ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Clutch” – CLUTCH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: EastWest Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Larry “Uncle Punchy” Packer
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/κιθάρες – Neil Fallon
Kιθάρες – Tim Sult
Μπάσο – Dan Maines
Drums – Jean-Paul Gaster
Το μέσο της δεκαετίας του 1990 ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος αλλά και μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του rock. To grunge βάδιζε προς το απόγειο της δημοτικότητας του, παρά το σοκ της αυτοκτονίας του Kurt Cobain το 1994, έχοντας πια ισιώσει, μέσω των απανωτών airplays και με μπροστάρηδες την τριάδα των PEARL JAM, ALICE IN CHAINS, SOUNDGARDEN και δευτερευόντως τους STONE TEMPLE PILOTS, και τις τελευταίες μπούκλες που κυκλοφορούσαν πλέον υποψιασμένες στα πέριξ του Sunset Strip, οι KORN είχαν ήδη ρίξει την πίσσα και την άσφαλτο πάνω στην οποία θα πατούσαν μετέπειτα οι ίδιοι μαζί με τον υπόλοιπο nu metal-ικό οχετό, ενώ κάπου ανάμεσα είχαν καταφέρει να χωθούν και οι KYUSS, οι οποίοι πλέον ετοιμάζονταν να παραδώσουν μια και καλή τα κλειδιά του desert-ικού τεμένους τους στους FU MANCHU και τους MONSTER MAGNET.
Ποιος επομένως θα πόνταρε τις μάρκες του στους (τότε) άσημους και αγνώριστους CLUTCH, που σκούπιζαν ακόμα τον ιδρώτα τους από τον πάτο του underground και το punk/hardcore/sludge ντελίριο του πρώτου τους άλμπουμ, με τίτλο “Transnational speedway league”; Φυσικά και εξόχως αυτόνοητα, κανείς. Ωστόσο, το συγκρότημα από το Maryland αποδείχτηκε αρκετά…άνιωθο και χωρίς να χάσει χρόνο μετά τις εμφανίσεις στον πλευρό των SEPULTURA και MONSTER MAGNET, μπήκε στα Uncle Punchy Studios του Silver Spring έχοντας ξανά ως οδηγό πίσω από την κονσόλα τον Larry Packer, προκειμένου να δώσει σάρκα και οστά στο δεύτερο δισκογραφικό του πόνημα.
Μερικούς μήνες μετά, η αλλαγή που επιφέρει και επιβάλλει το “Clutch” είναι αδιανόητη, πραγματικά εντυπωσιακή και εν τέλει θεμελιώδης. Τι έκανε με απλά λόγια το συγκρότημα; Κλειδαμπάρωσε την sludge αιχμηρότητα του, επένδυσε στο 1000% επάνω στην κιθαριστική τεχνογνωσία των BLACK SABBATH και των λοιπών υπερηρώων των 70s, λειαίνοντας μετρονομικά τις πιο heavy γωνίες, αύξησε κατακόρυφα τις funky/blues σφήνες και κατέβασε μαγκιόρικα το tempo όσο έπρεπε για να κουμπώσει το heavy rock ένστικτο του με το οργανικό του ταλέντο. Πίσω από όλα αυτά όμως, το στοιχείο που κάνει το φίλτρο απολαυστικό, το χόρτο πιο μαγικό και σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης, είναι αναμφίβολα το αχαλίνωτο groove. Ναι, ο σπόρος είχε φυτευτεί δειλά και ενδεχομένως ενοχικά στο προηγούμενο δίσκο από άσματα σαν τα “A shogun named Marcus” και “El Jefe speaks” αλλά στο “Clutch” λειτουργεί απόλυτα πια ως η αιχμή του δόρατος.
Η ισχύς εν τη ενώσει των “Big news I” και “Big news II” δίνει από την αρχή το στίγμα της μουσικής μεταμόρφωσης της μπάντας, με τις εθιστικές μπασογραμμές του Dan Maines να λειτουργούν ως το χαλί πάνω στο οποίο θεριεύουν τα riffs και το wah pedal του Tim Sult. H δε φωνή του Neil Fallon απομακρύνεται από το μουγκριστό, punk μοτίβο του “Transnational speedway league” και αποκτά επιτέλους μια βαρύτονη rock χροιά που γνωρίζει πότε να απαγγέλει αλλά και πότε να «ραπάρει», ιππεύοντας και χαλιναγωγόντας κατά βούληση τις διάσπαρτες γκρούβες. Διόλου τυχαίο ότι τα μούσια του ουσιαστικά άρχισαν να μεγαλώνουν από τότε. Εν συνεχεία, είναι αδύνατο να μην λατρέψεις τα “Texan book of the dead” και “Escape from the prison planet”, όπου εμπεριέχονται σε μικρογραφία όλα όσα πρόκειται να (ξαν)ακούσεις από το “Pure rock fury” και μετά και τα οποία βάζουν το δικό τους πετραδάκι στην θεμελίωση του μουσικού know how του σχήματος.
Το “Spacegrass” είναι από μόνο του ένα ύψιστο κεφάλαιο, αξεπέραστο φετίχ και μνημείο κοσμικού σουρρεαλισμού και διαγαλαξιακής, psych λούπας, με την στιχουργική ποίηση του Fallon να προσφέρει τις συντεταγμένες για την εξύψωση της 1973 Dodge Swinger. Υπακούς, χάνεσαι, εθίζεσαι, λιώνεις, με όποια σειρά εσύ θέλεις. Don’t worry, it’s coming. Άπαξ βέβαια και καταφέρεις να συνέλθεις, το άλμπουμ σου επιφυλάσσει ακόμα ένα σωρό τσιτάτα άσματα όπως τα “I have the body of John Wilkes Booth”, “Tight like that” που μαζί με το “Rock ‘n’ roll outlaw” δεν είναι (φασαιο)ντροπή να πούμε ότι είναι καθαρόαιμα stoner κομμάτια, ενώ παράλληλα στα “Animal farm” και “Droid” το rhythm section των Maines/Gaster συνεχίζει να δίνει ρέστα μέχρι ο δίσκος να επισφραγιστεί σε αμιγώς jam ύφος με το “ Tim Sult vs. the Greys”.
Στην γενική σούμα της δισκογραφίας των CLUTCH που πάντα θα επισκιάζεται από τα “Blast Tyrant”, “From beale street to oblivion” και “Earth rocker”, το ομώνυμο τους άλμπουμ λογίζεται στο μυαλό του γράφοντος ως ο ορισμός του gamechanger που πρόσφερε μπουκάλα οξυγόνου όχι μόνο στο ίδιο το σχήμα αλλά και των υστέρων στο heavy rock γενικότερα. Μπορεί η τραχιά παραγωγή σε ορισμένα σημεία να του κόβει πόντους, εντούτοις, η οξυδέρκεια, η έμπνευση και η διάθεση που καταθέτουν και τα τέσσερα μέλη του σχήματος, προικίζουν κάθε κομμάτι με διαφορετική προσωπικότητα και μια ποικιλομορφία, που ακόμα και σήμερα, αποτελεί φάρο για ένα σωρό άλλα ονόματα της συνομοταξίας τους.
Did you know that:
- Στην Ιαπωνική έκδοση του δίσκου περιλαμβάνεται ως bonus κομμάτι το “Apache”. Αρχικά, ήταν μέρος του promo EP “Big news” μαζί με μια demo εκδοχή του “Spacegrass”. Μερικά χρόνια αργότερα, επανεμφανίστηκε στο bootleg “Clutch: Rarities and B-Side”.
Πάνος Δρόλιας
