A day to remember… 23/9 [ALICE COOPER]

0
851
a a a target=" target="_blank"> a a target=" target="_blank"> a

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The eyes of Alice Cooper”ALICE COOPER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Spitfire
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Mudrock
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Alice Cooper
Κιθάρα – Ryan Roxie
Κιθάρα – Eric Dover
Μπάσο – Chuck Garric
Drums – Eric Singer
Keyboards – Teddy Andreadis

Έχω πολλούς λόγους για να μου αρέσει ο συγκεκριμένος δίσκος. Επίσης, οι αναμνήσεις είναι πολλές και καλές. Εξηγούμαι. Μπορεί ο Alice Cooper κάθε φορά που καταπιάνεται με ένα διαφορετικό ιδίωμα να το μετατρέπει σε κάτι τελείως δικό του, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο προκάτοχος του “The eyes of Alice Cooper, το “Dragontown”, δεν αποτέλεσε ποτέ ένα highlight της καριέρας του. Το industrial…φλερτ μπορεί να απέδωσε στο “Brutal planet” αλλά όχι στο “Dragontown”. Έτσι, μόλις ο Alice αποφάσισε να επιστρέψει σε πιο οικεία ηχητικά μονοπάτια, όχι μόνο το έκανε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αλλά έδωσε και μεγάλη χαρά στους old school fans. Επί προσωπικού, στα πλαίσια της περιοδείας για την προώθηση του δίσκου, έκανα την πρώτη μου –από κοντά- συνέντευξη με τον Alice ενώ δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς εκεί έξω που να μην έμεινε άφωνος με το καταιγιστικό live στο Θέατρο Πέτρας. 20 περίπου χρόνια πριν, διάολε! Ξεφεύγουμε…

Στο “The eyes of Alice Cooper” όλα δουλεύουν ρολόι: έχουμε 4 εναρκτήρια κομμάτια στη σειρά που σε έναν ιδανικό κόσμο θα ήταν classics με όλη την έννοια του όρου (ειδικά τα “What do you want from me?” και “Man of the year”), οι κιθάρες των Roxie και Dover είναι απόλυτα εναρμονισμένες και μας θυμίζουν το πιο…ακατέργαστο του Alice ενώ η παραγωγή του Mudrock, για τον οποίο δεν σας κρύβω ότι είχα τότε τις αμφιβολίες μου, είναι άψογη και ταιριαστή με το όραμα του Alice. Και μπορεί η πιο stripped down εκδοχή των κομματιών να αφαίρεσε κάτι από την trademark θεατρικότητα του Alice (αν και το “This house is haunted” ξύπνησε κάτι από “Welcome to my nightmare”) αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν έμεινε κανένας απογοητευμένος. Μάλιστα, αν το καλοσκεφτείτε εδώ έχουμε και το πρώτο τραγούδι, το “Detroit city”, όπου ο Alice επιστρέφει αμιγώς μουσικά και στιχουργικά στο πολυαγαπημένο του Detroit…κάτι που θα επαναλάμβανε πολλάκις στο μέλλον. Και μιας και αναφερόμαστε σε μεμονωμένα τραγούδια, νομίζω ότι ο άτυπος τίτλος του αδικημένου διαμαντιού ανήκει στο “Love should never feel like this”.

20 χρόνια μετά το “The eyes of Alice Cooper” ακούγεται το ίδιο φρέσκο και εμπνευσμένο. Για κάποιο περίεργο και…άρρωστο (sick things, anyone?) λόγο ακούγεται και μοντέρνο! Μόνο ο Alice θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα δίσκο το 2003, παίζοντας κομμάτια που θυμίζουν late 60s/early 70s και να είναι επίκαιρα το 2023! Από τότε μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια και ακόμη περισσότερα μέλη από τη μπάντα του Alice αλλά η πεμπτουσία του Alice υπάρχει διάχυτη στο “The eyes…”. Τουλάχιστον κάτι από αυτή…

Did you know that:

  • Υπάρχουν κάμποσες διαφορετικές εκδοχές του εξωφύλλου όπου αλλάζει το χρώμα κάτω από τα μάτια του Alice αλλά και στον σχεδόν κυκλικό τονισμό του “A” στο όνομα “Alice”.
  • Πολύ ταιριαστό guest appearance στο “Detroit city” από τον Wayne Kramer (MC5)
  • Δεν σας κρύβω ότι μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει τι είναι το “theremin” που παίζει η Calico Cooper στο δίσκο ή μάλλον δεν ξέρω που ακούγεται στο δίσκο…

Σάκης Νίκας

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here