BAND OF THE WEEK: SOTO

0
220

Στις 28 Σεπτεμβρίου, έρχεται στο Crow ένας από τους σημαντικότερους τραγουδιστές της γενιάς του, ο Jeff Scott Soto με την μπάντα του, τους SOTO. Ως Rock Hard, μερικά χρόνια πριν είχαμε διοργανώσει κι εμείς συναυλία με τον σπουδαίο αυτό καλλιτέχνη, που έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας, στο κατάμεστο «Όνομα του Ρόδου». Ως εκ τούτου, το να μπει Band of the week, ήταν ουσιαστικά μονόδρομος! Ζητήσαμε από την συντακτική μας ομάδα να μας γράψει γενικότερα για την καριέρα του Jeff και απ’ όλους εσάς, ζητάμε την γνώμη σας για τον καλύτερο δίσκο που έχει τραγουδήσει, μέσα από επιλεγμένη δισκογραφία (αλλιώς ακόμα θα ανεβάζαμε εξώφυλλα!!!)

ΟΚ, ο Jeff ο Scott ο Soto, όπως μου αρέσει να τον λέω… Ο άνθρωπος που μάθαμε μέσα από τα κολοσσιαία “Rising force” και “Marching out” του Malmsteen, αποδείχτηκε ότι είναι ένας από τους πιο «πολυμορφικούς» τραγουδιστές στη rock μουσική. Μπορεί και τραγουδά σε γκρουπ που παίζουν κλασικό metal όπως σε δίσκους του Axel Rudi Pell ή του Malmsteen, hard rock ως βάση για την καριέρα του, funk σε πολλά τραγούδια κυρίως των TALISMAN, disco στο project των BOOGIE KNIGHTS, A.O.R. στους JOURNEY, progressive rock/metal στους SONS OF APOLLO, συμφωνικό rock στους TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA. Απλά ο άνθρωπος κολλάει παντού. Είναι σαν ελβετικός πολυσουγιάς. Δυστυχώς, βρίσκω πως δεν έκανε το όνομα που του άξιζε, μάλλον κυρίως επειδή δεν είχε ένα βασικό όχημα πάνω στο οποίο θα βάσιζε την καριέρα του. Όχι πως τον χαλάει η φάση στην οποία βρίσκεται, αφού αν βάλει κανείς τα credits του, μάλλον θέλει 7 ζωές, σαν τις γάτες. Και είναι τέτοιος τύπος, εκτός από φοβερός τραγουδιστής, που έχει καταφέρει να συνεργαστεί με μουσικούς όχι απλά από το πάνω ράφι, αλλά και με τρομερό εγωισμό και τις περισσότερες φορές τα έβγαλε πέρα αναίμακτα και συνεχίζει μαζί τους (εντάξει, εξαιρούμε τον Malmsteen, αλλά ποιος την πάλεψε μαζί του για πολλά χρόνια εκτός από τις κιθάρες του). Hats off to mr. Jeff Scott Soto λοιπόν!

Σάκης Φράγκος

 

Το να σημειώσω, να υπογραμμίσω, να τονίσω (και δεν ξέρω εγώ τι άλλο) το πόσο σπουδαίος καλλιτέχνης είναι ο Jeff Scott Soto είναι όχι μόνο αυτονόητο αλλά συνάμα αχρείαστο. Γνωστά πράγματα αυτά έστω και για κάποιον που έχει επιφανειακή σχέση με τον hard rock ήχο. Ωστόσο, θα είμαι ειλικρινής. Πάντα προτιμούσα τον Soto όταν ήταν μέλος μίας μπάντας και φυσικά η παρουσία του δίπλα στους Malmsteen και Axel Rudi Pell συγκαταλέγεται στις πολύ αγαπημένες μου δισκογραφικές στιγμές του Αμερικανού frontman. Όμως το απόλυτο highlight θα είναι πάντα για μένα οι TALISMAN, μία από τις πιο αδικημένες μπάντες που ξεπήδησαν ποτέ στο hard rock με έναν αδικοχαμένο συνθεταρά που τόσο πρόωρα μας αποχαιρέτησε.
Το ομώνυμο ντεμπούτο κοίταζε στα ίσα όλες τις κορυφαίες στιγμές που έβγαιναν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ενώ η αναφορά και μόνο του tracklisting του δίσκου είναι ικανή να σου προκαλέσει…ίλιγγο από τη σωρεία των hits που υπάρχουν εκεί. Ανήκω σε εκείνους που προτιμώ τις εκτελέσεις με τον Soto παρά με τον (τεράστιο) Goran Edman και όσο ζω και αναπνέω δεν θα ξεχάσω ποτέ το απίστευτο live στο Club 22 όπου ο Soto μαζί με τους PINK CREAM 69 και τους RAW SILK (με τον Φλωράκη στα φωνητικά για να μην ξεχνιόμαστε) μας πρόσφεραν μία μοναδική βραδιά! Θα μπορούσα να βάλω ολόκληρο το πρώτο album των TALISMAN σαν αγαπημένη μου στιγμή της πλούσιας καριέρας του Soto αλλά θα επιλέξω το “I’ll be waiting” το οποίο το θεωρώ και ένα απολύτως αντιπροσωπευτικό δείγμα του ευρωπαϊκού hard rock ήχου.

Σάκης Νίκας

 

Τι να πει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο… Μιλάμε για έναν τραγουδιστή που έχει τραγουδήσει πρωτόλειο heavy metal με τους PANTHER και τους KRYST THE CONQUEROR, έχει οργιάσει στα δύο πρώτα έπη του Malmsteen, έχει διδάξει μαθήματα μελωδικού hard rock με τους TALISMAN και έχει υπάρξει και για ένα φεγγάρι τραγουδιστής των JOURNEY. Όλα αυτά επιγραμματικά διότι αν αναφέρουμε όλες τις μπάντες που έχει τραγουδήσει , πραγματικά σε πιάνει δέος. Είχα την τύχη να τον δω ζωντανά με τους TALISMAN και εκεί διαπίστωσα και με τα μάτια μου πόσο εξαιρετικός performer είναι. Όπως κταλαβαίνετε η επερχόμενη συναυλία του αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέον καθώς σε κάθε live του φροντίζει να μας έχει εκπλήξεις. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που ξέρεις από πριν ότι θα πας και θα διασκεδάσεις με την ψυχή σου. Όσο για αγαπημένο κομμάτι, ήμουν ανάμεσα σε κάτι από TALISMAN και Malmsteen, και οριακά αυτή τη φορά, επέλεξα κάτι από το “Marching out”.

Θοδωρής Κλώνης

Ο Jeff Scott Soto είναι ίσως ο πιο διάσημος τραγουδιστής στην hard rock/Heavy Metal σκηνή ως προς τις τόσες πολλές συμμετοχές που έχει σε μουσικά σχήματα, δείγμα του αναμφισβήτητου ταλέντου του. Τον μάθαμε στα πρώτα δυο albums του Yngwie Malmsteen το μακρινό 1984 και από τότε όπου έχει τραγουδήσει η πλειοψηφία των δίσκων αγγίζει το τέλειο. TALISMAN, AXEL RUDI PELL, PANTHER, EYES, HUMANIMAL, HUMAN CLAY, KRYPT THE CONQUEROR, SOUL SIRKUS, JOURNEY, STEEL DRAGON (την φανταστική μπάντα για την ταινία “Rock Star”) TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA, TAKARA, W.E.T. SONS OF APOLLO, είναι μερικά από τα σχήματα που συμμετείχε με τα δυο πρώτα να του έχουν δώσει την μεγαλύτερη φήμη. Έχει κάνει backing vocals σε καλλιτέχνες όπως οι LITA FORD, STEELHEART, HOUSE OF LORDS, SAIGN KICK κλπ και πάρα πολλά guest σε άλλους οπότε αν κάποιος θέλει να έχει στην συλλογή του όλα τα albums που έχει τραγουδήσει, μάλλον θα βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη! Έκτος όμως από τις συμμετοχές του σε δουλειές άλλων έχει κυκλοφορήσει και δίσκους με το πλήρες όνομα του ή σαν S.O.T.O. οι οποίοι τουλάχιστον σε μένα έχουν προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα, αφού όλες οι δουλειές δεν είναι ισάξιες. Παρόλα αυτά όμως δεν παύει να παραμένει για πάντα ένας από τους καλύτερους μουσικούς που έχει η σκληρή μουσική, παράδειγμα για τους νεότερους και κάθε του δισκογραφική κίνηση να αποτελεί πόλο έλξης των οπαδών.

Θοδωρής Μηνιάτης

 

“Livin’ the life I was born to live…”. Αυτή ήταν η πρώτη φράση που άκουσα από τον JSS, καθώς είχε χαρίσει τη φωνή του στο soundtrack της ταινίας “Rockstar”. Έψαξα, έμαθα, αλλά ποτέ δεν ήμουν ο μεγαλύτερος οπαδός, είτε των TALISMAN (τα δύο πρώτα που έχω στην κατοχή μου), είτε σαν τραγουδιστής του Σουηδού Θεού της κιθάρας, είτε στα πρώτα του βήματα με τους PANTHER. Ναι, θεωρώ ότι ο τύπος μπορεί να τραγουδήσει τα πάντα και η αλήθεια είναι πως εν μέρει το έχει αποδείξει. Από την άλλη, το γούστο είναι καθαρά υποκειμενικό, δεν με λες φανατικό καμίας δουλειάς του όπου χάρισε τη φωνή του! Όπως και να ‘χει, όταν ακούω το όνομα του JSS, ένα πράγμα μου έρχεται στο μυαλό και είναι η παρακάτω διασκευή!

Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης

Ο «Σώτος» είναι μια από τις all time classic αγαπημένες μου φωνές. Η πλάκα που έπαθα μικρό παιδί όταν άκουσα το τρισμέγιστο “Marching out” δεν περιγράφεται με λόγια. Έκτοτε βάλθηκα να μάθω και την παραμικρή του συνεργασία και ακόμη μαθαίνω, καθώς είναι αναρίθμητες οι άτιμες! Λογικό βέβαια, αφού το τιμώμενο πρόσωπο είχε και έχει μια φανταστική σε έκταση και χροιά φωνή που μπορεί να πει τα πάντα και το κυριότερο, αυτή διατηρείται αναλλοίωτη στον χρόνο! Από A.O.R μέχρι progressive metal, δεν του ξεφεύγει τίποτα. Ακόμη και σε brutal μπάντα να τον δω να τραγουδά καλά, δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση. Θα μπορούσα άνετα να βάλω τραγούδι που ερμηνεύει ο ψηλός Πορτορικανός στα 10-20 αγαπημένα μου όλων των εποχών, το αυτό θα μπορούσα να κάνω και με δίσκους. Μα τώρα είμαστε σοβαροί; Κάθομαι και σας μιλάω για έναν τραγουδιστή που τον γνωρίζετε όλοι; Ας μιλήσει η μουσική, μέσα από μια μπάντα που σαν διάτων αστέρας ήρθε, δίδαξε μέγιστο hard ‘n’ heavy και έσβησε. Soto μπροστάρης με το θηρίο Mike Terrana στα τύμπανα; Έπος.

Δημήτρης Τσέλλος

 

Σόλο, σε σχήμα, με τους μεγαλύτερους κιθαρίστες ή ονόματα που αποκτήσαν αναγνωρισιμότητα δίπλα του, ο JSS ,αποτελεί φωνή εγγύηση σε ό,τι και αν κάνει. Από τα επικά του tribute στους QUEEN, στο σχήμα με ντίσκο διασκευές, τραγούδησε πριν στο σημαντικότερο άλμπουμ του Malmsteen, βάζoντας τον Σουηδό μαέστρο στον χάρτη του μεταλλικού στερεώματος, στήριξε τους JOURNEY στα δύσκολα και έκανε μια σειρά σόλο δουλειές που αν και άνισες μεταξύ τους, ποτέ δεν έγιναν αδιάφορες.
Ένας μουσικός χαμαιλέοντας που ξεσαλώνει στις ζωντανές εμφανίσεις. Η συναυλία στο παλιό Camel, με το σχήμα να ανοίγει παίζοντας διαφορετικά όργανα ο καθένας, με τις χορευτικές φιγούρες να υποσκελίζουν το hard rock κομμάτι, έχει μείνει αξέχαστη σε όσους γέμισαν το μαγαζί, μαζί με το παλικάρι που ζήταγε το “I’m a viking” για να πάρει την απάντηση, “I’m not”. Συναυλία , αυτοματισμών, που έδειξε ότι τα χρόνια διασκευών σε disco τραγούδια στο Λας Βέγκας, απέδωσαν στο σκέλος της εμφάνισης. Αντίστοιχα το “κρυφό” ακουστικό σόου, στο πρώην Next, μας έδειξε ότι η φωνή, λέει τα πάντα με πειστικότητα. Μας έδειξε γιατί ο Neal Schon τον επέλεξε για τους SOUL SIRKUS και μετά τους JOURNEY.
TALISMAN, W.E.T, HUMAN CLAY, TAKARA, SONS OF APOLLO, HUMANIMAL, EYES, παντού η χαρακτηριστική μελωδική μεν, αλλά ανδρική φωνή του, τον τοποθετούσε στο μελωδικό hard rock και λιγότερο στο AOR,με τρόπο μοναδικό και ηχητικά μονοσήμαντο και αδιαμφισβήτητο. Cult ήρωας που η μοίρα του γυρίζει την πλάτη, (βλέπε JOURNEY), περιφέρεται σε μεσαίου βεληνεκούς σχήματα, γιατί ο συγχρονισμός του δεν είναι σωστός. Αλλά αυτός απτόητος, παραδίδει μαθήματα, εργασιακής ηθικής και τραγουδιστικών ικανοτήτων.
Από εκεί και πέρα, τα άλμπουμ του, τα τελευταία χρόνια, ως σόλο, ή με το προσωπικό του σχήμα, είναι πιο σκληρά, κατ’ εμέ λιγότερο εμπνευσμένα, αλλά οι ζωντανές εμφανίσεις του, αναλόγως του τί θα επιλέξει να ερμηνεύσει μπορεί να αγγίξουν την εξωσωματική εμπειρία. Αγαπητός στο Ελληνικό κοινό , αλλά και αυτός μας αγαπά, έδειξε πέρυσι στη συναυλία των SONS OF APOLLO ότι μπορεί να κάνει ακόμη και το progressive αρεστό στον μέσο οπαδό και να ξεσηκώσει και το κοινό του Μεγάρου. Η επιστροφή του στη χώρα μας, μόνο γεγονός μπορεί να χαρακτηριστεί, οπότε οι φίλοι του μελωδικού hard rοck σπεύσατε.

Στέλιος Μπασμπαγιάννης

 

Από τις καλύτερες hard rock φωνές εκεί έξω, χωρίς ίχνος υπερβολής. Αβίαστος, ασάλιωτος και απλά τεράστιος, ο Jeff Scott Soto είναι να τον προσκυνάς. YNGWIE MALMSTEEN, TALISMAN, W.E.T., SONS OF APOLLO και η προσωπική του μπάντα, είναι δείγματα του πόσο αγέραστη και εκφραστική είναι η φωνή του ως και σήμερα, σε διαφορετικά είδη. Απλά πράγματα, χωρίς πολλές φανφάρες. Προσωπική επιλογή, το αγαπημένο μου TALISMAN κομμάτι – ερωτική εξομολόγηση.

Γιάννης Σαββίδης

Όταν έσκασε στο προσκήνιο, ο Αμερικάνος με Πορτορικανές ρίζες ήταν παντελώς άγνωστος. Μικρός ακόμα, πριν καν κλείσει τα 20 χρόνια του, είχε γίνει ο “τραγουδιστής του Yngwie Malmsteen” στην απαρχή της προσωπικής πορείας του Σουηδού κιθαρίστα. Η πορεία που ακολούθησε από την στιγμή που σταμάτησε η συνεργασία τους, μέχρι σήμερα, είχε πολλά εμπόδια, μεγάλες προσπάθειες από τον Jeff Scott Soto, αλλά και υπέροχες στιγμές που σημάδεψαν την ζωή του κι αρκετές τραγουδάρες που σημάδεψαν την δική μου.
Θέλω μια σελίδα μόνο και μόνο για να απαριθμήσω τις κυκλοφορίες του. Η δεκαετία του ’90 το βρήκε σε απίστευτα παραγωγική φόρμα, με την φωνή του να κοσμεί απανωτές hard rock κυκλοφορίες με την ιδιαίτερη χροιά της. Παρότι κυκλοφόρησε 8 άλμπουμ με τους TALISMAN, 4 με τον Axel Rudi Pell, 3 με τους ΤΑΚΑRA, και 2 με τους HUMAN CLAY, ο αγαπητός Soto, δεν κατάφερε να βρει την μεγάλη εμπορική επιτυχία που θα τον εξασφαλίσει. Οι συνεργασίες του με τους Ευρωπαίους μουσικούς που τον πλαισίωναν, κάπως διαμόρφωσαν και την εικόνα του, ως έναν εργατικό, αξιόπιστο και ποιοτικό τραγουδιστή.
Κατάφερε να εδραιωθεί και ως σόλο καλλιτέχνης, αν και στην πορεία είδαμε διαφορετικές εκδοχές του ονόματός του (Jeff Scott Soto, SOTO, JSS), ενώ παράλληλα έχει προσκληθεί να συμμετάσχει σε άπειρους δίσκους άλλων μουσικών, από τον Michael Schenker, στον δικό μας Gus G., την Lita Ford μέχρι και τον Ken Tamplin, για να μην αναφέρουμε τις ακόμα περισσότερες συμμετοχές σε δεύτερα φωνητικά, ενώ μια από τις πιο πετυχημένες του ερμηνείες ήταν για την ταινία “Rock star”, με τους  STEEL DRAGON. Βέβαια, όταν ανοιχτεί ο Soto, θα ομολογήσει πως λίγες στιγμές μπορούν να συγκριθούν με αυτά που έζησε στο Queen Extravaganza, όταν πέρασε χρόνο μαζί με τους ήρωές του Roger Taylor και Brian May, αλλά και την πραγματοποίηση του παιδικού του ονείρου ως τραγουδιστής των JOURNEY (έστω κι αν αυτό έληξε άδοξα). Βέβαια, η πιο θερμή του συνεργασία ήταν με τον αλησμόνητο μπασίστα Marcel Jacob, η πιο οικονομικά αποδοτική, αυτή με τους TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA, από τις πιο λαμπρές αυτή στους SOUL SIRKUS (Neal Schon, Virgil Donati, Marco Mendoza, Deen Castronovo) και η πιο πρόσφατη αυτή με τους SONS OF APOLLO.
Η ζωή του Jeff Scott Soto είναι τόσο γεμάτη συνεργασίες με σπουδαίους μουσικούς (σε δικούς του δίσκους ή σε δικούς τους δίσκους ή για περιοδείες, ή για tribute ή απλά για δεύτερα φωνητικά, κοκ), που δύσκολα βρίσκεις να τον συγκρίνεις με άλλον. Σε μια τέτοια διαδρομή, λίγες είναι οι μετριότητες και γι’ αυτό ο Soto κατέχει μια ξεχωριστή θέση για μένα, πόσο μάλλον αφού είναι και ένας πολύ σοβαρός, προσγειωμένος και θετικός χαρακτήρας. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις που ένα τόσο ποιοτικός καλλιτέχνης παραμένει τόσο εμπορικά παραγκωνισμένος, αν και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Γιώργος “Holdin’ on” Κουκουλάκης

 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here