A day to remember… 28/5 [ALICE IN CHAINS]

0
670

ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “The devil put dinosaurs here” – ALICE IN CHAINS
ETO
Σ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2013
ETAI
ΡΙΑ: Capitol
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Nick Raskulinecz
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Jerry Cantrell – Κιθάρες/ φωνητικά
William DuVall – Κιθάρες/ φωνητικά
Mike Inez – Μπάσο
Sean Kinney – Τύμπανα

Το reunion του “Black gives way to blue” πίσω στο 2009 σχεδόν μας άφησαν άφωνους και μας γέμισε ικανοποίηση τόσο για την ποιότητα του δίσκου εκείνου όσο και για το γεγονός ότι απέδειξε ότι μετά τον χαμό του μεγάλου Layne Staley -του οποίου την συμβολή στο οικοδόμημα των ALICE IN CHAINS δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει ή να παραμελήσει- η μπάντα μπόρεσε να σταθεί πάλι στα πόδια της, να ξεκινήσει να γράφει καινούργια κομμάτια και να δραστηριοποιηθεί ξανά. Έκαναν ουσιαστικά ένα τρομερό comeback που η αξία του δεν στηριζόταν στην ανάμνηση του φοβερού παρελθόντος τους αλλά στην ποιότητα των καινούργιων συνθέσεων.

Αυτό που κατέκτησαν με το reunion πιστεύω και έγινε πλέον κατανοητό και μπήκε στις συνειδήσεις του ευρύτερου metal κόσμου (κυρίως αυτών νομίζω που τους είχαν κατατάξει στην grunge ταμπέλα) και δεν το είχαν εμπεδώσει στην πρώτη τους εποχή παρόλο που επηρέασαν τόσους και τόσους καλλιτέχνες από όλο το μεταλλικό στερέωμα, ήταν ότι ο ήχος τους ήταν τόσο ιδιαίτερος και ξεχωριστός που μπορούσε πλέον να γίνει εύκολα αναγνωρίσιμος από τις πρώτες κιόλας νότες.

Το ”The Devil put dinosaurs here” κυκλοφόρησε πριν από δέκα χρόνια σαν σήμερα και αυτήν την φορά απουσιάζει το στοιχείο της έκπληξης. Η μπάντα μετά τον καλλιτεχνικό και εμπορικό θρίαμβο που ακολούθησε και μετά από μια τεράστια περιοδεία φαίνεται να αισθάνεται πιο προσγειωμένη στην σύγχρονη πραγματικότητα τόσο σαν σχήμα όσο και σαν μονάδες κι αυτό είναι γίνεται αισθητό ακούγοντας τον δίσκο. Θαρρείς ότι κατά κάποιον τρόπο οι ALICE IN CHAINS στον πέμπτο studio δίσκο τους κάνουν μια ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας τους γράφοντας κομμάτια που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε οποιαδήποτε κυκλοφορία τους. Η αλήθεια όμως είναι ότι υπάρχει μια φοβερή ποικιλία τραγουδιών εδώ μέσα.

O Jerry Cantrell, o ιθύνων νους της μπάντας ξέρει ακριβώς πώς να γράφει τρομερά κολλητικά riffs σαν αυτά των “Hollow” και “Stone” που επιλέχθηκαν σαν τα δυο πρώτα singles. To πανέμορφο ακουστικό “Voices” θα αποτελέσει το τρίτο single του δίσκου και πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα κατάφεραν να σημειώσουν μεγάλη επιτυχία στα ανάλογα charts.

To “Pretty done” και “Breath on a window” μας γυρίζουν πίσω στις early 90s ημέρες τους ενώ τα “Lab monkey” και “Hang on a hook” διατηρούν την ψυχεδελική ατμόσφαιρα. Προσωπικά θεωρώ ότι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου δεν είναι άλλο από το ομώνυμο κομμάτι, μια σύνθεση των τριών “παλιών” μελών που αποπνέει μια βαριά ψυχεδελική ατμόσφαιρα που σε μαγεύει. Ακούγοντας όμως κάθε κομμάτι ξεχωριστά αντιλαμβάνεσαι την ποικιλία των ήχων που περικλείεται εδώ μέσα και συνολικά εδώ έχουμε άλλον έναν εξαιρετικό δίσκο για την μπάντα.

Μπορεί πολλά να έχουν ακουστεί για τον νέο τραγουδιστή  Willam DuVal και κάποια να είναι δικαιολογημένα ίσως, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι σε αυτόν τον δίσκο η τύπος ακούγεται όμορφα δεμένος με το υπόλοιπο σχήμα κι ενταγμένος απόλυτα στο όραμα και τον ήχο τους. Το ότι το σχήμα επέλεξε να τον εμπιστευτεί και να τον τοποθετήσει σε μια θέση που δύσκολα θα μπορούσε να σταθεί ο οποιοσδήποτε, φανερώνει ότι το παλικάρι είχε ψυχή και όχι μόνο. Επιπλέον, εδώ συνέβαλε τόσο στην μουσική όσο και στους στίχους του κομματιού “Phantom limb”.

Το ”The Devil put dinosaurs here” έφτασε στο Νο2 των billboard charts και απέσπασε και αυτός θετική ανταπόκριση από τον μεταλλικό τύπο και οπαδούς με την μπάντα για την προώθησή του να περιοδεύσει εκτεταμένα σε Αμερική και Ευρώπη το 2013 και το 2014.

Did you know that?

– Το σχήμα θα μπει στο studio για ξεκινήσει να γράφει τον δίσκο τον Ιούλιο του 2011, αλλά θα καθυστερήσουν να τελειώσουν μιας και ο κιθαρίστας Jerry Cantrell εκείνη την εποχή θα κάνει ένα χειρουργείο στον δεξί του ώμο, όπου δεν επιτρεπόταν να παίξει κιθάρα για οκτώ μήνες. Θα μπει όμως μετά την ανάρρωση στο studio, αρχές του 2012, για να τελειώσει τις κιθάρες.

– Το riff του “Stone” ήρθε στο μυαλό του Cantrell ενώ ανάρρωνε στο σπίτι του και για να μην το ξεχάσει, το “τραγούδησε” στο κινητό του.

– Ο τίτλος του δίσκου αναφέρεται στην υποκρισία της οργωμένης θρησκείας και των ενεργών μελών της που την ακολουθούν που άλλα κηρύττουν και άλλα πράττουν. Παντού και πάντα τα ίδια.

– Για την προώθηση του δίσκου θα γυρίσουν ένα κωμικό 11-λεπτο mockumentary  που ανάμεσα στα μεταμφιεσμένα μέλη της μπάντας μπορούμε να δούμε και cameo εμφανίσεις των Lars Ulrich, Rob Trujilo, Mike McCready (PEARL JAM),  Brend Hinds και Bill Keliher (MASTODON), Ann και Nancy Wilson (ΗΕΑRΤ), Kim Thayil (SOUNDGARDEN), Duff McKagan (GUNS N ROSES). Δείτε το εδώ:

– Πέρα από τα τρία επίσημα clips που βγήκαν για να προωθήσουν τον δίσκο και αναφέρονται παραπάνω, γυρίστηκαν επίσης videos τόσο για το “The devil put dinosaurs here” όσο και το “Phantom limb”.

Γιάννης Παπαευθυμίου

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here