραία τραγούδια (μάλλον εξ ου και ο τίτλος) του δίσκου, λυσσαλέες κιθάρες και drums, κάνουν τη σύνθεση άκρως συναυλιακή. Στο “For bidens”, μέσα στη πληθώρα πνευστών και εγχόρδων θα ακούσετε και μπουζούκι και συγκεκριμένα στο ιντερλούδιο “Crimson dawn” και στο κλείσιμο του oriental “The prince of 1000 frozen suns”. Είναι παιγμένο με τέτοιο τρόπο, ιδίως στο 2ο, που ακούγεται πολύ πιο σκοτεινό. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι το αγαπημένο μου του δίσκου, μοναδική σύνθεση, με φοβερή lead και ατμόσφαιρα από τα βάθη της Ασίας. Άλλο ένα γρήγορο κομμάτι ακολουθεί, με τίτλο “Malaise”, με mid tempo breaks,  στο οποίο συμμετάσχει η frontwoman των ELYSION, Χριστιάνα στα φωνητικά. Το 9ο κατά σειρά “Night funeral” είναι ένα κλασικό τραγούδι στο στυλ της μπάντας. Το ιδιαίτερο σε αυτό είναι η θεματολογία του, αφού έχει μέσα samples από ειδησεογραφική ανταπόκριση σχετικά με το φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Τα τρία τελευταία τραγούδια είναι μια τριλογία με τίτλο “Clamor lunar”. Πρόκειται για 3 άψογες και μελωδικές συνθέσεις με ορχηστρικά μέρη. Συνδυασμός CHAOSTAR με SEPTIC FLESH. Εδώ ταιριάζει η έκφραση «τυχαίο; Δε νομίζω». Ο Χρήστος Αντωνίου (SEPTIC FLESH) έχει αναλάβει την ενορχήστρωση, ενώ ο Φώτης Benardo (SEPTIC FLESH)  τη 12χορδη κιθάρα. Το πρώτο μέρος, “Clamor rex”, είναι μια μπαλάντα, με ακουστική κιθάρα (ή οποία μου φέρνει στο μυαλό EMPYRIUM). Στο 2Ο μέρος, “Regina est”, έχει αποσπάσματα από το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη «Θανάσης Βάγιας» και συγκεκριμένα το «Ο Βρυκόλακας», μια εκπληκτική σύνθεση οι οποία ανεβάζει τον δίσκο ένα επίπεδο πάνω, όπως όλη η τριλογία. Ο δίσκος κλείνει με το “Regnum Sanguinis”, ένα outro με τη συμμετοχή της Ανδρονίκης Σκουλά (CHAOSTAR)… Δεν μπορούσε να είναι καλύτερο το κλείσιμο, συνοψίζοντας τα συναισθήματα που προκαλεί η ολότητα του δίσκου.

    Πολύ καλός ο 3ος full length δίσκος των W.E.B., οι οποίοι ευτυχώς δε παρασύρονται από τα industrial γούστα τους, εξακολουθώντας να είναι ακραίοι, προσθέτοντας και τη λυρικότητα στη μουσική τους. Σίγουρα πρόκειται για τη πιο ώριμη δουλειά τους. Το “For bidens” ανεβάζει ακόμα πιο ψηλά το πήχη και ελπίζω να διατηρηθούν στο ίδιο επίπεδο και στο μέλλον.

    8/10

    Γιώργος Δρογγίτης

    Υ.Γ. Η Ελληνική ακραία σκηνή εξακολουθεί να διανύει περίοδο ακμής, μην έχοντας να ζηλέψει τίποτα, από χώρες-μεγαθήρια του είδους. Τουναντίον, πλέον τις συναγωνίζεται άνετα.

    LEAVE A REPLY

    Please enter your comment!
    Please enter your name here