ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Power of the night” – SAVATAGE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Atlantic Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Max Norman
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά: Jon Oliva
Κιθάρα: Criss Oliva
Μπάσο: Keith Collins
Drums: Steve Wacholz
Οι SAVATAGE είναι από τα συγκρότημα που αν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις κάποιο τραγούδι τους για πρώτη φορά, μπορείς να καταλάβεις αμέσως ότι είναι αυτοί. Ο αναγνωρίσιμος ήχος της κιθάρας, τα φωνητικά του Jon Oliva, το όλο concept της μουσικής τους, προσδίδει μία από τις πιο χαρακτηριστικές ταυτότητες στο heavy metal. Το “Power of the night” δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, όντας το δεύτερο άλμπουμ των SAVATAGE, μέσω του οποίου εξέλιξαν και δυνάμωσαν τον ήχο τους.
Το “Sirens” είχε κάνει ήδη αίσθηση. Ένα ντεμπούτο δυνατό με πολύ ξεχωριστές στιγμές, όμως με μία παραγωγή που δεν το κολάκευε. Την κατάσταση όμως ήρθε να αλλάξει ο Max Norman, ο οποίος είχε δουλέψει σε πολλές παραγωγές του Ozzy και με την τεχνογνωσία του έφερε ένα αποτέλεσμα στην παραγωγή πολύ δυνατό, με καθαρό ήχο και περισσότερο προσανατολισμό προς το power/heavy metal. Και ναι, η παραγωγή σε κάθε δημιουργία ενός άλμπουμ παίζει τεράστιο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα και μπορεί να κάνει μέτρια τραγούδια να ακούγονται καλύτερα. Όταν όμως το αρχικό υλικό ξεχειλίζει από ποιότητα έχουμε αποτελέσματα όπως αυτό. Το ομώνυμο τραγούδι-ύμνος, με το οποίο ξεκινά το άλμπουμ είναι καθηλωτικό. Το “Unusual” πιο σκοτεινό αλλά ταυτόχρονα σαγηνευτικό, το “Washed out” καλπάζει σε speed metal ρυθμούς, ενώ το “Warriors” και το “Hard for love” κλείνουν το μάτι στο παραδοσιακό NWOBHM, με το δεύτερο να έχει σαφείς επιρροές από τους JUDAS PRIEST.
Ο Jon Oliva ήταν ήδη ένας ιδιαίτερος τραγουδιστής με θεατρικότητα και εκφραστικότητα, αλλά εδώ κάνει πολλά βήματα πιο μπροστά. Ο Criss Oliva από την άλλη, όπως πάντα, έδινε τον δικό του χαρακτήρα στη μουσική του σχήματος, με leads που ακροβατούσαν στα όρια του μεταφυσικού, χωρίς να χάνουν από συναίσθημα. Ο συνδυασμός των δύο αδελφών Oliva, είναι και τα βασικά στοιχεία που προσέδωσαν στους SAVATAGE την μουσική τους ταυτότητα, τουλάχιστον πριν την καθοδήγηση του Paul O’ Neil.
Το “Power of the night” είναι πιο ωμό και άμεσο από τους μεταγενέστερους δίσκους τους, με περισσότερα παραδοσιακά heavy στοιχεία και λιγότερες ή και καθόλου prog ή συμφωνικές αναφορές. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι στερείται ποιότητας. Αντιθέτως, διακρίνεται από έναν ειλικρινή ενθουσιασμό και μια underground αύρα που κάνει τον δίσκο να ξεχωρίζει.
Did you know that:
- Η αρχική έκδοση του δίσκου δεν είχε σήμανση για γονική συναίνεση στο εξώφυλλο. Ωστόσο, η Atlantic Records είχε πρόβλημα με τις σεξουαλικές αναφορές στα τραγούδια “Hard for love” και “Necrophilia”, με αποτέλεσμα να πιέσει το συγκρότημα για αλλαγή ορισμένων στίχων.
- Το “Power of the night” είναι και ο τελευταίος δίσκος με τον Keith Collins στο μπάσο, ο οποίος αντικαταστάθηκε αμέσως μετά από τον Johnny Lee Middleton.
Δημήτρης Μπούκης
