ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Possessed” – VENOM
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Neat Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: VENOM, Keith Nichol
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, μπάσο – Conrad Lant (a.k.a. Cronos)
Κιθάρες – Jeff Dunn (a.k.a. Mantas)
Drums – Tony Bray (a.k.a. Abaddon)
Θα ξεκινήσω λίγο ανορθόδοξα, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Το “Possessed” , το τέταρτο άλμπουμ των λατρεμένων μου VENOM, που έχει επέτειο σήμερα, υποκειμενικά είναι ένας δίσκος που μου αρέσει πολύ. Είμαι άρρηκτα συνδεδεμένος μαζί του για λόγους που δεν είναι της παρούσης. Έχει ωμότητα, έχει καφρίλα, έχει κάποιες καταπληκτικές κομματάρες. Όμως είναι αισθητά κατώτερο των τριών πρώτων άλμπουμ και, όσο και αν ο χρόνος το δικαίωσε αργότερα, εκείνη την εποχή αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών και οδήγησε σε πολλαπλές αλυσιδωτές αντιδράσεις με αναταράξεις στους κόλπους της μπάντας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να ξετυλίγουμε το κουβάρι γύρω από το “Possessed”.
Μετά την κυκλοφορία και του “At war with Satan” η δημοφιλία των VENOM είχε φτάσει στα ύψη, τόσο στην πατρίδα τους, όσο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ειδικά στην Αμερική, η περιοδεία με τους EXODUS και SLAYER εδραίωσε ακόμη περισσότερο τη φήμη τους, κάτι που αποτυπώθηκε και στην βιντεοκασέτα “The ultimate revenge”. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να ηχογραφήσουν το “Possessed”, θεωρητικά όλα τα σημάδια ήταν υπέρ τους. Υπήρχε το momentum, το περισσότερο υλικό του άλμπουμ προϋπήρχε του “At war with Satan” και χρειαζόταν μόνο ένα φρεσκάρισμα. Παιχνιδάκι, θα έλεγε κάποιος. Τελικά, όπως όμως αποδείχθηκε, κάποια πράγματα πήγαν στραβά, ή τουλάχιστον όχι όπως τα περίμεναν οι τρεις λεβέντες μας. Τι όμως;
Κοιτάξτε λίγο τη χρονιά κυκλοφορίας και αναλογιστείτε τι δίσκους είχαν κυκλοφορήσει οι μπάντες που επηρεάστηκαν από τους VENOM εκείνη τη χρονιά. 1985 και οι SLAYER κυκλοφόρησαν το “Hell awaits”, οι EXODUS το “Bonded by blood” ενώ έναν χρόνο πριν οι METALLICA παρέδωσαν σεμινάρια με το “Ride the lightning”. Δισκάρες από τους τρεις “μαθητές” των VENOM ενώ μέσα στο 1985 θα ακολουθούσαν και άλλα εκπληκτικά άλμπουμ από τους POSSESSED και τους DARK ANGEL, για να αναφέρω δύο ενδεικτικά. Τα σημάδια λοιπόν του έντονου ανταγωνισμού προϋπήρχαν , οι VENOM όμως, μέσα στην κλασική υπεροψία τους τα αγνόησαν επιδεικτικά. Και κυκλοφόρησαν το “Possessed”…..
Προσωπικά μιλώντας, η απόφαση να μην ηχογραφήσουν το άλμπουμ στα Impulse Studios αλλά σε ένα βρετανικό μέγαρο κάπου στην εξοχή στο Sussex αποδείχθηκε καταστροφική καθώς τα καμάρια μας έμπλεξαν σε εντελώς αχαλίνωτες καταστάσεις, και η έννοια του “sex, drugs and rock n’ roll” απέκτησε άλλη διάσταση. Groupies και dealers μπαινόβγαιναν κάθε μέρα μετατρέποντας το μέγαρο σε βίλα των οργίων και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχαν την απαίτηση να έχουν τρεις διαφορετικούς σεφ για το φαγητό τους, έναν για τον καθένα, κάθε μέρα! Προσθέστε σε όλα αυτά και τους συνεχείς καυγάδες μεταξύ τους και έχετε μια πλήρη εικόνα για το χάος που επικρατούσε, ή όπως λέω πάντα, τυπικές VENOM καταστάσεις.
Κι όμως! Ακόμη και μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα, οι VENOM κυκλοφορούν ένα άλμπουμ που, αν τα κομμάτια του είχαν δουλευτεί λίγο περισσότερο και η παραγωγή του δεν ήταν τόσο άθλια, ενδεχομένως να μιλάγαμε για έναν δίσκο σχεδόν ισάξιο των τριών πρώτων και ξέρω αρκετούς που τοποθετούν το “Possessed” μαζί τους. Κατ’ αρχάς μιλάμε για ένα άλμπουμ που περιέχει δύο από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ οι VENOM και αναφέρομαι στο ομώνυμο κομμάτι και στο “Flytrap”. Έχουμε ακόμα το πολύ πορωτικό “Satanachist”, ενώ εξαιρετικά επίσης είναι το instrumental “Wing and a prayer” και “Mystique” που έχουν την επική αύρα του “At war with Satan”. Οι kinky καταστάσεις δεν λείπουν στο “Voyeur” ενώ το άκρως συναυλιακό “Too loud (for the crowd)” επιτυγχάνει απόλυτα το σκοπό του.
Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα κομμάτια, χωρίς να είναι άσχημα, δίνουν την εντύπωση ότι έχουν γραφτεί κυριολεκτικά στο πόδι και είναι πραγματικά κρίμα γιατί έχουν κάποιες πολύ καλές ιδέες. Επιμένω στην άποψή μου ότι αυτά τα κομμάτια θα έπρεπε να μην διακατέχονται από αυτή την αίσθηση προχειρότητας και να έχουν δουλευτεί περισσότερο ή ακόμα να έχουν αντικατασταθεί από κομμάτια επιπέδου “Possessed” ή “Flytrap”. Θα μιλάγαμε για εντελώς διαφορετικό άλμπουμ. Με τα “ίσως” όμως δεν κάνουμε δουλειά, και με τις συνθήκες που ηχογραφήθηκε το άλμπουμ, πάλι καλά που προέκυψε και αυτό.
Το “Possessed” είχε όλα τα φόντα να συντηρήσει τον μύθο των VENOM και να κρατήσει τη μπάντα στην κορυφή. Θα μπορούσε να είναι ένα άλμπουμ ισάξιο των τριών πρώτων και ίσως, λέω ίσως, τα πράγματα να εξελίσσονταν διαφορετικά. Τελικά αποδείχθηκε ένα άλμπουμ σαφέστατα κατώτερο των προσδοκιών και των περιστάσεων και ήταν αυτό που άρχισε να τους οδηγεί στην παρακμή. Τεράστια χαμένη ευκαιρία για τους VENOM να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, παρόλα αυτά, όπως προανέφερα στην αρχή του κειμένου, το “Possessed” είναι ένας δίσκος που μου αρέσει πολύ και τον ακούω με μεγάλη ευχαρίστηση ακόμα και σήμερα, αν και πάντα μένω με το παράπονο ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί διαφορετικά για την αγαπημένη μου μπάντα.
Look at me Satan’s child
Born of evil thus defiled
Brought to life through Satanic birth
Raised in Hell to live on Earth
Did you know that:
- Το αγοράκι στο εξώφυλλο είναι ο γιος του Abaddon και το κοριτσάκι η ανιψιά του παραγωγού Keith Nichol.
- Το άλμπουμ σηματοδότησε το κλείσιμο ενός κεφαλαίου για τους VENOM καθώς, λίγο μετά την κυκλοφορία του, ο Mantas, μπουχτισμένος από τους συνεχόμενους καυγάδες, αποφάσισε να αποχωρήσει. Από την άλλη ο Cronos έχει την δική του εκδοχή λέγοντας ότι ο Mantas είχε μαλακώσει αισθητά τον ήχο του και ούτως ή άλλως θα έφευγε, κάτι που εν μέρει επιβεβαιώθηκε το 1988 με το solo άλμπουμ του Mantas “Winds of change” που απείχε κατά πολύ από τον κλασικό ήχο των VENOM. Με εξαίρεση το εξαιρετικό live “Eine kleine Nachtmusik” του 1986, έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να δούμε το κλασικό line up μαζί ξανά, δηλαδή μέχρι το 1997 και το “Cast in stone”.
- Η πρώτη έκδοση του άλμπουμ περιέχει μια μεγάλη αφίσα της μπάντας. Όσο για τις επανεκδόσεις που ακολούθησαν από το 2002 και έπειτα, αυτές περιέχουν σαν bonus τα “Nightmare”, “F.O.A.D.” και “Warhead”, ένα remix του “Possessed” και live εκτελέσεις των “Witching hour” και “ Teacher’s pet/ Poison”.
- Το ομώνυμο κομμάτι περιλαμβάνεται στη λίστα της PMRC με τα 15 τραγούδια που διαφθείρουν περισσότερο τη νεολαία! Η λίστα περιέχει καλλιτέχνες από όλα τα είδη της μουσικής, όπως Prince και Madonna, ενώ από τους “δικούς μας” , εκτός από τους VENOM, συναντούμε τους JUDAS PRIEST, MOTLEY CRUE, AC/ DC, TWISTED SISTER, W.A.S.P. , DEF LEPPARD, MERCYFUL FATE και BLACK SABBATH. 9 στα 15, καθόλου άσχημα!
Θοδωρής Κλώνης
