Οι SHATTERED HOPE είναι πλεον ένα αναγνωρισμένο doom συγκρότημα στον Ελλαδικό χώρο, και όχι μόνο, αν και είχαν μόλις ένα full length άλμπουμ μέχρι σήμερα, και συγκεκριμένα, το πολύ καλό “Absence” (2010). Ήρθε η ώρα, έστω και μετά από 4 χρόνια (κλασικοί ρυθμοί doom) να πιστοποιήσουν το ταλέντο τους στη σύνθεση του άκρως πεσιμιστικού funeral doom/death που λατρεύουν. Έτσι λοιπόν, κυκλοφορούν μέσα στο Φεβρουάριο το “Waters of Lethe”, υπό τη στέγη της ρωσικής Solitude Productions.
Η νέα τους αυτή δουλειά αποτελείται από 6 τραγούδια διάρκειας, ούτε λίγο ούτε πολύ, μίας ώρας και 20 λεπτών! Doom με τα όλα του δηλαδη. Ο δίσκος ξεκινά με το “Convulsion”, το οποίο μας προδιαθέτει, ή μάλλον μας υπενθυμίζει το αργόσυρτο μέχρι θανάτου riffing που αρέσκεται η μπάντα. Πάρα πολύ καλό κομμάτι, με τα κλασικά ανεπαίσθητα πλήκτρα για να αμαυρώνει (με τη καλή έννοια) την ατμόσφαιρα. Στα φωνητικά, όπως και στη ολότητα του δίσκου, έχουμε τα κλασικά growls του frontman, λες και βγαίνουν από τα τάρταρα, ενώ όπου το ζητά το feeling, φτάνει ακόμα και σε black metal επίπεδα. Ακολουθεί το “For the night has fallen”, πάλι στο ίδιο μοτίβο, με ακόμα πιο πεσιμιστική διάθεση και τα πλήκτρα να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, αλλά και ένα τέλειο κλείσιμο στο 11λεπτο κομμάτι με ένα απίστευτα μελωδικό solo, ότι πρέπει για τη κορύφωση μιας πάρα πολύ καλής σύνθεσης… Σίγουρα το αγαπημένο μου του δίσκου. Τρίτο κατά σειρά, το “My cure is your disease”, ένα πιο riff-άτο τραγούδι, ίσως όμως το πιο αδύναμο ας πούμε του άλμπουμ (καθαρά θέμα γούστου). Επόμενο, το “Obsessive dilemma”, με μια υπέροχη ατμόσφαιρα στο background από keys, αλλά και μπόλικα lead, που θυμίζει old-school KATATONIA, αλλά και old-school ANATHEMA κάποιες στιγμές. Ενώ εδώ έχουμε και μέρη με τις ταχύτητες να ανεβαίνουν (τηρουμένων των αναλογιών). Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο και το 5ο κατά σειρά κομμάτι, το “Aletheia”, διάρκειας 15 λεπτών. Μα όχι… Δεν είναι το μεγαλύτερο! Το “Here’s to death” που κλείνει το δίσκο, πρόκειται για μία ωδή στο funeral doom, αφού μιλάμε για 18 λεπτά ψυχαναγκαστικής μαύρης και άραχνης ατμόσφαιρας. Μπορεί να μην είναι από αυτά που ξεχωρίζω στο άλμπουμ (όπως τα “For the night has fallen”, “Obsessive dilemma” και “Aletheia”), αλλά είμαι σίγουρος ότι οι κιθαρίστες της μπάντας πρέπει να το λατρεύουν.
Μπορεί να μη πρόκειται για παρθενογέννεση, αλλά το “Waters of Lethe” είναι ένα πάρα πολύ καλό άλμπουμ. Σαφώς πιο ώριμοι σε αυτή τους τη δουλειά τους οι SHATTERED HOPE και συνθετικά, αλλά και ψυχικά, αφού φαίνεται να εχουν κατασταλάξει στη μαυρίλα, χωρίς ίχνος αισιοδοξίας. Χαίρομαι που παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα και απέδειξαν πως το “Absence” δεν ήταν απλά ένα πυροτέχνημα. Οι οπαδοί τους είδους και ιδιαίτερα των MY DYING BRIDE, MOURNING BELOVETH κτλ, σπεύσατε (αλλά όχι σε ρυθμούς doom).
8 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
