Οι Νορβηγοί pagan blacksters KAMPFAR, πιστοί στο ραντεβού τους, μετά το μεγάλο «διάλειμμα» από το 1999 έως το 2006, επανέρχονται με τον διάδοχο του αρκετά καλού “Mare” (2011), με το νέο τους πόνημα “Djevelmakt”.
Το έκτο κατά σειρά full length άλμπουμ της 20χρονης καριέρας τους, κυκλοφορεί τέλη Ιανουαρίου από την νέα τους δισκογραφική στέγη, Indie Recordings, αφού έφυγαν από την Napalm Records, με τον Ole Hartvigsen από live session κιθαρίστας, να γίνεται μόνιμο μέλος της μπάντας.
Όλα αυτά τα χρόνια θεωρώ τους Σκανδιναβούς μια σταθερή μπαντα σε ότι αφορά τη ποιότητα των δίσκων τους. Χωρίς να χουν βγάλει κάτι το υπέρτατο, πάντα κυκλοφορούν αξιόλογες δουλειές… Eίτε την πρώτη, πιο oldschool, δεκαετία, είτε την πιο folk δεύτερη. Το “Djevelmakt” δεν απέχει και πολύ από τα προηγούμενα. Εξυμνεί τη σκοτεινή πλευρά της Νορβηγικής παράδοσης, χωρίς απαραίτητα να θεωρείται concept άλμπουμ, αφού ασχολείται και με τον υπαρξισμό, ενώ εναντιώνεται σε κάθε είδους θρησκεία. Ο δίσκος ξεκινά με πιο κλασικό black ύφος και ταχύτητες με τα “Mylder”, “Kujon” και “Blod, eder og galle”, του οποίου η εισαγωγή μου θυμίζει SUMMONING. Οι ταχύτητες doomίζουν στο “Swarm Norvegicus”, το οποίο κατ’ εμέ είναι η καλύτερη σύνθεση του άλμπουμ. Γενικά, αυτή η εναλλαγή ταχυτήτων δίνει στο άλμπουμ μια διαφορετική δυναμική. Αλλά κυρίως τα αργά κομμάτια είναι πιο ποιοτικά και πιο catchy, με riffs και μελωδίες να σου καρφώνονται στο μυαλό. Χαρακτηριστικό το “De dødes fane” με το πνευστό να δένει με τη καφρίλα και να σε ταξιδεύει σε ομιχλώδη Νορβηγικά βουνά (σαν και αυτά που έτρεχαν οι IMMMORTAL!). Άλλα δυο τραγούδια που μου έκαναν εντύπωση είναι τα “Svarte sjelers salme”, με ένα άκρως κολληματικό riff και το επικό, με τον εμβληματικό τίτλο, “Our hounds, our legion”, που κλείνει το δίσκο.
Στα συν του δίσκου, το εκπληκτικό εξώφυλλο του αείμνηστου Πολωνού ζωγράφου Zdzisław Beksiński, του οποίου εχουν χρησιμοποιήσει πάμπολλα έργα πολλά metal συγκροτήματα. Πίσω από τη κονσόλα είναι ο Jonas Kjellgren (ex- SCAR SYMMETRY, ex- CENTINEX) που έχει δουλέψει με μπάντες όπως KATATONIA, PAIN, SABATON, αλλά και τους δικούς μας SEPTIC FLESH, ενώ το mixing έχει κάνει ο τρισμέγιστος Peter Tägtgren!
Άλλη μία ποιοτική δουλειά των KAMPFAR, που, αν μή τι άλλο, δείχνουν να έχουν αστείρευτη έμπνευση. Η μίξη του κλασικού black με τις pagan/folk καταβολές του Ty ταιριάζει γάντι σε κάθε τους ιδέα. Εξακολουθώ να περιμένω το «μπαμ» όμως που θα με κάνει να παραμιλώ! Για την ώρα το “Djevelmakt” αρκεί για να μας κρατήσει κοντά στη μπάντα.
8/10
Γιώργος Δρογγίτης
