ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Misplaced childhood” – MARILLION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΙΑ: EMI
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chris Kimsey
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Fish
Κιθάρα – Steve Rothery Μπάσο – Pete Trewavas
Τύμπανα – Ian Mosley
Keyboards – Mark Kelly
Έχοντας καταθέσει τα διαπιστευτήρια τους με δύο αλήστου μνήμης διαμάντια όχι μόνο για την συνολική τους καριέρα, το κίνημα του neo prog που πιστώνονται ως πρωτοπόροι αλλά για το ευρύτερο progressive rock οικοδόμημα, οι Άγγλοι MARILLION με τον Σκωτσέζο Fish πίσω από το μικρόφωνο, ήταν έτοιμοι πίσω στα mid 80s για το βήμα εκείνο που θα προσυπόγραφε την καλλιτεχνική και εμπορική καταξίωση τους. Γιατί -κακά τα ψέματα- οι πρώιμες ημέρες όπου οι GENESIS αναφορές βρίσκονταν στην ημερησία διάταξη, προσέδωσαν στο κουιντέτο μια αναγνωρισιμότητα και ένα ιδιαιτέρως ένθερμο fan base να τους ακολουθεί με φανατισμό αλλά το step up που είχαν κατά νου, περνούσε από την υιοθέτηση μιας πιο radio friendly προσέγγισης.
Και οι αθεόφοβοι, όπως ακριβώς και οι υπέρτατοι RUSH με το “2112”, “σκαρφίστηκαν” ένα concept άλμπουμ. Και μάλιστα με ένα θέμα που σε όλους μας είναι ικανό να προκαλέσει αφάνταστη μελαγχολία και θύμησες ανίκανες να ξεφτίσουν στην πάροδο του χρόνου. Την παιδική ηλικία. Και μάλιστα ενός ανθρώπου που είχε δείξει από την πρώτη στιγμή πως το στιχουργικό του υπόβαθρο μπορούσε να προξενήσει μια πλημμυρίδα συναισθημάτων. Πάντα σε συνδυασμό με την λυρική/ατμοσφαιρική/σχεδόν εξωπραγματική ερμηνεία του. Ο Fish ήταν το απόλυτο σημείο αναφοράς για την πρώτη περίοδο των MARILLION, δική του σύλληψη ήταν το concept που σαφώς και δεν θα έπαιρνε σάρκα και οστά αν δεν φρόντιζε ο ψηλέας να οδηγηθεί σε παράξενες ατραπούς μετά από εκτεταμένη χρήση ψυχότροπων ουσιών, “ευγενική” χορηγία μέσω αλληλογραφίας (!;) μίας φίλης του…
Η βιωματική εμπειρία της ακρόασης του “MC” συνιστά πολύτιμο σύντροφο δεκαετιών και θα πραγματώνεται εσαεί εν είδει ιεροτελεστίας. Μιας συμπαντικής/υπερβατικής κατάστασης που κονιορτοποιεί αντιδράσεις, κατατρώει σωθικά, σε πλημμυρίζει με αέναα συναισθήματα που δυσκολεύεσαι να εξωτερικεύσεις όταν αυτό κριθεί απαραίτητο. Είναι τόσο έντονο, σχεδόν στοιχειωτικό, το αποτύπωμα της ερμηνείας του Fish που σε μια αριστουργηματική σύζευξη με τους ουράνιους ήχους που ξεπηδούν από την μουσική παιδεία/ικανότητα/θεόσταλτη έμπνευση των υπολοίπων, σχεδόν τρομάζει. Εδώ οι MARILLION απογειώνονται και μόνο υπερβολή δεν θα ήταν αν ισχυριζόμασταν ότι εδώ διαπραγματευόμαστε με υλικό που ξεπερνά κάθε προσδοκία. Η εσωστρέφεια, η θεατρικότητα, η τυπολατρία του progressive rock, η αναζήτηση του απόλυτου, η εκκεντρικότητα, όλα αυτά τα στοιχεία υφίστανται και παρουσιάζονται δουλεμένα μέχρι την πιο μικρή λεπτομέρεια. Είναι πασιφανές πως η concept υφή του δίνει την άπλετη καλλιτεχνική ελευθερία στους δημιουργούς του να οραματιστούν ένα διαφορετικό μέλλον για το ίδιο το όχημα έκφρασης τους, επιχειρώντας παράλληλα να αποτινάξουν -όπως προείπαμε- από πάνω τους την ταμπέλα των συνεχιστών της παράδοσης των συμπατριωτών τους GENESIS.
Το πασίγνωστο single, η catchy μπαλάντα “Kayleigh” είναι ένας νεωτερισμός που -άθελα ή ηθελημένα, λίγη σημασία είχε- στόχευσε -και το κατόρθωσε στον υπερθετικό βαθμό- την εμπορική καταξίωση, είναι αμαρτία από τον Θεό, ωστόσο, να σταθεί κάποιος μόνο σ’ αυτό. Το “Misplaced childhood” στην ολότητά του βρίθει από εξαιρετικές συνθέσεις, άλλοτε βουτηγμένες στην υποβλητικότητα, το έρεβος και την μελαγχολία, άλλοτε πάλι με διάθεση για εξωστρέφεια και up tempo λογικές. Η μίξη αυτών των φαινομενικά ετερόκλητων στοιχείων αποδεικνύεται μία επίπονη αλλά εν τέλει λυτρωτική διαδικασία για όλους τους εμπλεκόμενους.
Τον Fish που ανέλαβε αποκλειστικά το στιχουργικό υπόβαθρό και φυσικά τους τέσσερις συνοδοιπόρους του που φρόντισαν να βγάλουν με ήχους τα εσώψυχα του Σκωτσέζου. Ο κιθαρίστας Steve Rothery παράγει τόνους συναισθημάτων δια μέσου της εξάχορδης ερωμένης του, οι Trewavas/Mosley στο rhythm section αναδεικνύονται σε υπερπολύτιμες μονάδες και ουχί ρολίστες και ο Kelly εντυπωσιάζει με το μεστό/ουσιαστικό αλλά και ενίοτε “παιχνιδιάρικο” παίξιμο του στα πλήκτρα.
“Pseudo silk kimono” για το ξεκίνημα και βουτιά στο έρεβος πριν το “Kayleigh”, ένα “Lavender” με τον στίχο “A penny for your thoughts my dear, I.O.U. for your love” να συγκλονίζει, το μαγευτικό σπονδυλωτό “Bitter suite” και το αθάνατο αγαπημένο “Heart of Lothian” ως φόρος τιμής στην περιοχή του Midlothian που γεννήθηκε ο Fish και η πρώτη πλευρά μόλις έχει ολοκληρωθεί καταγράφοντας μία πρωτοφανή παλέτα συναισθημάτων, ρυθμών κι μελωδιών. Έχοντας αλλάξει ήδη πλευρά στο βινύλιο, τα μικρά σε διάρκεια “Waterhole (Expresso bongo)” και “Lords of the backstage” δημιουργούν το ιδανικό υπόβαθρο για το αποτελούμενο από πέντε μέρη “Blind curve” που εύκολα συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στιγμές του δίσκου να απλώσει τον πολυσχιδή χαρακτήρα ενώ το “Childhoods end” ένα ακόμα κομμάτι γροθιά στο στομάχι έρχεται να μας αποτελειώσει πριν το “White feather” ρίξει οριστικά την αυλαία…
Κάτι παραπάνω από 41 λεπτά ανείπωτου μεγαλείου, θριαμβευτικού neo prog που γαλούχησε γενιές και γενιές και ευτύχησε να σταθεί ο ακρογωνιαίος λίθος πάνω στον οποίο πάτησαν οι μουσικοί του μέλλοντος προκειμένου να καταθέσουν τα διαπιστευτήρια τους και να εκφράσουν την αιώνια αφοσίωση τους στο συγκεκριμένο είδος, το “Misplaced childhood” κυκλοφόρησε σε μία εποχή όπου οι MARILLION έπαιζαν κορώνα γράμματα την βιωσιμότητα τους αλλά και την συνέχιση του συμβολαίου τους με την ΕΜΙ. Το στοίχημα κερδήθηκε και τα υπόλοιπα είναι απλά μία από εκείνες τις μικρές ιστορίες που με την πάροδο του χρόνου λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας και ατσαλώνουν την πίστη μας στους ήρωες των παιδικών μας χρόνων!!!
Did you know that?
- ΟΚ, δεν πρόκειται για το κορυφαίο εξώφυλλο που φιλοτέχνησε ο Mark Wilkinson για τους MARILLION της πρώτης περιόδου, η εμβληματικότητα και η διαχρονικότητά του, ωστόσο, δεν αμφισβητείται από κανέναν.
- Robert Mead. Ο δεκάχρονος πιτσιρικάς που απεικονίζεται στο εξώφυλλο, ζούσε στο διπλανό σπίτι του Wilkinson και “συμμετέχει” τόσο στο video του “Kayleigh” όσο και στα εξώφυλλα των τριών singles του άλμπουμ…
- …τα οποία δεν θα μπορούσε να ήταν άλλα από τα “Kayleigh”, “Lavender”, “Heart of Lothian” που κυκλοφόρησαν κατά σειρά τον Μάιο, Αύγουστο και Νοέμβριο του 1985, γνωρίζοντας -ειδικά το πρώτο- μεγάλη επιτυχία.
- Αξίζει να σταθούμε λίγο στο “Kayleigh” που έφτασε μία ανάσα από το No 1 στα αγγλικά charts και σύμφωνα με τον μύθο, αποτελεί παράφραση του ονόματος Kay Lee, μιας πρώην σχέσης του Fish. Και επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις οπαδών που λάτρεψαν το συγκεκριμένο τραγούδι και όταν έγιναν γονείς αποφάσισαν να δώσουν στα κορίτσια τους το όνομα Kayleigh. Στις 24 Νοεμβρίου 2012 – όπως ανακοίνωσαν οι ίδιοι οι MARILLION μέσω τις σελίδας τους στο facebook, η Kay Lee απεβίωσε.
- Νο 3 στην Γερμανία, Νο 6 στην Ελβετία, Νο 10 στην Νορβηγία, Νο 11 στην Ιταλία, Νο 15 στην Σουηδία ενώ στην χώρα τους το “MC” κατόρθωσε να φτάσει μέχρι και την κορυφή. Στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού σκαρφάλωσε μέχρι και το Νο 47 στα Billboards 200 charts.
- Το live “Real to reel” του 1984 λειτούργησε κυριολεκτικά ως σανίδα σωτηρίας για την μπάντα, αφού οι πωλήσεις του ήταν τόσο ικανοποιητικές ώστε η πεντάδα να κερδίσει πολύτιμο χρόνο και να αφοσιωθεί στην “σύλληψη” του τρίτου της άλμπουμ.
- Τα Hansa Ton studio του Βερολίνου στο οποίο και έλαβαν χώρα οι ηχογραφήσεις, βρίσκονταν σε ένα ανακαινισμένο δημαρχείο και είχε αποτελέσει επιλογή και του David Bowie για τα “Law”, “Heroes” και “Lodger”.
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
