A day to remember… 19/11 [TRIUMPH]

0
185
Triumph
a a a target=" target="_blank"> a a target=" target="_blank"> a

Triumph

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Thunder seven” – TRIUMPH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΙΑ: MCA
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Eddie Kramer, TRIUMPH
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Rik Emmett – φωνητικά, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα
Gil Moore – ντραμς, φωνητικά
Michael Levine – μπάσο, πλήκτρα

Σήμερα ελάχιστοι μιλούν για αυτό το καταπληκτικό σχήμα και ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που έχουν ακούσει κάποια κομμάτια τους. Όμως πίσω στις αρχές των 80s αυτή εδώ η καναδέζικη μπάντα ήταν από τα πιο δημοφιλή ονόματα στον χώρο του hard rock και τους συναντούσες παντού. Διαβάζοντας τότε εγώ το όνομά τους στα περιοδικά της εποχής, πήγα λίγο αργότερα και αγόρασα μεταχειρισμένο από το happening τον πρώτο μου δίσκο από αυτούς που δεν ήταν άλλο από το “Thunder Seven” που παρουσιάζουμε εδώ.

Η αλήθεια είναι ότι είχα αρκετές δεκαετίες να ακούσω τον δίσκο και πραγματικά ενθουσιαστικά γράφοντας το κείμενο αυτό με το πόσο φρέσκος ακούγεται ακόμα και σήμερα 40 χρόνια μετά ο ήχος του δίσκου και οι συνθέσεις του. Να είναι η παραγωγή του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Εddie Kramer (Hendrix, ΖEPPELIN, STONES, KISS) που εδώ μέσα κάνει το κάθε όργανο να ακούγεται πεντακάθαρα; Nα είναι το ταλέντο της μπάντας που μπορεί να παίζει εδώ από σκληροπυρηνικό hard rock μέχρι μελωδικό hard rock και arena rock και να το κάνει να φαντάζει το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου; Nα είναι μήπως το ότι οι TRIUMPH δεν ήταν καμιά τυχαία μπάντα της σειράς μιας και έχουν στο ενεργητικό τους δεκάδες χρυσούς και πλατινένιους δίσκους;  Να φταίει μήπως το ότι η δημοτικότητα και η επιτυχία τους χτίσθηκε μέσω των ζωντανών εμφανίσεων τους όπως έκανα τα σχήματα εκείνες τις εποχές;  Όλα αυτά και πολλά παραπάνω ήταν οι TRIUMPH και η πλούσια σε ποσότητα και ποιότητα δισκογραφία τους έχει αποτυπώσει την αξία τους.

Το “Spellbound” που ανοίγει τον δίσκο είναι ένα εξαιρετικό hard rock κομμάτι, ένας δυναμίτης καλύτερα με εξαιρετικά φωνητικά από τον ντράμερ Gil Moore που θυμίζουν τα αντίστοιχα του Geddy Lee των θεώθεων RUSH. Επιλέχθηκε για  single του δίσκου επίσης.

To “Rock out, Roll on” είναι ένα mid-tempo μελωδικό hard rock κομμάτι με ωραία Emmett φωνητικά και ανάλογα “φανταχτερά” τύμπανα ενώ το “Cool down” που ακολουθεί είναι ένα ξεκάθαρο tribute στους ΖΕPPELIN, μάλιστα έχει φροντίσει ο Eddie Kramer το rhythm section να ακούγεται ακριβώς όπως αυτό των Βρετανών Θεών και επίσης τα φωνητικά του Emmett φέρνουν προς Plant πλευρά, ηθελημένα απ΄ ότι καταλαβαίνουμε.

Το single του δίσκου συμβαδίζει με το ΑΟR κλίμα της εποχής και δεν είναι άλλο από το πολύ όμορφο “Follow your heart” που κλείνει την πρώτη πλευρά και διαθέτει ένα πολύ ωραίο και πιασάρικο refrain και τα φωνητικά να μοιράζονται ανάμεσα στις δύο φωνές της μπάντας.

To “Τime goes by” ανοίγει την δεύτερη πλευρά του δίσκου και είναι ένα κομμάτι που θυμίζει τα εξαιρετικά κομμάτια των θεών JOURNEY, μάλιστα τα φωνητικά και τα γυρίσματα της φωνής του Rick Emmett εδώ φέρνουν πολύ στον Steve Perry. Μάλιστα στο solo του κομματιού ο Emmett επηρεάζεται από τον Eddie van Halen.

Το ακουστικό  instrumental “Midsummer’s daydream” φανερώνει τις δεινές εκτελεστικές ικανότατες του Emmett και φέρνει μια μεσαιωνική αύρα για να ακολουθήσει το “Time canon” ένα μικρό σε διάρκεια κομμάτι με πολυφωνίες που μας οδηγεί το μαγευτικό “Killing time”, ένα progressive  hard rock κομμάτι που ξεχειλίζει από λυρισμό και έμπνευση και διανθίζεται από ποικιλία που προσδίδουν οι δύο φωνές της μπάντας που εναλλάσσονται εξαιρετικά αρμονικά σε αυτό.

“Stranger in a strange land” για την συνέχεια, ένα πολύ ωραίο κομμάτι που βρίσκεται ανάμεσα στους VAN ΗΑLEN και στους JOURNEY και μπορούμε να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά τις ικανότητες τους κιθαρίστα και mastermind της μπάντας.

Με το εξαιρετικό instrumental “Little boy blues” θα κλείσει ο δίσκος και εδώ ο Emmett φροντίζει να μας φανερώσει την αγάπη του για το jazz / fusion ήχο και τις RETURN TO FOREVER/WEATHER REPORT επιρροές του πέρα από τις hard rock καταβολές του που είναι οι Hendrix/ Clapton/ Page/ Blackmore.

Το “Thunder Seven” έρχεται να σφραγίσει μια εξαιρετική περίοδο της μπάντας που ξεκίνησε από το 1976 και όπως συνήθιζαν τότε, αυτός ο κύκλος “έκλεινε” με ένα live δίσκο, στην περίπτωση των TRIUMPH αυτό θα γίνει με το διπλό άλμπουμ βυνιλίου “Stages”.

Mην ξεχνάμε ότι η δημοφιλία τους στις αρχές των 80s ήταν τεράστια γι’ αυτό και τους προσκάλεσαν να εμφανισθούν και στην metal ημέρα του US Festival τον Μάιο του 1983 μαζί με τεράστια ονόματα της εποχής όπως οι QUIET RIOT, OZZY PSBOURNE, MOTLEY CRUE, JUDAS PRIEST, SCORPIONS και VAN HALEN. Μια ημέρα που μπήκε στο ρεκόρ Guinness αφού τα εισιτήρια της metal ημέρας ήταν 375.000 από τα συνολικά 670.000 των τεσσάρων συνολικών ημέρων του festival. Ήταν η εποχή που η αυτοκρατορία του heavy metal είχε ξεκινήσει να γιγαντώνεται στην Αμερική και σε κατ’ επέκταση σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Γιάννης Παπαευθυμίου

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here